TVDW 20/08/2017 - Teddy Pendergrass - Joy (1988)

Geen uitgesproken favorieten deze week, maar heel wat artiesten maakten kans op een tvdw. Mathilde Santing, Valerie Lagrange, The Rainmakers, Sarah Vaughan, The Emotions, Paul Brady of - recenter - Justin Currie zaten allemaal op een bepaald moment in pole position. Maar uiteindelijk kies ik voor de artiest die de week afsloot. Zondag scoorde ik maar liefst vijf platen van Teddy Pendergrass op een rommelmarkt in Breendonk; twee ervan kregen op zondagavond een eerste luisterbeurt.

Het verhaal van Teddy Pendergrass is ongewoon en interessant genoeg om even bij stil te staan. Hij maakte school als zanger en uithangbord van Harold Melvin & the Bluenotes, de groep die onder productie van Gamble & Huff een van de belangrijkst uithangborden van de Philly Soul werd. Pendergrass bleef in zijn solo-carrière aanvankelijk dicht bij de satijnen, breed georchestreerde soul uit Philly, maar maakte in de jaren tachtig een bocht richting meer eigentijdse R&B. Intussen was hij in 1982 betrokken geraakt in een bizar verkeersongeval. Niet enkel versnelde hij met zijn Rolls-Royce op schijnbaar onverklaarbaar reden richting enkele weerbarstige bomen, maar de politie vond op de plaats van het ongeval ook een voormalig hoertje annex travestiet die - op al even schijnbaar onverklaarbare reden - naast Pendergrass in de wagen zat. Leg dat maar eens uit, Ted. Soit, drie jaar later werd de verlamde Pendergrass, gegangmaakt door Ashford & Simpson, het podium opgereden tijdens Live Aid, waar hij een emotionele comeback maakte. In 1988 had hij zijn laatste hit, met het op een new jack swing groove geënte Joy. Een goede tien jaar later stierf hij, amper 59, aan kanker. Een tvdw had de man tot op heden nog niet, al scoorden Hall & Oates helemaal in het begin van deze digitale tvdw's (in februari 2005) een nominatie met Pendergrass' allerbekendste solo-hit, Love TKO.

TVDW 20/02/2005 - Daryl Hall & John Oates - Love TKO (2004)

Als liefhebber van blanke soul kunnen Hall & Oates al jarenlang weinig of niets verkeerd doen bij ondergetekende. Daryl Hall beschikt over een van de meest indrukwekkende stemmen uit de popwereld, en samen met John Oates - de man met de uitstraling van een pizza delivery boy met weinig werklust - heeft hij prachtig werk afgeleverd, onder meer met Private Eyes en H2O (eerste helft van de jaren tachtig - prima mix van pop en soul), met Live At the Apollo Theatre (samen met enkele originele leden van de Temptations) en begin van het nieuwe decennium nog met Do it for love. Nu is het tweetal terug met een cover-album, Our Kind of Soul, en Love TKO is een van de hoogtepunten eruit. De nieuwe cd is geen rap-rap in elkaar geflanst kopieerwerk. Vele van de songs zijn originele keuzes (nummers van The Stylistics, Gladys Knight of the Five Stairsteps), en als er al een bekender nummer wordt gecoverd (Barry White's Can't Get Enough of your love, of I can dream about you, dat Dan Hartman destijds voor H&O schreef maar dat op de planken bleef liggen), dan stoppen Hall & Oates het in een origineel, vaak akoestisch geïnspireerd arrangement. Love TKO, onze TVDW, is als sluimerende soulsong een van de hoogtepunten. Het nummer werd een hit voor Teddy Pendergrass in 1981. Een jaar later zou deze grote soulzanger in een rolstoel belanden, na een auto-ongeval. Pendergrass maakte eerst naam als zanger bij Harold Melvin & The Blue Notes (herinner u hits met de typische Philly Soul Sound als If you don't know me by now en Satisfaction Guaranteed), alvorens midden jaren zeventig een solo-carrière te starten. Bij wijze van eerbetoon werd Pendergrass door Ashford & Simpson nog het podium opgerold tijdens Live Aid in 1985, maar dit terzijde. Oh ja, en overbodig om op te merken maar voor de volledigheid toch even zeggen dat de TKO uit de songtitel staat voor de boksersterm Total Knock Out.