TVDW 25/09/2016 - The Butts Band - Sweet Danger (1974)

Tja, wat doe je dan als je zanger plots doodligt in een badkuip in Parijs? En als die zanger Jim Morrison heet? Dan start je gewoon een nieuw groepje, toch? Het is wat Robbie Krieger (links op de foto) en John Densmore, resp. gitarist en drummer van The Doors, deden. Ze bedachten, nadat ze samen met Manzarek nog twee Doors-platen zonder Morrison hadden uitgebracht, de wat rare naam The Butts Band, wat in 1974 een fijne debuutplaat opleverde. Een aardige, laidback variant op southern rock, reggae en blanke soul. Maar neen, het was vanzelfsprekend geen Doors. Dus de plaat zonk al snel weg in anonimiteit - net als, na nog een tweede plaat, de groep zelf.

Enkele weken terug kreeg ik een pakketje in de brievenbus, met daarin die debuutplaat van The Butts Band. Opgestuurd door Joan & Sean uit Utah, twee van mijn Instagram-muziekvriendjes die wisten dat ik naar dat schijfje op zoek was. In de liner notes lees ik trouwens dat de bassist in deze band - zoals bekend had The Doors geen bassist in de rangen, die functie werd waargenomen door het pedalenwerk van organist Ray Manzarek - Phil Chen was. Phil Chen! De Jamaicaan die speelt op enkele dikke hits van Rod Stewart, maar ook te gast is op het Starfleet Project van Brian May en Eddie Van Halen!

Trouwens, geen Jayhawks-tvdw deze week, al hield ik er in aanloop naar het concert in De Roma wel rekening mee. Maar neen, het concert viel me wat tegen. Had ik er een tvdw uit moeten wringen, zou het Two Hearts - uit "Tomorrow The Green Grass" - zijn geworden. Over het algemeen kon het optreden me echter maar matig boeien. Weinig bezieling, geen interactie en zelfs een zekere koelte op het podium, een hobbelige setlist...

TVDW 18/09/2016 - The Temper Trap - So much sky (2016)

Ik ben vermoedelijk stilaan te oud om dit soort groepjes goed te vinden, maar kom. The Temper Trap brengt op derde plaat "Thick As Thieves" het soort van - braaf afgeveilde - indierock die lekker binnenglijdt bij het jonge volkje. Grote refreinen, een optimistische, levenslustige boodschap, genoeg ruimte voor samenzang en alles braafjes afklokken tussen de drie en vier minuten grens. De groep kan in dat opzicht perfect in de mix met bijvoorbeeld The Killers of Cold War Kids. Neemt niet weg dat, aan lekker luid volume, tracks 2 tot 7 van de nieuwe plaat geweldig uit de boxen knallen. Energiek, voorzien van de juiste effectjes - luister hoe in de tvdw zowel bass als gitaarlick geleend werd bij U2 - en gezegend met een stuwende drive.

TVDW 11/09/2016 - Rare Earth - Share My Love (1977)

't Zou nog een mooi Belpop-weetje zijn: welke Vlaming speelde ooit een belangrijke rol bij Motown? Toegegeven, het is net een brug te ver. Maar Peter Hoorelbeke was wel degelijk van Vlaamse afkomst, ook al werd hij geboren in 'Motor Town' Detroit. De bleekscheet en zijn groep Rare Earth schreven muziekgeschiedenis door te tekenen bij het zwarte label Motown en vervolgens enkele flinke hits te scoren, met name met een aantal covers van soulnummers (waarvan de ellenlange versie van Get Ready, oorspronkelijk van The Temptations, het bekendst is).

Toen de naamloze plaat "Rare Earth" in 1977 verscheen (op het Motown-dochterlabel Prodigal) was de glorieperiode van de groep al een tijdje voorbij. Doet geen afbreuk aan de plaat zelf, waarop de groep een sterk gespierde, funky soul laat horen. Luister op Spotify bijvoorbeeld naar het stomende Is your teacher cool (wat een rare titel). Wie wat verder graaft, vindt nog wel wat poptrivia rond deze plaat. Naast de drie nummers waaraan Hoorelbeke meeschreef, staat er ook een nummer op van Motown-baas Berry Gordy, en twee waaraan Anny Gordy meeschreef - de zus van Berry die zou trouwen met Marvin Gaye en later het onderwerp zou zijn van Marvins pijnlijke echtscheidingsplaat Here, My Dear.

Ook rond de tvdw hangen wat weetjes. Dat nummer werd geschreven door twee andere belangrijke vrouwelijke songsmids, Gloria Jones en Janie Bradford. Jones bracht niet enkel de oorspronkelijke versie van Tainted Love, ze was ook het liefje van T Rex-frontman Marc Bolan - ze zat achter het stuur van de wagen toen die crashte en Bolan de dood in joeg. Bradford schreef op haar beurt mee aan Too busy thinkin' 'bout my baby (Temptations) en Money (That's what I want), dat de Beatles later bekend zouden maken.

Oh en Hoorelbeke, de zanger-drummer en leider van de groep? Die vond zijn Vlaamse naam uiteindelijk toch niet erg rock 'n roll klinken, hij ging verder onder het pseudoniem Peter Rivera.

TVDW 04/09/2016 - Marshall Crenshaw - Calling out for love (at crying times) (1987)

Ik meende eens een weekje zonder vinylaankopen te kunnen afronden. Maar dan brengt een van mijn favoriete tweedehandswinkel de drempel nog wat lager - 20 lp's voor 10 euro - en dan loop ik toch weer met een heel pakje onder de arm huiswaarts. Toch nog even bij stilstaan. Dat is amper een halve euro voor een lp. Dat was ooit dus 20 frank. Terwijl in die tijd van "ooit" een singletje al gauw 99 frank kostte. Begrijpt iemand dat? Twintig platen kopen voor 10 euro, of 400 frank? Ik blijf mezelf zeggen dat ik hier een goede zaak doe.

Niet dat de Crenshaw-plaat "Mary Jean and 9 Others" in dat stapeltje zat, die kocht ik twee weken terug op een rommelmarkt. Ook maar voor één euro hoor. Het plaatje is nog beter dan ik dacht. Zit helemaal in het kringetje van jangly east-coast gitaarpop, zoals destijds ook gebracht door Don Dixon (hier producer), Smithereens (ook met Dixon als producer), Freedy Johnston (die Crenshaw's bekendste nummer, You're My Favorite waste of time, later coverde) en Peter Case (wiens een jaar eerder uitgebrachte song Steel Strings op deze plaat gecoverd wordt). Je ziet, klein kringetje met gelijkgestemde zielen. Oh ja, Graham Maby, bassist van Joe Jackson en Freedy Johnston, speelt hier ook mee.

De tvdw zelf kan ik je niet in de comments aanbieden, want vinyl rippen is mijn ding niet en op youtube vind ik enkel rommelige live-versies. De song is wel op spotify te vinden.