TVDW 11/12/2011 - Wolf Gang - Dancing With The Devil (2011)

Alsof hij net voor sluitingstijd nog komt binnenhollen: net nu ik mijn eindejaarslijstje aan het bij elkaar puzzelen ben, wringt Wolf Gang zich met "Suego Faults" in de iPod. Wolf Gang is een Britse eenmansband, zijn debuut is een uitbundige, kleurrijke staalkaart indiepop. Met zijn falset en de pianopartijen zijn er links met Mika, met de soms barokke arrangementen komen zowel The Killers als Patrick Wolf into view. Luister naar de prachtige opgebouwde tvdw - met in de break een duidelijke verwijzing naar Queen - of naar de slotsong van het album (die ik er als bonus bijstop, en die wel uit Double Fantasy van Lennon lijkt te komen). Volgende week: lijstje!

TVDW 27/12/2009 - Sky - Dance of the little Fairies (1980)

Eindejaarslijstje? Op basis van 'meest beluisterd', dan. De top vijf is onderling inwisselbaar, afhankelijk van het humeur.

* Phoenix - Wolfgang Amadeus Phoenix
* Monsters of Folk - Monsters of Folk
* Tragically Hip - We are the same
* David Gray - Draw the line
* Athlete - Black Swan

maken de top 10 compleet:

* Elvis Perkins in Dearland - Elvis Perkins in Dearland
* The Glimmers present: Disko Drunkards
* The Airborne Toxic Event - The Airborne Toxic Event
* Brendan Benson - My old familiar friend
* Foreign Born - Person to Person

en verder sterk werk van Wave Machines, La Roux, Chickenfoot, Phenomenal Handclap Band, Chuck Prophet, Jeb Loy Nichols, Echo & the Bunnymen, JC Brooks & the Uptown Sound, Patrick Wolf, Fat Freddy's Drop.

Te laat ontdekt: Band of Horses - Cease to Begin (2007), Peter Buffett - Imaginary Kingdom (2008), Michael Franks (hele oeuvre).

Heerlijke re-issues: Thomas Dolby Golden Age of Wireless & The Flat Earth.
Leukste comeback: Simple Minds - Graffiti Soul.
Grootste teleurstelling van Grote Naam: Bruce Springsteen - Working on a dream.
Doodjammer: Willy DeVille, John Martyn, Michael Jackson, Yasmine, Vic Chesnutt, Eric Woolfson.

Leukste aankoop in laatste week van het jaar: Sky 2, voor amper 1.5 euro, in een kringloopwinkel. Wat een geweldige vondst. Vandaar: logische tvdw. Voor achtergrond rond de groep, zie ook hun eerste tvdw, van drie jaar terug:

http://koop05.blogspot.com/2006/01/tvdw-1512006-sky-dance-of-big-fairies.html

http://www.sendspace.com/file/w9aj35

TVDW 31/05/2009 - Simple Minds - Moscow Underground (2009)

Wat doe je als een van je favoriete artiesten na 17 jaar (!) stilzwijgen eindelijk nog eens nieuwe songs op De Wereld loslaat? Dan luister je, met gloeiende oortjes. Astronauts & Heretics was het laatste album van Thomas Dolby. In 1992 was dat, met Close but no Cigar (feat. Eddie Van Halen) als halve hitsingle. Daarna: het grote niets. Dolby bleef bezig en startte in Silicon Valley het softwarebedrijf Beatnik. Het is aan hem te danken (zeg maar te wijten) dat we nu opgescheept zitten met die vreselijke polyfone ringtones. Hij startte ook een uitstekende blog, waarop hij ons een kijkje bood op zijn muzikale carrière, zijn gezin, zijn leven. Onlangs stond op zijn twitter (ja, dat doet hij ook) te lezen dat hij z'n dochter naar een concert van Patrick Wolf moest brengen!

Op de blog kon je de laatste jaren stap voor stap de terugkeer van Dolby de muzikant/songschrijver volgen. Hij schreef over de (inmiddels afgelopen) Sole Inhabitant Tour, een one-man-band terugkeer naar het podium. Hij schreef over de drie cd's die EMI wilde uitbrengen. De eerste zag twee weken terug het levenslicht: Singular is een cd/dvd met alle hits, wat rarities en videoclips uit Dolby's carrière. Ik koester me geen illusies: wat voor mij een van de hoogtepunten van het muzikale jaar is, stelt In The Real World niks voor. Dolby is intussen (op zijn best genomen) een cultfiguur, meer niet. EMI verdeelt het album niet in België (in de mail die ik van EMI's promokerel David kreeg, staat letterlijk "Dolby breng ik niet uit in België, verkoopt echt niet"). Ik kocht mijn kopij online, hij valt hopelijk deze week in de bus. Binnen enkele weken/maanden is er de re-issue van Dolby's twee eerste platen, remastered, voorzien van bonus tracks en heruitgebracht onder de supervisie van De Meester zelf.

Op de blog houdt Dolby ons ook op de hoogte van niéuw werk. Afgelopen week presenteerde hij zelfs een sneak preview. Voor het hippe blad Wired mocht hij een podcast samenstellen, en naast Bowie, Athlete en Iggy Pop gooide hij ook drie gloednieuwe songs in de mix. Drie nummers die we in hun nog experimentele fase mochten horen. Full-cd "A map of the floating city", waarop o.a. Eddi Reader en Mark Knopfler meespelen, zou als alles goed zit nog voor het jaareinde verschijnen.

Wacht even, al dat gelul over Dolby en bovenaan deze 'post' staan de Simple Minds te blinken? Drie redenen hiervoor. De nieuwe Dolby-tracks kon ik, als technische nietsnut, moeilijk uit die lange podcast lospeuteren. Plus: het waren slechts works in progress, dus wat oneerlijk om deze songs als 'volwaardig' te beschouwen. Ten derde: ik moet toegeven dat ik naast Dolby ook met veel plezier de terugkeer van Simple Minds heb beluisterd. Eigenlijk is het manifest oneerlijk dat de groep 228 posts op deze blog moest wachten, alvorens een eerste tvdw te scoren. Het voelt haast aan als ontrouw, want Simple Minds was natuurlijk ook bij mij een van mijn eerste muzikale liefdes. De groep tekende sowieso voor mijn eerste live-concert. December 1985 in Vorst, Once Upon A Time Tour, met The Waterboys in het voorprogramma. Dingen die je bijblijven. Mijn favoriete songs van de groep, zovele jaren later? Top of mind zou ik zeggen: Hunter & the Hunted, See the lights, Love Song, The Changeling en Glittering Prize.

Graffiti Soul is het vijftiende album van Kerr & Burchill. Bij de platenfirma's moeten ze inmiddels kramp hebben om steeds weer in begeleidende bio's te schrijven dat de nieuwe plaat "a return to form" is en meer van die promo-blabla. Dit keer is er echter reden tot voorzichtig optimisme: de nieuwe cd bevat opvallend weinig rotte plekken en heel wat songs die erg behoorlijk zijn. De tvdw, openingstrack van de plaat, is een goed voorbeeld. Over de limited edition bonus-cd zullen de meningen verdeeld zijn. Het is een rare verzameling covers. Thin Lizzy, Beach Boys en Nick Lowe krijgen een redelijk pijnlijke beurt; de versies van songs van Magazine en The Call zijn heel wat beter.

http://www.sendspace.com/file/kostbc

TVDW 03/05/2009 - Patrick Wolf - Who Will (2009)

De trouwe lezers van deze blog (- die ene dan toch) weten dat ik af en toe een slice real life temidden van het muziekgeleuter durf te droppen. Afgelopen week was na zowat vijftien jaar trouwe dienst de allerlaatste week voor mijn vrouw bij haar werkgever. Nu wachten enkele maanden sabbatical, en dan nieuwe horizonten. The future's wide open, zou Petty zeggen.

Een link met de tvdw is niet mogelijk, so be it. Patrick Wolf scoorde bij zijn vorige plaat The magic position al een tvdw, en zijn nieuwe plaat The Bachelor (niet gefinancierd door een platenfirma, wel door en dankzij een revolutionair nieuw concept als bandstocks.com) blijkt een al even rijk luisterfestijn. Never a dull moment bij Wolf: hyperromantische strijkerspartijen, Ierse fiddlers, barokke ballads, avant-garde rock en gastrolletjes voor actrice Tilda Swinton en voor (een erg geïnspireerde) Feargal Sharkey (!). Op een track als Vultures (gemaakt samen met electro-pipo Alec Empire) klinkt Wolf als een kruising tussen Bloc Party en Gary Numan, een andere track laat dan weer enkel ruimte voor vocals, een kinderkoor en een strijkerskwartet. Niet alles is even geslaagd (vooral met het drammerige "Battle" hebben we wat moeite), maar je moet het de man nageven: hij is erg inventief, lapt conventies aan zijn laars en gooit zijn erg mooie muziek zonder remmingen op plaat. Eentje voor de eindejaarslijstjes.

PS eigenlijk spreken we hier voor onze beurt, want de cd komt pas uit op 1 juni. Maar hou het stil - en geef het full-album een kans bij de release. Je zal je niet vervelen.


http://www.sendspace.com/file/pqsdxo

TVDW 08/04/2007 - Patrick Wolf - Accident & Emergency (2007)

En we gaan verder op ons elan, met alweer een echte aanrader uit het nog lopende jaar. Het moet al erg gek lopen moest ook deze mijn eindejaarslijstje niet halen. Patrick Wolf is een wat excentrieke multi-instrumentalist, wiens full-album The Magic Position een boeiende luisterervaring biedt. De stem van de brave man neigt, naargelang de song in kwestie, nu eens naar Lloyd Cole, dan naar Matt Johnson (The The) of David McComb (Triffids), zijn muziek is een originele, verfrissende soort van cabareteske rock, met invloeden uit zowel folk als electronica, en verrijkt met tal van minder voor de hand liggende instrmenten. Oh ja, ook Marianne Faithfull komt op een nummer meezingen, en ook al is het niets eens zo'n slecht nummer - een soort murder ballad à la Cave & Minogue - toch is het de enige rotte plek op de cd. Die Faithfull, wat een zaag van een wijf (héhé, dat lucht op - in mijn artikels voor krant of tijdschriften kon ik nooit zo lekker bot uit de hoek komen). De titelsong of het springerige "Let's Get Lost" waren vermoedelijk de meest instant-genietbare songs, maar voor de tvdw kozen we toch voor een ander, wat hoekiger nummer - inclusief blazertjes. Full-cd is eens te meer, hoef ik het nog te onderstrepen, highly recommended.

http://www.sendspace.com/file/xfq3th