TVDW 28/05/2023 - Tina Turner - Whole Lotta Love (1975)

 

TVDW 959. Een logische keuze om met een tvdw het heengaan van Tina Turner te herdenken. Ik wil er niet teveel over kwijt, want haar handel en wandel en haar discografie is genoegzaam bekend. Dan maar doorspoelen naar mijn persoonlijke favorieten. Twee ervan vermeldde ik al toen jaren geleden The Fixx met een tvdw ging lopen. De gitarist van de band, Jamie West-Oram, schreef mee aan de openingstrack van Tina's bejubelde comebackalbum Private Dancer. I Might Have Been Queen is een machtig nummer dat haast als een credo klinkt en dat destijds de verrijzenis van Turner inluidde. Een tweede favoriet, uit datzelfde album, Better Be Good To Me, was eveneens op het lijf geschreven van de zangeres en haar "I will come back stronger" mentaliteit. Een derde favoriet komt uit haar laatste album waarop Ike Turner nog (halvelings) wat inbreng had, "Acid Queen". Op de b-kant werkt Tina zich door een aantal door Ike Turner gepende songs, op de a-kant staan enkele opmerkelijke covers, waarvan Tina's slepende take van Zeppelin's Whole Lotta Love met voorsprong de beste is.

TVDW 12/01/2020 - Rupert Hine - The Set Up (1982)

Magere Hein hield weer lelijk huis in muziekland, de laatste tijd. Patrick Nicasy, helft van het duo The Pop Gun, is niet meer. Ik herinner me hoe wild ik destijds was van dat singletje The Game. Ik kocht op basis van die Belpop-parel zelfs hun cd "Table Swimming" en zag hen op Marktrock ooit een prima live concert geven, inclusief opvallende covers van John Cale's Dead or Alive en Prefab Sprout's The Golden Calf. Ook Allee Willis is niet meer. Geen household name, ik weet het, maar als grote Earth Wind & Fire-fan ken ik haar van de kleine lettertjes. Ze schreef zowel Boogie Wonderland en September, de twee meest iconische hits van de groep. Alsof dat niet genoeg is, schreef de erg excentrieke (en blanke!) Allee nummers voor The Pointer Sisters, James Brown en Cyndi Lauper, én de beroemde theme song van de sitcom Friends ("the whitest song I ever wrote"). En dan was er het recente heengaan van Neil Peart, door Dave Grohl bestempeld als "The Professor" en "the most air drummed drummer in the world". Ja, ook ik pleit schuldig. Ik ken zijn drum fills en acrobatische toeren op "Moving Pictures" - vermoedelijk een van mijn tien meest favorten platen van buiten. Meer zelfs: de songs op die plaat zoek ik wel eens op Youtube. Niet om het origineel te zien, maar om te zien hoe andere slagwerkers de patronen van Peart proberen na te spelen. Wat een spectaculaire drummer.

Voor de tvdw zit ik opnieuw pootje te baden in de vijvertjes 'producer' en 'synthpop'. Ik weet het, ik zit daar regelmatig. Rupert Hine is te vinden in de kleine lettertjes van enkele erg goede platen, vooral uit de jaren tachtig. Hij was producer van Howard Jones' debuut "Human's Lib" alsook van enkele knappe platen van The Fixx . Zijn grootste claim to fame was vermoedelijk zijn productiewerk op "Private Dancer" van Tina Turner, waarop hij verantwoordelijk was voor twee van mijn favoriete tracks: Better Be Good To Me en de fantastische openingstrack I Might Have Been Queen.

Hine bracht ook heel wat platen uit als solo-artiest (onder eigen naam, of onder pseudoniem Thinkman). Veel potten brak hij er niet mee. Dat hij er niet bepaald uitzag als een popster, hielp niet - dat zijn platen donkere, bevreemdende synth pop platen waren evenmin. The Set Up heb ik echter altijd een toppertje gevonden. Blij dat ik vorige week de bijhorende plaat "Waving not drowning" (fijne titel ook) op de kop kon tikken.

TVDW 24/02/2013 - The Fixx - Beautiful Friction (2012)

Op kousevoeten. Op een diefje. Die van The Fixx hebben toch maar mooi een tvdw weggekaapt. Voor de voeten van Jamie Lidell, waarvan ik dacht dat hij met zijn nieuwe plaat beslist een tvdw zou scoren. Niet dus. Wat een tegenvaller die Lidell-plaat, volgestouwd met effectjes, vervormde drums en synths, vocale filtertjes allerhande. Druk druk druk... Al een even grote teleurstelling als de nieuwe eels (wil iemand van de heren recensenten eens eerlijk zijn en zeggen dat eels zichzelf al veel te lang aan het herhalen is, please?).

Dus gaat de tvdw, tot mijn eigen verbazing, naar het tweede album dat ik deze week beluisterde. Van The Fixx, 'n groepje dat ik zelfs in de jaren tachtig eigenlijk nauwelijks volgde - maar dat vorig jaar aangestipt werd door Bart tijdens diens sonarreeks (uitleg hierover: zie de tvdw van Guillemots van een tijd terug). Dus toch maar eens uit nieuwsgierigheid die soort van comebackplaat van The Fixx een kans geven. En kijk, dat titelnummer, dat wist me toch meteen te charmeren. Donker en sfeervol zoals ook The Comsat Angels zaliger dat konden. Google leerde me gisteren trouwens dat de gitarist van The Fixx niet van de minsten is: Jamie West-Oram was een van de steunpilaren op die memorabele Private Dancer-plaat van Tina Turner. Hij schreef mee aan het openingsnummer I might have been queen, en verzorgde ook de licks op Better Be Good To Me.

TVDW 12/03/2006 - Heaven 17 - Into the blue (2006)

Leuk natuurlijk om vlak na The Human League te komen met een TVDW van wat ooit de siamese tweeling was, maar nu de aartsrivaal. Ik heb altijd al een flinke boon gehad voor Heaven 17, de groep die met hun naam refereerde naar de melkbar in A Clockwork Orange. Hun synth-electro ten tijde van Penthouse & Pavement en The Luxury Gap was schitterend, maar hun meer richting Amerikaanse glossy soul & dance evoluerende stijl van de latere platen kon me evenzeer bekoren. Plus: alle respect voor Martyn Ware en Ian Craig Marsh, de sound wizards van de groep, omdat ze zowel aan de wieg stonden van de carrière van Terence Trent d'Arby (Introducing the hardline werd onder hun vleugels opgenomen) als van de comeback van Tina Turner (haar comeback-single Let's Stay Together, voorbode van het album Private Dancer, kreeg een productie van Ware en Marsh). Heaven 17 heeft net een nieuwe cd uit, Before/After, waarop de drie verder de weg inslaan van de contemporary dance, met duidelijke invloeden van nouveau disco maar ook van groepen als Freeform Five en Gorillaz. Oh ja, er staat ook een merkwaardige maar in feite overbodige cover op van, god beware, Don't Fear the Reaper van Blue Oyster Cult (die Amerikaanse rockdino waarvan de bassist- pop trivia coming up - tegenwoordig meespeelt bij Queen + Paul Rodgers). Veel beter is de TVDW, een wolkje van een song met ademende synths en zweverige, haast Art of Noise-achtige backing vocals.