Thursday, May 28, 2015

TVDW 24/05/2015 - Van Hunt - ... Puddin' (2015)


Hou ik wel van, van artiesten die moderne soulplaten maken die in elke groef de liefde voor en kennis van veertig jaar zwarte muziek hebben ingebed. Ook zo bij de platen van Van Hunt. Geen grote naam, ik weet het. Bij 's mans debuut werd de loftrompet bovengehaald, was heel de wereld enthousiast en werd de man overgevlogen naar Europa voor concerten en promotie - ook ik mocht 'm in die tijd ook interviewen - maar spoedig nadien ging het verkeerd. Het gekende verhaal van "het momentum en hoe het te missen", met nog wat foute carrièrewendingen er bovenop. Zo tekende Van Hunt bij Blue Note, om er een album op te nemen dat wegens gebrek aan promotiebudget meteen op het schap belandde. Het blijft een jammere zaak, dat zo weinigen de man kennen. Of, zoals ik het ergens op het net las: One of funk music’s great modern mysteries is why the inventive singer, producer and instrumentalist Van Hunt isn’t listed amid names like Kendrick Lamar, Flying Lotus and D’Angelo as artists reinvigorating deep soul, funk and Afro-centricism.

Hij is natuurlijk niet de eerste of enige die als Nieuwe Zwarte Hoop werd binnengehaald. Eric Benet en Rahsaan Patterson maakten bijvoorbeeld ongeveer gelijktijdig even goede platen, maar zijn intussen alweer kopje onder. Soit, nu is Van Hunt terug, met het via crowdfunding opgenomen "The Fun Rises, The Fun Sets". Een plaat die er inderdaad in slaagt om inzake funk, soul en R&B het verleden met het heden te verzoenen. Veel echo's van Curtis Mayfield, Sly & the Family Stone en Prince; wie eigentijdsere vergelijkingspunten wil, denkt aan Blood Orange. Een echt koptelefoonplaatje ook, dat "The Fun Rises...", want Hunt verstopt in elke song wel wat vocale capriolen, geluidseffectjes en muzikale wendingen die pas na enkele beluisteringen duidelijk worden. Als tvdw ga ik voor het krolse, vinnige, geile ... Puddin', dat met zijn staccato gitaarlicks wat doet denken aan de afrofunk van Keziah Jones.

Labels: , , , , , , ,

Monday, May 18, 2015

TVDW 17/05/2015 - Deodato - Moonlight Serenade (1974)


Sommige weken torent de tvdw torenhoog uit boven alle andere songs die ik hoorde, op andere weken is het een nek-aan-nek race tussen meerdere kandidaten. De afgelopen zeven dagen had Balthazar kans kunnen maken op een (tweede) tvdw. Bijzonder straf concert gaf de groep in het Koninklijk Circus, waarbij tot mijn tevredenheid vele nummers uit hun derde en meest recente plaat - de enige die ik ken - voorbijkwamen. Wat een zelfvertrouwen straalt die band uit, wat een indrukwekkende présence. Hannes, die me uitnodigde (dank!), en ik genoten. Ook AKA Moon maakte kans op een tvdw. Althans dat dacht ik, op weg naar hun concert, dat twee dagen voordien in hetzelfde Koninklijk Circus plaatsvond en waarop ik uitgenodigd was door Nico (dank!). Maar mijn eerste kennismaking met de Belgische trio (dat nochtans al een eeuwigheid bestaat), viel tegen. De jazz cats bleken voor de gelegenheid het podium te delen met een Arabisch collectief muzikanten. Dat zorgde voor een concert dat - alle goede bedoelingen ten spijt - voortdurend hinkte op twee gedachten. Nico en ik keken ernaar zoals een Marokkaanse familie kijkt naar Willem Vermandere. Het werkte gewoon niet, zo besloten we, waarna we zeer tegen onze gewoonte het concert voortijdig verlieten. Life's too short.
Skip naar recent buitgemaakte vinyl. Een erg vruchtbare week was het (ik bespaar jullie de details van welke plaat waar geoogst werd), met drie platen van Deodato als kroon op het werk. Eumir Deodato is een fascinerend figuur in de pop en jazz. De Braziliaan maakte school als fusion jazz keyboardspeler, maar deed ook productiewerk voor Frank Sinatra, Kool & the Gang en zelfs Björk. De tvdw komt uit de 1974 plaat "Whirlwinds", een album waarop Deodato zowel een track van Steely Dan tackelt als een stuk van Franz Schubert (!) en waarop Tony Levin en Billy Cobham ritmesectie spelen. De tvdw is een op zijn minst eigenzinnige cover van Glenn Miller's evergreen; een typische fusion track, waarbij productioneel alle schuivertjes van het mengpaneel gebruikt worden voor blazers, strijkers etc. Schwwwwing!!

Labels: , , , , , ,

Tuesday, May 12, 2015

TVDW 10/05/2015 - Hot Chocolate - I'll put you together again (1978)


Eigenlijk had hier een tvdw kunnen staat van Jean-Baptiste Lully. Lully, ja, de huiscomponist aan het hof van Zonnekoning Lodewijk de Veertiende. Afgelopen weken hoorde ik enkele van zijn Grands Motets pour le temps de guerre, zoals uitgevoerd door Choeur & Orchestre Le Concert Spirituel in de Antwerpse Singel. Het was een verplicht schoolwerk voor Elien hoor, ik liep er slechts bij als wandelende kassa en taxichauffeur. Toch, het was best fijn, zo met de dochter ondergedompeld worden in Franse barokmuziek. Maar puur klassiek op deze blog? Zelfs na ruim 500 inzendingen blijkt dat een brug te ver.

Als ik deze blog als (muzikaal) dagboek beschouw, moet ik dit keer Elien hoedanook wel vermelden, want het was sowieso haar week. Enkele dagen na het klassiek concert trokken we namelijk naar Leuven, op zoek naar een kot. Inderdaad, zover zijn we al. Op de foto zie je haar in de Muntstraat, waar we bij De Kansel wachtten op ons eten. Rondfietsend met de dochter door de straten die me eens zo vertrouwd waren, moest ik me inhouden om niet aan elke straathoek een zin aan te heffen met "in mijn tijd...". Het was best ontroerend, om erbij te zijn toen ze haar handtekening zette en zo de kiem van haar zelfstandigheid zaaide. In de Blijde Inkomststraat, in een kot waar dertig meisjes samenhokken, met een gezamenlijke eetruimte. Er hing een grote poster van Louis Talpe aan de muur.

Of mijn dochter dan nog een muzikale link heeft met de tvdw? Niet meteen. Ik had ook Bruce Springsteen kunnen kiezen, want tot mijn verbazing liet ze gisteren "Born in the USA" op haar Spotify voorbijkomen tijdens het studeren. (Education does pay off!). Maar het heengaan van Errol Brown, zanger van Hot Chocolate, greep me toch nog meer aan. Onderschat groepje, dat heus wel meer in huis had dan die paar hits, met dit minder bekende singletje als mijn favoriet. En kijk, in de tekst vind ik toch nog een boodschap voor Elien.

If there's no light anywhere
And you've got no one to turn to
I'll lead you out of the darkness and then
I'll put you together again.

Er is nog meer dan genoeg licht in haar ogen, ik zag het weerschijnen in Leuven. Maar mocht er een donkere wolk voor haar ogen drijven, mag ze me altijd een seintje geven. And I'll put her together again.

Labels: , ,

Monday, May 04, 2015

TVDW 03/05/2015 - Vetiver - Edgar (2015)


De liefde voor muziek, het is er eentje die moet gedeeld worden, daarvan ben ik heilig overtuigd. Dat ik in mijn dwangmatig deelgedrag - zie ook, per slot van rekening, deze blog - af en toe wel een missionaris lijk die nieuwe zieltjes tracht te willen voor deze of gene artiest of song, dat neem ik er dan maar bij. Anders gezegd: de denkoefening Desert Island Albums is erg plezant maar mocht ik effectief moederziel alleen op een eiland zijn, denk ik niet dat ik nog veel muziek zou beluisteren. Wegens niemand om het mee te delen.

Delen wil ook zeggen kruisbestuiving, tweerichtingsverkeer. En ook daar is deze blog een voorbeeld van. Vele tvdw's werden gelanceerd nadat ik de song in kwestie ontdekte via een vriend: een mixtape die hij of zij me gaf, een concert dat we samen meemaakten, een muzikale herinnering die we samen deelden, een plaat die we elkaar schonken... Zo ook bij de nieuwe tvdw, van een mij tot vorige week volstrekt onbekende Vetiver. Een groepje uit San Francisco blijkbaar, dat me met aandrang werd aangeraden door Instagram-vriend Sean uit Utah. En inderdaad, wat een mooie plaat blijkt dat "Complete Strangers" te zijn. Sfeervol, meeslepend, rijk aan emotie en subtiliteit. En een plaat die mooi afklokt onder de vijfenveertig minuten - ook al een pluspunt. Referenties? Ik dacht bij de beluisteringen al eens aan Kings of Convenience en blijkbaar toerde de groep in het verleden in het voorprogramma van The Shins, ook geen slecht ijkpunt natuurlijk. De tvdw zit achteraan de plaat, een louterende track die zijn schoonheid eigenlijk pas prijsgeeft nadat je alle voorgaande songs hebt beluisterd. Snor dus dat volledige album "Complete Strangers" eens op en doe er uw voordeel mee. Kijk, weeral de missionaris in mij.

Labels: