Wednesday, February 24, 2021

TVDW 21/02/2021 - Delegation - Sho' Nuff Sold On You (1979)

 

Altijd een goed teken, als je een beetje lukraak een plaat koopt en hij je van bij de eerste beluistering aangenaam verrast. En bij de tweede en derde nog wat meer. "Eau de Vie" van Delegation was vorige week zo'n plaatje. Delegation is inmiddels verre van een household name in de zwarte muziek, al hadden ze destijds wel enkele hits. Met name Put A little Love on Me, dat dit album afsluit, deed toch nog wel een belletje rinkelen. 

Delegation zit 100% in de Amerikaanse funk, R&B en soul - zoals we die in de tijd leerden kennen via het radioprogramma Funkytown. Met dit verschil dat Delegation geen Amerikaanse, maar een Britse groep was. En net dat maakt hen zo aangenaam om naar te luisteren. In vergelijking met hun vaak bekendere gelijkgestemde groepen uit de VS, hadden die Britse acts (- zie ook Lynx, The Real Thing en zelfs Hot Chocolate) wel degelijk hun eigen klankkleur. Hun productie was net iets meer pop, ze hadden een frivoliteit die erg charmant was.

Labels:

Tuesday, February 16, 2021

TVDW 14/02/2021 - Eric B & Rakim - Paid in Full (1987)

 

Soms dringen tvdw's zich gewoon aan je op, staan ze met brede vuisten bonkend op de deur en moét je ze wel binnenlaten.

Vorige week zei Bram me plots, terwijl we nog een rondje auto rijden deden als voorbereiding op zijn praktische proef, dat hij "er toch aan dacht om met vinylplaten te beginnen". Tja! Tja!!! 

Meer heb ik natuurlijk niet nodig om meteen als een bezetene met platendraaiers, versterkers en luidsprekers allerhande te beginnen sleuren. Nog even sukkelen om alles aan te sluiten - op zo'n moment doet een telefoontje naar funky neef Frank wonderen - en daarna kwam de lakmoesproef. Maar... met welke plaat moesten we beginnen? Ik holde snel naar mijn vinylcollectie, en haalde "Paid in Full" naar boven, nummer 61 nota bene in Rolling Stone Magazine's lijstje 500 Greatest Albums of All Time (- al lijkt dat me wel érg gevleid).

En kijk, intussen hebben we er nog een cd-speler tussen de versterker en de platendraaier geschoven, en heb ik me al moeten inhouden om niet meteen stapels cd's en vinyl aan te slepen. A Tribe Called Quest, Marvin Gaye, Grandmaster Flash.... Een paar dagen later sprak hij me over de soundtrack van de Netflix-serie The Queen's Gambit en het Georgie Fame-nummer Yeah Yeah dat erin voorkomt. Zo kon ik zelfs Matt Bianco en zijn aardige eightiescover naar de jongenskamer sturen. We've only just begun.

Labels: ,

Monday, February 08, 2021

TVDW 07/02/2021 - Comsat Angels - Lost Continent (1986)

 

Gek hoe het loopt. Voor de Comsat Angels fans van het eerste uur is het door Robert Palmer geproducete vierde album van de groep een stuk minder geslaagd dan de eerste drie, meer new wave gerichte platen. Mij klinken die eerste net heel wat meer gedateerd en is het pas met deze "Chasing Shadows" dat de groep echt interessant wordt. De new wave invloeden zijn verdampt, in de plaats komen grootse, wijdse, inspirerende songs als The Cutting Edge (dat meer dan vijftien jaar geleden - !! - al een tvdw opleverde) en deze Lost Continent. 

Nooit gedacht dat ik het mij zo geliefde Chasing Shadows nog ooit op vinyl zou hebben. Maar kijk, vorige week was het zover.

Labels:

Thursday, February 04, 2021

TVDW 31/01/2021 - Gino Soccio - Remember (1982)

 

Amper zijn tweede tvdw - en de eerste dateert al van 2007. Nochtans is Soccio echt wel een van mijn favorieten uit de disco. Dat hij net nu met een tvdw gaat lopen, heeft te maken met een bezoekje van een paar dagen geleden bij een dame die online wat platen verkocht. De dame bleek na het overlijden van haar papa de lp's van haar ouders te willen verkopen, en had het geweldige "Face to Face" van Gino Soccio online aangeboden.

Bij aankomst bleek de dame in kwestie blind te zijn, haar dochtertje leidde me binnen. De twee lieten me nog wat andere platen zien die in de aanbieding waren (- ik kocht er natuurlijk nog enkele, you know me). Maar intussen ontspon zich een mooi gesprek tussen ons. 

Ik legde met handen en voeten uit wat vinyl verzamelen voor mij zoal betekent. Ik zei haar dat ik "Face to Face"al langer had, maar dat ik het wilde het kopen voor een van mijn vrienden. Terwijl ik de andere platen bekeek, sprak ik over de schoonheid van vinylhoezen, over mijn toilet dat vol hangt met vinylhoezen. Ook die hoes van Gino Soccio belandde aan de muur van mijn toilet, al  zei ik er wat verontschuldigend bij dat het jammer was dat ze de hoes zelf niet kon zien. Toen zei ze iets wat me tot tranen toe bewoog. "Ik weet wel hoe mooi hoezen zijn, want ik kon vroeger nog zien. En ik begrijp ook je liefde voor vinyl. Ik heb hetzelfde met boeken. Nu ik niet meer kan lezen, verzamel ik de boeken die ik vroeger graag las. Gewoon omdat het me een fijn gevoel geeft, te weten dat ze bij mij in de kast staan."

Labels: