TVDW 01/03/2015 - REO Speedwagon - Time for me to fly (1978)

Beetje zelfde verhaal als exact vier jaar geleden, bij deze tvdw. Het verhaal van mijn Amerikaanse vriend Chris uit Maryland, die (eindelijk!) nog eens overkomt naar België en bij ons te gast is voor enkele dagen. Wat dan meteen een excuus is om mijn classic rock collectie nog eens boven te halen, want Chris is toch wat blijven steken in dat decennium. Peu importe, het levert telkens fijne momenten op. Hij selecteerde wat leuke seventies funk en mellow stuff om op mijn draaitafel te gooien, met resp. Commodores en Gerry Rafferty, maar het echte feest kwam pas in de wagen.

Stel je daarbij, Wayne's World indachtig, twee mannen voor die luid brullend voor zich uit en naar elkaar kijken, wild molenwiekend en zich niet bekommerend om de verbaasde blikken rond hen. Dat brullen was dan met name bij de songs van AC/DC, Rush en REO Speedwagon, drie groepen waarvan we ganse lappen tekst van buiten kennen. Zoals ook deze Time for me to fly, een echte break-up song die we van de eerste tot de laatste seconde (ja, inclusief dat kleine synth-bochtje helemaal aan het eind) meezongen en van luchtdrums, luchtgitaar en luchtkeyboard voorzagen.

TVDW 27/02/2011 - REO Speedwagon - Roll with the changes (1978)

It's time to throw away the whores forever. Huh? Wàt zingen die van REO Speedwagon daar, in hun mid eighties power ballad Can't Fight This Feeling? Mijn Amerikaanse vriend Chris maakte me jaren nadien duidelijk dat het in feite om oars ging, roeispanen.

Telkens Chris er in slaagt om een weekendje in België door te brengen, is dat een alibi om een goeie streep classic rock door de boxen te draaien. Meestal belanden we bij AC/DC, Moving Pictures van Rush, wat CCR. Dit keer was REO Speedwagon aan de beurt. "Hi-Infidelity", destijds de best verkochte rockplaat van 1981, heeft bij mij dezelfde mythische status als "4" van Foreigner, het album dat hier enkele weken terug ter sprake kwam. Naast Keep on loving you telt de plaat met Take it on the Run en het met op Bo Diddley beat voortjakkerende Don't Let Him Go enkele klassiekers uit AOR Country.

Skip naar afgelopen zondag, toen Chris en ik koers zetten naar Limburg en we samen - alsof we recht uit Wayne's World kwamen gelopen - luidkeels meezongen in de auto. Met dat lied waarin roeispanen werden weggegooid dat het een lieve lust was; met de rockballad Time for Me Fly én met Roll with the changes, een grootse rocksong die naar het eind toe zelfs wat van de gloed van Bob Seger's Silver Bullet Band meekrijgt. De andere kanshebbers op een tvdw - die geweldige nieuwe singles van Foo Fighters en Das Pop, of "Older" van Band of Horses - konden meteen inpakken.

TVDW 02/03/2008 - Mother's Finest - Piece of the rock (1977)

Logisch dat de tvdw uit de vijf-cd 'Classic Rock Box' van Classic 21 zou komen, ik was er de hele week zoet mee. Vorige week gewonnen en erg blij mee, ook al dekte de vlag niet helemaal de lading. New Gold Dream, I'm not in love of Golden Brown - er is wat verbeelding nodig om ze onder 'classic rock' te brengen. Fijner vond ik het om songs te horen die ik nog niet kende: Bouree van Jethro Tull, Green grass and High Tides van The Outlaws of The Pusher van Steppenwolf.
Ik draag het radiostation van onze Franstalige vrienden een warm hart toe. Ik volg hen al van toen ik als tiener naar Radio Cité luisterde, wat dan Radio 21 werd en nog later Classic 21. Nog meer dan StuBru weet deze zender me te verrassen... zij het dan met songs waarvan het gros meer dan twintig jaar oud is. Waar hoor je nog songs van Todd Rundgren, Humble Pie of UFO draaien? Om maar die drie recente voorbeelden te noemen, waarvan ik dacht 'wat draaien ze nu?' Bij StuBru ken ik natuurlijk ook veel songs niet. Maar ik vraag me er alsmaar minder bij af 'wat draaien ze nu?' Ouder worden, ongetwijfeld.
In november 2005 leverde Classic 21 met zijn avontuurlijke invulling van de setlist al een tvdw op, toen 'Friends of Mr. Cairo' plots in de ether opdook. Nu maakten drie songs uit de Rock Box kans op een tvdw. 'Don't stop believing' van Journey vond ik héérlijk om nog eens terug te horen: foute early eighties rock, genre Foreigner en REO Speedwagon - maar wat een grootse song. 'Catch Scratch Fever' van Ted Nugent, een langharig redneck monster die in het begin van mijn humaniora een korte opstoot van populariteit kende. En 'Piece of the rock', dat herinneringen opriep aan een schoolfeestje, toen ik elf was. De dj van dienst speelde die dag o.a. Rock 'n Roll Damnation van AC/DC, Sweet Louie van Iron Horse en Lovemachine van Supermax. Ik herinner me het alsof het de dag van gisteren was. Ook deze van Mother's Finest zat erbij; het zaadje waaruit latere crossover als Living Colour zou groeien. Die donkere synthintro, dan de scat van een flink vrouwmens die wel de zus van Chaka Khan lijkt, een staccato drumroffel en dan zet het hortende funkrock ritme in. Niet stuk te krijgen.

http://www.megaupload.com/?d=JX6GUUY8

en omdat die twee vanaf het balkon van de Muppet Show zaten te klagen, alhier een nieuwe poging om de tvdw van vorige week aan te bieden:

http://www.megaupload.com/?d=C49SFZYH