Tuesday, May 29, 2012

TVDW 27/05/2012 - The 2 Bears - Time in mind (2012)




Het is lang wachten op de nieuwe plaat van tvdw-houders Hot Chip, gelukkig is er The 2 Bears, het housy zijproject van Hot Chip-zanger Joe Goddard (en van een of andere bloke uit de Londense dance scene). Ik heb het nochtans niet zo voor house. Ik kan me amper twee favorieten voor de geest halen uit het genre: That's the way love is van Ten City, en The Promised Land van Joe Smooth. Voor de rest mag je mijn portie house aan Fikkie geven.

Maar Bear Hug, dat debuut van The 2 Bears, serveert een erg vermakelijke variant op house, eentje die draaibeurten blijft opeisen. Erg afwisselend ook, en gebracht met een laconieke, 100% Britse cool die soms wel wat weg heeft van Gorillaz. Check de tvdw bijvoorbeeld, een zonnig niemendalletje dat tussen de housetracks opduikt. Een 808 drum machine, een steel guitar en iets wat als country dancehall kan worden omschreven: heerlijk.

Of liever: check de dubbele tvdw. Voor wie Time In Mind wat te laidback vindt, plukken we uit de bonus-cd immers de trippy 'Deakstock 33s Dub' mix van het nummer; een erg radicaal herwerkte, fantastische versie vol pulserende repetitieve beats. Spacy!

Labels: , , , ,

Wednesday, May 23, 2012

TVDW 20/05/2012 - Thomas Dolby - My brain is like a sieve (1988)


En dan bleek het plots achter de rug. Dat ene concert waar je jarenlang naar uitkeek. Niet dat het tegenviel, verre van. Er was zelfs een leuke prélude: ik bemachtigde een van de schaarse zitjes voor de Dolby Talk, een uurtje voor het concert. In een veredelde huiskamer, en voor veertig mensen, bleek de man een begenadigd spreker. Hij gaf ons inzage gaf in zijn woon- en werkomstandigheden en zijn grillige (pop- en business-)carrière en strooide zijlingsanecdotes rond over het opnameproces van "The Flat Earth" in Brussel en over zijn liefde voor Athlete.

Ook tijdens het concert even later bleek Dolby de perfecte charmante gastheer - every inch an Englishman en bij elke song klaar met een grappige inleiding. Zijn setlist plukte telkens een drietal songs uit zijn vijf studioalbums, al vond ik het jammer dat zowel I Scare Myself (enkele weken terug nog regelmatig in de set bij Amerikaanse concerten) als Airwaves en Budapest By Blimp niet gespeeld werden. Mochten dan voor mijn part in de plaats worden geschrapt: The Road to Reno (aanvankelijk geschreven met Belinda Carlisle in gedachten), de Sakamoto-samenwerking Field Work en het vrijblijvende bisnummer Silk Pyjamas. Beste momenten van het optreden zaten vooraan : Commercial Breakup was een opmerkelijke opener, One of our submarines (aanvankelijk geschreven voor de Thompson Twins) klonk super, net als The Flat Earth. Ook Europa & the Pirate Twins, de song waar mijn liefde voor Dolby bij begon, klonk snedig en fris. Leuk dat My Brain is like a sieve, een wat anoniemere song uit Dolby's L.A.-plaat "Aliens Ate My Buick" ook opgepikt werd. Altijd een persoonlijke favoriet geweest, zo losjes in een reggae-groove hangend, met die originele tekst en met dat prachtige coda. Voor de Dolby-fan in mij was het trouwens extra genieten van de straffe muzikanten: Matthew Seligman op bas en Kevin Armstrong op gitaar; twee kerels die er al bij waren op debuut The Golden Age of Wireless (en die, samen met Dolby, David Bowie mochten begeleiden op Live Aid). Aan het eind had de groep trouwens nog een leuk toetje: Brussel kreeg de wereldpremière van Eastern Bloc, een song die Dolby blijkbaar nog nooit live had gespeeld.

Magere Hein bleek intussen niet stil te zitten. Zo legde nummmer twee van de Bee Gees het loodje. De Gibb-broertjes scoren laag op de credibiliteitsmeter, ik weet het, maar hun hoeveelheid hits is echt wel indrukwekkend, en hun songs uit de pre-disco-periode passen mooi tussen die andere twee beroemde B's, Beatles en Beach Boys. Favoriete Bee Gees song? De mijne is Tragedy.

Disco kreeg deze week een nog een grotere klap te verwerken met het heengaan van Donna Summer. Ze was vooral Een Stem - en wat voor één - die een carrière opbouwde bij de gratie van de producers rond haar: Giorgio Moroder, Stock Aitken & Waterman, Quincy Jones. Mijn favoriete Summer-plaat is "She Works Hard for The Money" - een productie van Michael Omartian, de man die in dezelfde periode ook "Another Page" van Christopher Cross onder handen nam. Mijn favoriete song is de geweldige, volledig over-the-top remix van I Feel Love door Patrick Cowley.

En dan was er nog Donald 'Duck' Dunn, de bassist die samen met gitarist Steve Cropper talloze soulklassiekers van een kenmerkende groove voorzag. Niet slecht voor een bleekscheet, om met grootheden als Booker T, Otis Redding en Wilson Pickett te werken.

In de comments niet enkel de tvdw, maar ook een cover van een obscuur Dolby nummer, door voormalig Genesis-gitarist Steve Hackett, en een mooie akoestische cover van Dolby's grootste hit, She Blinded me with science.

Labels: , , , , , , , , ,

Monday, May 14, 2012

TVDW 13/05/2012 - Lowry - Africa (2008)


Wat doe je dan, als het zondagavond is en je nog geen tvdw in gedachten hebt? Je plaatst de jongste dochter voor de computer, je maakt een mapje in itunes en vraagt haar om lukraak een selectie te maken van de 38088 songs in je bibliotheek. Daarna ga je joggen en ontdek je gaandeweg wat je dochter voor je uitkoos. En daaruit kies je dan je tvdw. Een beetje Russische Roulette, quoi. Hanne maakte best een aardige verzameling, trouwens - met vele songs die ik (niet meer/nog niet) kende. Een trompettist van Blue Note (Dorham), een leuke housy track van Boy George, een instrumentale versie van EW&F classic (Herbolzheimer), een recente track van de samenwerking tussen Vince Clarke van Yazoo en Martin Gore van Depeche Mode (VCMG), seventies psychedelische rock (Booty People), een sixties Nederbeat, een Franse lolita... Ze bleef blijkbaar wel bovenaan in het alfabet ronddwalen. Even kijken wat ik voorgeschoteld kreeg:

A-Z - Tracy Thorn
A.G.N.E.S. (second mix) - 1.000 Ohm
The Adultress (live bootleg) - The Pretenders
AEIOU Sometimes Y - Ebn-Ozn
Adios Senorita - Edwin Starr
Africa - Lowry
After the Love is gone - Peter Herbolzheimer
Afrodisia - Kenny Dorham Octet
After the Love - Boy George
Aftermaths - VCMG
After the Rain - Booty People
Afterbirth of a dream - Met & Zonder
Aiko Aiko - Julie D
Ai No Corrida - Chaz Jankel

Bij thuiskomst na een uurtje lopen stond die fijnzinnige cover van Toto's Africa in pole-position. Nu enkel nog googlen wie of wat die uitvoerder Lowry wel was. Het blijkt te gaan om een groep uit Brooklyn New York - gepast, zo een week na de Beastie Boys. Ze namen deze versie op, op vraag van een indielabel dat naar guilty pleasures op zoek was. Er snel aan toevoegen dat ik Toto zelf allerminst beschouw als zo'n guilty pleasure, plus: ik heb goede herinneringen aan mijn interview, lang geleden, met Toto-bassist Mike Porcaro.

De aanpak voor de tvdw doet vermoeden dat ik een volkomen a-muzikale week achter de rug heb. Dat was allerminst het geval. Alleen had zowat elke song die ik speelde te maken met Thomas Dolby, als voorbereiding op wat Het Concert Van Mijn Leven zou moeten worden - komende woensdag in de AB. Vermits Dolby al meer dan genoeg aandacht krijgt op deze blog: bij deze een grondig herwerkte Toto.

Labels:

Monday, May 07, 2012

TVDW 06/05/2012 - Beastie Boys - She's Crafty (1986)

Toen vrijdagavond, op weg naar de kust om mijn oudste dochter naar een Chiro-weekendje te brengen, het nieuws kwam dat MCA gestorven was, konden alle potentiële tvdw'ers meteen hun boeltje pakken. Fuck, MCA was nauwelijks enkele jaren ouder dan mij - Magere Hein komt wel angstvallig dichtbij gekropen... Samen met de Red Hot Chili Peppers boetseerden de Beastie Boys hun eigen, blanke versie van hiphop. De eerste deden het met een injectie funk, de tweede met een brallerige, studentikoze en erg plezierige punky attitude (... en een opvallende in-your-face productie van Rick Rubin). No Sleep Til Brooklyn of Hey Ladies op een party? Geen snellere manier om me op de dansvloer te krijgen.

Ik zag de Beastie Boys twee keer live, twee keer op Pukkelpop. De eerste keer, in 1992, hadden ze zelfs instrumenten bij - met MCA op bas - en speelden ze Public Enemy (die dezelfde dag ook optraden) helemaal van het podium. Amper negen groepen stonden toen op Pukkelpop geprogrammeerd... De tweede keer was in 1998, ten tijde van Intergalactic, toen ze headliner waren samen met Green Day en een three mics and a turntable show brachten.

MCA is de man die op Fight for your right de fijne zinsnede "now your mom threw away your best porno mag" snauwde, de man die de lekkere baslijn op Sabotage inspeelde (én de video regisseerde). Als tvdw een track uit "Licensed to Ill", de plaat die eerst "Don't be a faggot" zou heten, het album dat samples van Creedence Clearwater Revival en AC/DC mengde met live ingespeelde gitaarpartijen (door de gitarist van Slayer). Classic stuff. Her name is Lucy but they all call her loose. RIP MCA.

Labels: , , , , , ,

Thursday, May 03, 2012

TVDW 29/04/2012 - Electric Guest - Waves (2012)

Een kermisorgeltje, een baslijn die wel een versnelde versie van Hall & Oates' Maneater lijkt, een motownbeat en een synth solo halfweg, die doet denken aan Giorgio Moroders early seventies hit Son of my father (zie ook: Chicory Tip). Ziedaar een perfect visitekaartje van L.A.'s duo Electric Guest. Hun debuut "Mondo" kreeg een heldere productie mee van Danger Mouse en bevat nog een aantal pareltjes. Ideaal voor wie een boon heeft voor de sound van oude Gainsbourg-platen, of voor Gnarls Barkley, of voor Air (in hun minst zweverige momenten).

Labels: , , , , , ,