Sunday, July 29, 2018

TVDW 29/07/2018 - The Bible - Crystal Palace (1988)


Wel wat mogelijkheden deze week, voor een tvdw. Zo bracht Eliens vriendin Nele twee platen voor me mee uit San Francisco, waaronder "Centerfield" van John Fogerty. I saw it on tv uit dat album is toch een bescheiden pareltje, inclusief die muzikale verwijzing naar CCR's Have you ever seen the rain, aan het eind.

Of iets van Abba, vermits we deze week "Mamma Mia Here we Go Again" gingen zien, samen met Frank & Kris. Dat moment dat My Love My Life - sowieso een van mijn favorieten Abba-songs (check ook de cover van John Grant) - aan het eind van de film inzet... De tranen rolden van mijn wangen.

Iets van Sam Cooke had ook gekund, nog een geweldige plaat die deze week mijn collectie vervoegde. Maar ik ga toch voor The Bible, een intussen volkomen vergeten eightiesband wiens plaat "Eureka" (merkwaardig genoeg geproducet door Steve Earle, al is dat er niet aan te horen) het meeste draaibeurten kreeg. Muziek zoals Del Amitri, Deacon Blue en The Silencers ze destijds ook brachten, al bracht The Bible het niet zo ver en oogsten ze slechts een half radiohitje met Crystal Palace. Sterke song nochtans, ook na al die jaren.

Labels: , , ,

Friday, July 20, 2018

TVDW 22/07/2018 - Ramsey Lewis Trio - Uhuru (1969)


De vinylzoektocht in Tenerife leverde niets op. Eén winkeltje gevonden, maar veel en veel te duur (zelfs Julio Iglesias kreeg een vraagprijs van 7 euro). Maar meteen bij terugkeer had de kringloopwinkel vlakbij wel wat nieuws in de rekken. Een Jimmy Smith van tijdens zijn Verve-periode, bijvoorbeeld, of ook "Another Voyage" uit 1969 van het Ramsey Lewis Trio. Uit de (vijf jaar durende) periode waarin Maurice White deel uitmaakte van het trio, alvorens Earth Wind & Fire op te starten. Héérlijk plaatje, waaruit ik graag Uhuru pluk als tvdw. Niet omdat het het sterkste nummer van het album zou zijn, wel omdat het de enige song is die White aanbracht, plus omdat het al laat de kiem laat horen van de EW&F-sound. Je hoort er duidelijk de kalimba in, de duimpiano die Maurice White zo bekend zou maken - hij zou later zelfs zijn platenfirma Kalimba Records noemen.

Labels: , , ,

TVDW 15/07/2018 - Calvin Harris feat. Dua Lipa - One Kiss (2018)


Tien dagen Tenerife, en ook al was de iPhone volgepompt met nog-te-beluisteren albums, bleef hij onaangeroerd. Zoals het misschien wel hoort, tijdens een vakantie. Bleef over, als bron voor een tvdw: de radio, tijdens die vier dagen dat we per auto het eiland verkenden. Wat bleek: de radiostations in Tenerife lijken wel een geconcentreerde vorm van MNM. Naast de gigantische hoeveelheid Spaanstalige reggaeton, hebben ze een tiental hits van het moment in heavy rotation. Erg heavy rotation, zelfs, want ze komen om de vijf voet voorbij. Kroonprinses van de radio bleek Dua Lipa, wiens One Kiss we eindeloos voorbij hoorden komen. Summer tune of the year!

Labels: ,

Friday, July 06, 2018

TVDW 08/07/2018 - Paul Simon - Rene and Georgette Magritte with their dog after the war (1983)


Wat een grote mijnheer, die Paul Simon. De VIP-kaarten vielen me last minute in de schoot dankzij vriend Raf, en wat was ik blij dat ik er mocht bijzijn, tijdens zijn Farewell Concert. Een concert dat danig afweek van wat hij twee jaar geleden in Vorst bracht. Een eigenzinnige set ook, met niet (enkel) de verwachte crowdpleasers zaten maar ook enkele weerbarstige, minder evidente albumtracks.

Nooit gedacht dat ik ooit René and Georgette Magritte... - een van mijn favorieten uit de Simon-cataloog - live zou kunnen horen. Maar de man bracht het, "als een eerbetoon, nu ik toch in het land van de grote surrealist ben". Dat laatste deed uitschijnen dat de song speciaal voor België in de setlist zat, iets wat overigens niet waar was. Simon deed wel het verhaal achter de song uit de doeken. Hoe hij te gast was bij Joan Baez en een kunstboek over Magritte doorbladerde, en stootte op een foto waarvan het fotobijschrift Simon uiteindelijk zo prikkelde dat hij er een songtitel in zag. Waarover die song dan wel zou gaan? Simon redeneerde dat de surrealist best een surrealistische songtekst verdiende, en schreef dus over een imaginaire ontmoeting tussen de schilder en de doo-wop groepjes uit de jeugd van de songschrijver. De live-versie bracht tranen in mijn ogen.

Ik zou het haast vergeten, maar eerder deze week zag ik Elvis Costello in het Rivierenhof. Een concert dat aan betekenis won door de mededeling die enkele dagen later in de pers kwam: Costello zou kanker hebben en heeft de rest van zijn tour moeten afzeggen. Fijn optreden, ook al ben ik niet de grootste Costello-fan. Maar het was genieten van 's mans potige, doorleefde set en zijn vaak lang uitgesponnen versies van de new wave hits van weleer.

Labels:

Thursday, July 05, 2018

TVDW 01/07/2018 - The Damned - Look Left (2018)


Punk = 1977? Zo wilt de popgeschiedenis toch. Maar in feite startte de beweging in oktober '76 al, toen The Damned als allereerste Britse groep een punksingle uitbracht. Ook hun debuutplaat kwam twee maanden voor die van The Clash en een half jaar voor die van The Sex Pistols. Maar The Damned had niet de shock value van de Pistols en de sexy swag van The Clash.

Fast forward naar 40 jaar later en naar nieuwe plaat "Evil Spirits", die me in aangename zin wist te verrassen. Geen geforceerd wild punkrock gedoe, maar wel stevige oerdegelijke songs met voldoende bite. En met Tony Visconti als producer, dus het klinkt nog goed ook. Tussen de aardige songs ook één echte parel. Look Left lijkt wel een beladen, barokke song uit de kluis van The Walker Brothers, of uit die van Bowie (Absolute Beginners era). Met lekkere solospot voor de bas en voor een orgellijntje dat wel van The Stranglers - nog zo'n punkoverlevers - lijkt.

Labels: , ,