TVDW 31/10/2010 - Yazoo - Ode to Boy (1983)

Leuk weerzien met dat onwaarschijnlijke duo dat begin jaren tachtig even meeschreef aan de geschiedenis van de pop: de zware stem van de al even zwaargebouwde Alison Moyet versus dat schriele, schuchtere mannetje achter de keyboard, Vince Clarke. Die laatste schreef trouwens wel meer paragrafen in het Grote Synthboek: hij leverde de eerste hits voor Depeche Mode, stapte dan drie jaar over op Yazoo, pende samen met Feargal Sharkey het wonderlijke Never Never voor The Assembly, om daarna het - wat mij betreft redelijk verfoeilijke - Erasure uit de grond te stampen.
Yazoo bracht onlangs het live album Reconnected uit, een neerslag van hun reunie-concerten. Het deed me teruggrijpen naar "Upstairs At Eric's" (1981) en naar "You and me Both" (1983), de twee enige wapenfeiten van het duo. Fijne, naïeve, springerige pop, maar ook enkele donkere, melancholische streepjes muziek. Zoals de tvdw.

TVDW 03/05/2009 - Patrick Wolf - Who Will (2009)

De trouwe lezers van deze blog (- die ene dan toch) weten dat ik af en toe een slice real life temidden van het muziekgeleuter durf te droppen. Afgelopen week was na zowat vijftien jaar trouwe dienst de allerlaatste week voor mijn vrouw bij haar werkgever. Nu wachten enkele maanden sabbatical, en dan nieuwe horizonten. The future's wide open, zou Petty zeggen.

Een link met de tvdw is niet mogelijk, so be it. Patrick Wolf scoorde bij zijn vorige plaat The magic position al een tvdw, en zijn nieuwe plaat The Bachelor (niet gefinancierd door een platenfirma, wel door en dankzij een revolutionair nieuw concept als bandstocks.com) blijkt een al even rijk luisterfestijn. Never a dull moment bij Wolf: hyperromantische strijkerspartijen, Ierse fiddlers, barokke ballads, avant-garde rock en gastrolletjes voor actrice Tilda Swinton en voor (een erg geïnspireerde) Feargal Sharkey (!). Op een track als Vultures (gemaakt samen met electro-pipo Alec Empire) klinkt Wolf als een kruising tussen Bloc Party en Gary Numan, een andere track laat dan weer enkel ruimte voor vocals, een kinderkoor en een strijkerskwartet. Niet alles is even geslaagd (vooral met het drammerige "Battle" hebben we wat moeite), maar je moet het de man nageven: hij is erg inventief, lapt conventies aan zijn laars en gooit zijn erg mooie muziek zonder remmingen op plaat. Eentje voor de eindejaarslijstjes.

PS eigenlijk spreken we hier voor onze beurt, want de cd komt pas uit op 1 juni. Maar hou het stil - en geef het full-album een kans bij de release. Je zal je niet vervelen.


http://www.sendspace.com/file/pqsdxo