Monday, February 28, 2005

TVDW 27/02/2005 - Mercury Rev - Diamonds (2005)

Je moet er wel voor zijn, voor die dromerige muziek van Mercury Rev. Er zijn raakpunten met Grandaddy en the Flaming Lips, maar Mercury Rev maakt toch vooral muziek die enkel zij kunnen maken. Op de nieuwe cd The Secret Migration is het niet anders. Mercury Rev maakt originele, geïnspireerde muziek en verdient hulde omdat de groep, in weerwil van de huidige trends, het aandurft om een cd lang consequent anti-ironische songs te maken. Tegenwoordig moet popmuziek een dubbele bodem hebben en moeten songteksten 'smart' zijn, liefst nog met een zweem sarcastische cool er bovenop. Mercury Rev staat hier mijlenver van af. Dit zijn songs die wel een soundtrack lijken bij Alice In Wonderland; nummers die klinken als donkere sprookjes, met de ijle stem van Donahue voorop en met feëerieke thema's . Mocht Donahue Nederlandse teksten schrijven, hij zou het niet simpelweg over "een bos" hebben, eerder over "een donker woud". Dat soort poëzie zit in alle teksten, ook in "Diamonds", een van de betere tracks van de cd.

Labels: , ,

Monday, February 21, 2005

TVDW 20/02/2005 - Daryl Hall & John Oates - Love TKO (2004)

Als liefhebber van blanke soul kunnen Hall & Oates al jarenlang weinig of niets verkeerd doen bij ondergetekende. Daryl Hall beschikt over een van de meest indrukwekkende stemmen uit de popwereld, en samen met John Oates - de man met de uitstraling van een pizza delivery boy met weinig werklust - heeft hij prachtig werk afgeleverd, onder meer met Private Eyes en H2O (eerste helft van de jaren tachtig - prima mix van pop en soul), met Live At the Apollo Theatre (samen met enkele originele leden van de Temptations) en begin van het nieuwe decennium nog met Do it for love. Nu is het tweetal terug met een cover-album, Our Kind of Soul, en Love TKO is een van de hoogtepunten eruit. De nieuwe cd is geen rap-rap in elkaar geflanst kopieerwerk. Vele van de songs zijn originele keuzes (nummers van The Stylistics, Gladys Knight of the Five Stairsteps), en als er al een bekender nummer wordt gecoverd (Barry White's Can't Get Enough of your love, of I can dream about you, dat Dan Hartman destijds voor H&O schreef maar dat op de planken bleef liggen), dan stoppen Hall & Oates het in een origineel, vaak akoestisch geïnspireerd arrangement. Love TKO, onze TVDW, is als sluimerende soulsong een van de hoogtepunten. Het nummer werd een hit voor Teddy Pendergrass in 1981. Een jaar later zou deze grote soulzanger in een rolstoel belanden, na een auto-ongeval. Pendergrass maakte eerst naam als zanger bij Harold Melvin & The Blue Notes (herinner u hits met de typische Philly Soul Sound als If you don't know me by now en Satisfaction Guaranteed), alvorens midden jaren zeventig een solo-carrière te starten. Bij wijze van eerbetoon werd Pendergrass door Ashford & Simpson nog het podium opgerold tijdens Live Aid in 1985, maar dit terzijde. Oh ja, en overbodig om op te merken maar voor de volledigheid toch even zeggen dat de TKO uit de songtitel staat voor de boksersterm Total Knock Out.

Labels: , , , , , , ,

Monday, February 14, 2005

TVDW 13/02/2005 - Joe Bataan - I'm the fool parts 1 & 2 (2005)

Deze week big ups for Joe Bataan, de man die begin jaren tachtig per ongeluk muziekgeschiedenis schreef met Rap-O-Clap-O, een haast novelty-achtig stukje pionierschap in de hiphop (alvorens dat genre bevolkt zou worden met dikke- sigaar-rokende gunslingers en meiden die met hun kortgerokt gat schudden alsof het een stijf te kloppen puddingmassa betrof). Die Rap-o-clap-o hit liet het niet vermoeden, maar de New-Yorker Bataan was in feite in het geheel geen rapper, eerder een soulzanger die - na een woelig leven als crimineel en bajesklant - een carrière in de muziek begon, met als niche iets tussen cuban soul en blaxploitation funk. Nu, na ruim twintig jaren stilzwijgen, is de man er terug, met een nieuwe cd Call My Name (uit op het voor rest in retro-funk-reissues gespecialiseerde label Vampisoul - check hun fijne website www.vampisoul.com). Op de nieuwe cd klinkt Bataan heerlijk retro: dit roept herinneringen op aan het hete New-Yorkse asfalt, ouwe chevy's, Shaft en het deukhoedje uit The French Connection, wah-wah gitaren, zoemende orgeltjes, olifantenpijpen en big afro hairdo's. Big Pimpin' Music, dus, maar dan niet in de betekenis die Jay-Z er aan geeft. TVDW in kwestie is een gem van haast tien minuten, startend met een slepende ballad in de lijn van Sam Cooke en Terence Trent d'Arby en eindigend in een uptempo cocktail à la Tito Puente en Carlos Santana. Respect!

Labels: , , , , ,

Friday, February 04, 2005

TVDW 06/02/2005 - Collective Soul - Needs (1999)

Het voordeel van over muziek te lullen, is dat je interesse in deze of gene groep terug aangewakkerd kan worden. Deze week met een yank zitten mailen over Collective Soul, een groep die mega is in de VS maar in Europa geen voet aan de grond krijgt. Het zou me verbazen als ze hier in België al ooit hebben opgetreden, en de laatste twee cd's van de groep werden als ik me niet vergis zelfs niet meer verdeeld in ons land. Jammer, want Collective Soul heeft vele troeven. In de uptempo nummers hoor je hoe de gitarist een eind weg kan rocken, zich baserend op de licks van Jimmy Page and the likes; in de ballades komt Collective Soul met majestueuze grandeur en openbloeiende refreinen. Op hun debuutalbum midden jaren negentig stond het radiohitje Shine (ook af en toe op Stubru te horen), waarin de band nog aansluiting vond bij de grunge. Gaandeweg hebben ze dat gedateerde geluid echter vervangen door meer melodieuze rock, met - zoals in dit nummer Needs, uit de cd 'Dosage' - zelfs ruimte voor violen en een algemeen 'pop'-gevoel. O ja, raar maar waar: zelfs Elton John is naar verluidt grote fan van de groep. Toen hij de groep ontdekte, kocht hij meteen een paar duizend exemplaren van hun album, om in zijn enthousiasme aan vrienden uit te delen. Een rare maar fijne gewoonte, hij deed trouwens hetzelfde met Play van Moby, lang voor die cd hip werd. Maar dit terzijde!

Labels: , , ,