TVDW 01/07/2012 - Rush - Tom Sawyer (1981)

De zoon vierde zijn elfde verjaardag met een Boys Only Party. Hij had wel een triljoen songs klaargezet op de ipod, met gek genoeg ook twee very old school spullen er tussen: Celebration van Kool & The Gang (geen idee waar hij dat oppikte) en Mr Blue Sky van E.L.O. Voor de rest veel R&B en hiphop (genre Pitbull) en dubstep (met onder meer die vreselijke, maar onvermijdelijke Skrillex). De meest populaire song onder elfjarige jongens is blijkbaar My Life van een zekere Zatox. Ik raad je niet aan om het te beluisteren op youtube.

De tvdw dan? Wel, een geval van justice for all. Eindelijk Rush. Eindelijk iets van "Moving Pictures". Vaststelling: ik heb niet zo gek veel met progrock. Mijn kennis van Emerson Lake & Palmer of Marillion reikt nauwelijks verder dan de hits, die van Genesis start eigenlijk maar vanaf Abacab. En toch vallen twee van mijn Ten Desert Island Discs onder progrock. De ene is "Drama" van Yes, de andere "Moving Pictures".

"Moving Pictures" is de Zenyatta Mondatta van de progrock, en Rush-drummer Neil Peart is de Stewart Copeland van het genre. Een foutloze plaat is het, met de definitieve instrumental YYZ (trivia: de internationale afkorting voor de luchthaven van Toronto), met Limelight, een van meest poignante songs over beroemd zijn, met Red Barchetta, een van de meest visuele, dynamische rocksongs ooit, met Witch Hunt, de song die Sabbath nooit heeft geschreven. En met de tvdw, de openingssong van de plaat - gezegend met een geweldig middenstuk.

Ook afgelopen week beluisterd en gezien: de nieuwe Rush-plaat "Clockwork Angels" en de langspeelfilm "Beyond the lighted stage". De eerste heeft best wel zijn momenten, de tweede is een boeiende, erg volledige documentaire waarin o.a. Billy Corgan, de Foo Fighters, Rage Against The Machine bassist Tim C en Death Cab For Cutie hun liefde voor deze merkwaardige groep uiten.Tot slot: de songs van Rush durf ik wel eens op youtube opzoeken. Niet zozeer om de clips te bekijken, wel om een aantal van de talloze fanvideo's te bekijken. Rush is echt musician's music - en ook al ben ik zelf geen muzikant, toch vind ik het erg plezierig om te zien hoe bijvoorbeeld amateurdrummers hun tanden zetten in de complexe drumpartijen van Peart. Dit is een leuke variant:

http://www.youtube.com/watch?v=9uEKsYHrYlk

en de tvdw: http://www.sendspace.com/file/qoqujy

TVDW 16/10/2011 - Del Amitri - Driving With The Brakes On (1995)

Radiohead bracht The Bends, Oasis bracht Morning Glory, Smashing Pumpkins bracht Mellon Collie. Het was de top 3 van beste platen van 1995, maar voor mij stond "Twisted" bovenaan, de derde plaat van Del Amitri. Een mooie mix van stevige rock, donkere ballads en natuurlijk de trademark gevoelige nummers waarvoor de groep na al die jaren nog het meest herinnerd wordt.

Ik mocht de mannen interviewen in Amsterdam, dat jaar. "Of die tweede track van "Twisted", Start With Me, niet wel erg veel weg had van Iggy Pop's Lust for Life?", vroeg ik hen. Ze bekeken mekaar even en gaven me een mysterieuze, schaapachtige lach. Enkele uren later in de Melkweg lieten ze een loeiharde versie van datzelfde Start With Me naadloos overgaan in Lust For Life. Awesome.

Heel wat vager zijn de herinneringen aan hun vermoedelijk allereerste optreden op Belgische bodem, enkele jaren voordien. Dat was in de Leuvense Manhattan, als voorprogramma voor Lloyd Cole & the Commotions. Nog een triviale associatie met de groep? Ik herinner me hoe een nitwit achter de PA van het festival LeffingeLeuren erin slaagde om, bij wijze van pauzemuziek tussen optredens, Food For Songs (eerste track van "Twisted"), op repeat te zetten. Een achttal keer hetzelfde nummer horen, het is altijd een gruwelijke ervaring, hoe goed de song ook moge zijn.

Er waren andere gegadigden deze week - ik haalde met plezier Barenaked Ladies nog eens boven en ook Paul Simon kreeg een draaibeurt naar aanleiding van 's mans 70ste verjaardag. Maar dat teruggrijpen naar "Twisted" - iets wat ik om de zovele maanden moét doen - bleek de sterkste indruk na te laten. Met die mooie slotsong als evidente tvdw.

TVDW 18/09/2011 - Third Eye Blind - Narcolepsy (1997)

De nieuwe releases vliegen ons rond de oren. Afgelopen week hield ik streepjes nieuw werk van Ladytron, The Drums en Lindsey Buckingham tegen het licht. Maar voor de tvdw - zoals steeds: het persoonlijke muzikale hoogtepunt van de afgelopen zeven dagen - schakel ik toch terug naar de tweede helft van de jaren negentig, en de toen zo populaire Amerikaanse college rock. De zware, grungy sound van Nirvana, Pearl Jam en Smashing Pumpkins was uitgeraasd, in de plaats kwamen de snappy gitaren van Weezer, Everclear en Third Eye Blind. De eerste twee albums van laatstgenoemde groep (afkomstig uit San Francisco) krijgen nog regelmatig een draaibeurt, en plaat drie leverde de groep zelfs al een tvdw op in november 2005. Vooral die titelloze debuutplaat uit 1997 staat nog steeds als een huis: stevige riffs en catchy songs, gebracht met zelfvertrouwen en bravoure.

Volgende week: tvdw nummer 350! Die zal echter pas ten vroegste de daaropvolgende woensdag worden gepost. De volgende dagen ben ik immers weg, naar New York City.

Mmm, klinkt zo goed dat ik het nog eens zeg. De volgende dagen ben ik immers weg, naar New York City.