TVDW 02/10/2016 - Gordon Lightfoot - I'd do it again (1976)

Lange tijd kende ik 'm enkel van die paar grote hits, If you could read my mind en Sundown. Maar daarna tikte ik enkele jaren terug, op vakantie aan de Amerikaanse Westkust, enkele platen van hem op de kop. Fijne ontdekking was dat. Lightfoot is een echte troubadour, een folkie die al tokkelend op zijn gitaar verhalen vertelt. Liefdesverhalen ja, al toont zijn The Wreck of the Edmund Fitzgerald ook aan dat hij een goede chroniqueur is van Grotere Thema's.

Vorige week spekte ik mijn verzameling Lightfoot nog wat aan, met platen "Summertime dream" en "Endless Wire" (halve euro 't stuk!). Bijgevolg monopoliseerde de Canadees de draaitafel in het weekend. Met een langverwachte en oververdiende tvdw tot gevolg.

TVDW 08/02/2015 - Earth Wind & Fire - Freedom of Choice (1983)

Het had alle kanten kunnen uitgaan voor this week's tvdw. De kanshebbers kwamen haast allemaal uit vinylhoek - eens te meer. Met uitzondering van Daffodils, die spannende, rare, funky track die Mark Ronson samen met die kwiebus van Tame Impala maakte. Verder echter: heel wat lekker vinyl dat op de draaitafel belandde. Vaak voor het eerst trouwens: "Listen Like Thieves" bijvoorbeeld, die knoert van een plaat die INXS maakte, net voor "Kick". Nu pas in mijn bezit, gekocht voor een prikje. Idem voor dat naamloze debuut van de Pretenders - wat een plaat is me dat toch, nog steeds, na al die jaren. Maar zowel Pretenders als INXS hadden al wel wat tvdw's gescoord. Verder graven dan? Nina Hagen belandde voor het eerst op mijn Rega Planar 2 - héftig spul! Of, aan de andere kant van het spectrum, die mooie haardvuurliedjes van Gordon Lightfoot: ook erg de moeite.

Ik sla nog wat kanshebbers over, om te komen tot mijn geliefde EWF. Ook "Powerlight", dat machtige album van de groep, wist ik na al die jaren eindelijk op vinyl binnen te halen. Ik kende de plaat nog altijd van buiten - van destijds op een cassette te hebben grijsgedraaid. Een topplaat, gesierd door het artwork van Shusei Nagaoka (zie ook ELO's "Out of the Blue") en met EWF's kenmerkende hybride tussen funk, disco en soul, breed uitgesmeerd over elke track. Het blijkt overigens amper de tweede tvdw te zijn voor EWF, en de eerste dateert al van augustus 2005 (!), dus het mocht nog wel eens.

TVDW 17/08/2008 - Tim Grimm - Heart so full (2008)

Ik had natuurlijk ook kunnen stilstaan bij het heengaan van de grote Isaac Hayes (persoonlijke favoriet uit 's mans cataloog: "When something is wrong with my baby", in de live-versie van Hall & Oates met Kendricks en Ruffin van The Temptations), maar de cd die me afgelopen week het meest raakte, kwam recht uit the American heartland.

Tim Grimm is een singer-songwriter uit Indiana. Een geboren storyteller die zich bedient van rootsy grondstoffen uit de country en folk. Af en toe ruilt hij het plattelandsleven in voor Hollywood (hij speelde o.a. mee in Clear & Present Danger), maar dit terzijde. Zijn songs mikken zonder omwegen naar het hart; nieuwe plaat 'Holding up the world' doet me denken aan Neal Casal, Gordon Lightfoot, David Munyon en Steve Earle. Of aan Krista Detor, die net als Grimm gehuisvest is op het kleinere platenlabel Corazong, dat zich met succes specialiseert in de betere country & Americana. Krista Detor haalde met haar twee vorige platen telkens mijn eindejaarslijstje, en brengt ook op deze cd van Grimm enkele fijne accenten aan.
Nu en dan plaats maken voor warme, goudeerlijke luisterliedjes, het kan goed doen, in deze cynische wereld.

http://www.sendspace.com/file/auvw9q

TVDW 18/09/2005 - Paul McCartney - At the mercy (2005)

Cd's van Tim Finn, Hothouse Flowers, een dubbele verzamelaar van The Alan Parsons Project, het live-concert My Funny Valentine van Miles Davis alsook diens allerlaatste plaat Doo-Bop, twee verzamelaars van Stiff Records, een compilatie van Green on Red, eentje van Gordon Lightfoot en eentje van de Brecker Brothers, en dan nog een lang vergeten album van Yellow Magic Orchestra. Om maar te zeggen dat de cd-uitverkoop van de Bibliotheek van Puurs me een schat aan nieuw luistervoer opbracht. En dat voor nauwelijks meer dan 10 euro. En toch, ondanks die rijke oogst moest dit weekend alles wijken voor - noblesse oblige - de nieuwe cd van Sir Macca, Chaos and Creation in the Backyard, die ik intussen toch al makkelijk een zestal keer beluisterde. Een opvallend sterke cd, waarvoor producer Nigel Godrich (zie ook Radiohead's OK Computer, Beck's Mutations) McCartney uitdaagde om zijn vaste begeleidingsgroep tijdelijk te ontslaan en alle instrumenten zelf in te spelen. De eerste zes nummers zijn foutloos en tussen die zes pareltjes gaan mijn hoogste punten nog naar het kleine "At The Mercy" (minder dan 2'40" lang), een moeilijk te omschrijven, erg mysterieuze song met enkele heerlijke melodiëen erin. O ja, wie de cd in huis heeft, vindt interessante track by track commentaar van de meester zelf op http://www.beatlelinks.net/forums/showthread.php?t=23516.

TVDW 01/05/2005 - Jim Croce - I got a name (1973)

Sommige artiesten leer je pas laat, te laat kennen. Jim Croce kende ik tot afgelopen week enkel via zijn twee hits "Bad Bad Leroy Brown" en "I have to say I love you in a song". Vorige week viel er echter een uitstekende Croce-compilatie in de bus, samengesteld door mijn on line vriend van overzee, Scott Itter. Croce valt duidelijk in de categorie van mellow seventies singer-songwriters, zijn stijl is perfect te vergelijken met andere zachtgekookte eieren als Gordon Lightfoot, Harry Nilsson, James Taylor, Neil Diamond en John Denver. De man bracht begin jaren zeventig drie platen uit, alvorens om te komen bij een vliegtuigongeval. Het zijn typisch Amerikaanse luisterliedjes, een mix van koffieshop-folk en akoestische blues. De meeste songs schreef Croce zelf, maar Scott merkt op dat net dit ene nummer niet door hem geschreven werd. "I got a name" kent dezelfde auteurs als het prachtige Killing me softly with his song (Roberta Flack, Fugees): Norman Gimbel en Charles Fox, de twee die later ook de tv-themes voor Laverne & Shirley én voor Happy Days zouden schrijven.