Thursday, January 31, 2008

TVDW 03/02/2008 - Liam Finn - Energy Spirit (2008)


Het zoveelste verhaal van de appel die niet al te ver van de boom blijkt te vallen. I'll be lighting, het debuut van Liam Finn - zoon van Neil - is een prachtige plaat en erg welkome aanvulling in het familiealbum 'Perfecte Pop', naast de hoofdstukken Split Enz, Tim Finn, Neil Finn, ALT, Crowded House en Finn Brothers. Intussen zit ik met de familie een weekje in Djerba. With a towel on my hips / And the salt upon my lips....

http://www.sendspace.com/file/guv23j

Labels: , , ,

Saturday, January 26, 2008

TVDW 27/01/2008 - Gare du Nord (ft. Paul Carrack) - Ride on (2007)


Vorig jaar een paar keer voorbijgewaaid op de radio, dit, en op die momenten spitste ik toch steeds de oren. Soulvolle stem, ontspannend voortkabbelende groove, enkele fijne accenten: my cuppa tea. Het bleek om Gare du Nord te gaan, en de guestvocal bleek van Paul Carrack te zijn. Qua blue-eyed soul is Carrack up there with the best, al heeft hij ook steeds een grote popgevoeligheid behouden. Cfr. de hits die hij inzong bij Mike & the Mechanics (The Living Years), bij Squeeze (Tempted), bij Pink Floyd (tijdens de live-uitvoering van The Wall in Berlijn) en helemaal in het begin van zijn carrière, bij Ace (How Long... has this been going on). En dan vergeten we nog wat lekkere spullen uit 's mans solo-carrière: Love will keep us alive, dat de Eagles coverden (wat hen een Amerikaanse nummer 1 opleverde) en het prachtige, samen met gabber Nick Lowe geschreven I live on a Battlefield.
Gare du Nord blijkt een Belgisch-Nederlands duo te zijn, dat zijn platen uitbrengt op Blue Note. De Nederlander, zo leert wat googlen, schreef ooit nog het nummer Suzanne. Jawel, van VOF De Kunst. Van daar naar Blue Note: een carrièrezet die kan tellen.
Intussen: geniet van de meest laidback tvdw in jàren. Flowing freely like the Rio Grande.

http://www.sendspace.com/file/xtufiy

Labels: , , , , , ,

Thursday, January 17, 2008

TVDW 20/01/2008 - Don Covay - Yo Yo parts 1 & 2 (1977)


Eigenlijk hadden the Headhunters een goede kans om deze week de tvdw weg te kapen. Een schilderwerkje thuis en dan 'The Return of The Headhunters' opgooien - het zou wel iets worden. Tot de kleinste van drie aankwam, het speelgoedkeyboard tot naast de ipod sleurde en wild begon mee te tokkelen. Amper drie en al een grote toekomst in de free jazz. Maar het keyboardwerk van Hancock had toch wat te lijden onder deze geimproviseerde tussenkomst. Neen, dan maakte Covay enige dagen later toch nog een sterkere indruk.
Inmiddels heeft deze blog de kaap van drie genomen: de allereerste tvdw, van Louis Prima, werd gelanceerd op 16 januari 2005. En nu pas kom ik eindelijk met een aan de J. Geils Band gerelateerde tvdw. JGB is samen met Thomas Dolby de enige artiest waarvoor ik ooit een verzamelwoede ontwikkelde - vinylplaten tot zelfs uit Amerika meeslepend naar huis. Het zou me te ver leiden om heel het JGB-verhaal hier uit te doeken te doen (lees: aanval van luiheid). Maar dat zelfs de muziekquiz, georganiseerd door het heilige triumviraat Hans-Stefan-Ondergetekende, de naam draagt van een JGB-song, zegt genoeg. Overigens: najaar 2008, editie 5 van de Detroit Breakdown muziekquiz - be prepared.
Passons. Een van de leuke dingen aan de JGB is dat de groep regelmatig grasduinde in de vette pot met rhythm & blues uit lang vervlogen tijden. En, zoals dat dan gaat, leer je zo, via via, dieper graven in de muziekgeschiedenis. Otis Rush, Curtis Mayfield, The Strangeloves, Bobby Womack: ze kregen allen extra aandacht dankzij de covers van de JGB. Ook Covay kreeg een eerbetoon: op de tweede plaat van de groep coverden ze het door hem gepende, prachtige 'The Usual Place'. Don Covay zou in 1984 ook meeschrijven aan Peter Wolfs eerste solohit 'Lights Out'. Het ontvoogdingswerk van de JGB liet me later ook een geweldige tributeplaat kopen, waarop naast Wolf o.a. Ron Wood, Living Colour, Iggy Pop en Nona Hendryx songs van Covay brachten.
Op de erg fijne blog http://oufarkhan.blogspot.com vond ik vorige week een rarity van Don Covay, een plaat die opnames tussen 1971 en 1977 bundelde. Een collectie stomende R&B was het, nauwelijks van een deftige productie voorzien maar rauw en ongefilterd op plaat gesmeten. De tvdw is zo'n wilde, alle-meters-in-het-rood opname, een losgeslagen 'jam' waarin alle muzikanten zich ophitsen om tot het uiterste te gaan. Om het driejarig bestaan van de blog te vieren: hierbij de twee delen van het nummer en als extra bonus 'The Usual Time' van de JGB. Driedubbele tvdw voor de prijs van één.

part 1:
http://www.sendspace.com/file/7sufpl

part 2:
http://www.sendspace.com/file/x6rb9f

JGB:
http://www.sendspace.com/file/7yxvyl

Labels: , , , , , , ,

Friday, January 11, 2008

TVDW 13/01/2008 - Jean Michel Jarre - Oxygene part II (1977/2007)


Mijn vader kocht ergens rond 1973 een super 8 camera, wat wil zeggen dat van dan af een aantal van de 'sleutelmomenten' van mijn jeugd (verjaardagen, communiefeesten, vakanties...) op film vastgelegd werden. Een tijd terug slaagde mijn moeder erin om via via de super 8 filmpjes op videocassette te laten kopiëren, waarna onze goede vriend Miguel op zijn beurt de boel kopieerde naar een tiental dvd's. Afgelopen week bekeek ik de eerste dvd en zag voor het eerst nog eens die beelden van lang geleden. Een van de fragmenten betrof een dagtrip van ons gezin naar het Duitse pretpark Phantasialand. Te oordelen aan de beelden moet ik toen ongeveer acht zijn geweest. Ik herinner me vooral een theater waarin we allemaal zo'n gek 3D-brilletje moesten opzetten, waarna een goochelaar allerlei truukjes uithaalde, met dieren die schijnbaar tot in ons gezicht geslingerd werden. Het maakte een hele indruk op me. (Wat dit te maken heeft met de tvdw? Geduld!)
Een dag na de dvd met 'memories of days gone by' schoof ik de dvd van Oxygene in de lader; eind vorig jaar uitgebracht naar aanleiding van de 30ste verjaardag van deze klassieker. Jean Michel - inderdaad, zonder koppelteken - Jarre maakte er een 'new master recording' van (dwz dat hij de hele plaat opnieuw inspeelde, maar met dezelfde analoge synths en sequencers van toen) en liet tegelijk een live-uitvoering van de plaat filmen. In de Alfacam-studio's in Lint dan nog, waar ook Steracteur/Sterartiest en andere grote shows opgenomen worden. Op het live-concert kon hij de overdubs van het origineel vanzelfsprekend niet doen (de man heeft maar twee handen) dus liet hij zich omringen door vier muzikanten, die met een extra batterij vintage synths aan de slag konden. En om het geheel nog specialer te maken, liet hij alles (ook) in 3D filmen. Ahà, nu zijn we er. Ik dus, in dezelfde week waarin ik mijn eerste 3D-ervaring van 30 jaar geleden bekeek, toevallig opnieuw met zo'n brilletje voor de tv - voor een herontdekking van Oxygene.
Feit is dat Jarre samen met Kraftwerk en Vangelis het heilige triumviraat vormt bij de popularisering van synthmuziek. Terwijl Engeland en de VS het gros van de pop- en rockgeschiedenis schreven, waren het artiesten uit Frankrijk, Duitsland en Griekenland die de eerste hoofdstukken rond de synthesizer invulden. Raar. Ik heb altijd wel een boon gehad voor synths, al was ik vals tiener minder in het genre thuis dan mijn neven Dirk en Peter, die o.a. met Tomita en Tangerine Dream aankwamen. Ik hield het op (Jon &) Vangelis en keek tegelijk met interesse naar de omarming van de synths door new wave (Gary Numan, Thomas Dolby etc.).
Inmiddels zijn Jarre en co. geëvolueerd tot dino's, maar een frisse beluistering van Oxygene toont ook nu nog de kracht van het album, vol atmosferische soundscapes die afwisselend zweverig en bezwerend klinken. Ik kan me overigens best voorstellen dat synthliefhebbers als Martin Gore van Depeche Mode, Alex Callier en de mannen van Air met veel interesse de heruitgave van Oxygene zullen bekijken/beluisteren. En David Dewaele van Soulwax zal met jaloerse blik kijken als Jarre de Moog Liberation, de eerste draagbare synth, over de schouder legt.
Oxygene part IV werd als single een erg grote hit en hielp mee om van het full-album 15 miljoen exemplaren te verkopen. Maar als tvdw kies ik toch voor het minstens even sterke part II, een kleine acht minuten synth extravaganza, met dank aan Moog, ARP en Korg.

http://www.sendspace.com/file/d4nd9w

Labels: , , , , , , , , , ,

Sunday, January 06, 2008

TVDW 06/01/2008 - Tracey Thorn - Raise the Roof (2007)


Voor de eerste tvdw van 2008 - volgende week viert deze blog overigens zijn driejarig bestaan! - was het weer kiezen. We hadden kunnen gaan voor Neil Diamond, de man die met zijn Longfellow Serenade op oudejaarsavond verrassend genoeg nog het meeste indruk maakte bij het shufflen van de iPod, in de keuken in Sint-Truiden. Hij, en Paul Severs later op de avond - maar dat was een ander verhaal. We hadden ook iets van Katie Melua of Yes kunnen nemen, de twee artiesten die gisteren - bij een bezoek van mijn petekind Jolan - prominent ter sprake kwamen. Maar uiteindelijk bleven we trouw aan het tvdw-principe. Het was wel degelijk die fijne maar grotendeels onopgemerkt gebleven soloplaat van Tracey Thorn die vorige week veruit het meeste luisterbeurten kreeg. Ik was voornamelijk fan van de meer melancholische kant van Everything But the Girl. Hun versie 2.0, met de door producer Todd Terry ondersteunde overstap naar house (herinner u de megahit Missing), vonden we wat geforceerd.
Out of the Woods, de plaat die Thorn vorig jaar uitbracht en waar ik overigens nergens ook maar iets van opving op de radio, biedt echter een mooi evenwicht: malse ritmes, sponsjes van synths en genoeg discrete blieps en beats om de weltschmerz van Thorn een eigentijdse toets te geven. De niet geringe verdienste van knoppendraaier van dienst Ewan Pearson, durven we wedden. Tvdw Raise the Roof is de afsluiter van de plaat; een song die fijne herinneringen oproept aan de synthpop van La Lennox.

Bij een nieuw jaar horen ook de beste wensen: ik hoop dat we dit jaar opnieuw - en zoveel mogelijk - de kans grijpen... to join the dreamers and renegades.

http://www.sendspace.com/file/qj6po5

Labels: , , , , , ,

Wednesday, January 02, 2008

TVDW 30/12/2007 - Scritti Politti - The Word Girl (1985)


Tijdens de kerst- en nieuwjaarsfestiviteiten leverde de combinatie van Blaupunkt Velocity Ghettoblaster en iPod weer voortreffelijk werk. Het kerstfeest bij ons thuis betekende een overspoeling van hoofdzakelijk West-Vlaamse menschen, waaronder tot mijn verrassing ook een pakweg twintigjarige trouwe lezer van deze blog. Echte kerstmuziek is niet echt aan mij besteed - there's only so many Little Drummer Boys one man can take - maar ik hou er wel van om het die dagen wat 'mellow' te houden. Dus had ik een ipod playlist samengesteld met hoofdzakelijke trage en midtempo songs, met o.a. wat rustig werk van Bill Withers, Yazoo, China Crisis, Elton John, Heaven 17 (het machtige Come Live With Me), Katie Melua, Men at Work, Roberta Flack en Sam Cooke. De verzameling songs ging vanzelfsprekend grotendeels voorbij aan het oudere gedeelte van het gezelschap, gelukkig maakte schoonbroer Patrick er een sport van om te hengelen naar uitvoerders. Scritti Politti haalde het uiteindelijk als tvdw, omdat de song er met zijn uitgepuurde suikerzoete hi-tech dubby eighties falsetto pop (ik deponeer die term NU) wat uitsprong. En omdat ik altijd wel een boon heb gehad voor de zonderlinge Green Gartside, de man die in zijn rare carrière toch maar mooi samenwerkte met én Eurythmics én Mos Def én Miles Davis én Kylie Minogue. Respect!


http://www.sendspace.com/file/7gmr6c

Labels: , , , , , , , , , , , , ,