TVDW 21/02/2010 - The Knack - Frustrated (1979)

Walking on thin ice? Ice Ice Baby? Cold as ice? Wou ik de thematische kaart trekken, dan maakte een van deze songs kans, na drie dagen rijden op het Oostenrijkse ijs met een Audi A5 Sportback.

Maar toch liever een kleine in memoriam. Voor Willie Mitchell, de legendarische soulproducer die zulke fantastische platen maakte samen met Ann Peebles en Al Green (en in wiens studio ook Axelle Red ging opnemen)? Mitchell stierf inderdaad begin januari, en daar werd schandalig weinig ruchtbaarheid aan gegeven.

Maar neen, we staan stil bij het te vroege heengaan van Doug Fieder, zanger en songschrijver van het onsterfelijke My Sharona. Samen met Highway to Hell moet My Sharona een van mijn eerste singletjes van het 'hardere' werk zijn geweest. Ik heb het steeds een dijk van een nummer gevonden. Wat een tempo en energie straalt de song uit. Wat een superbe riff, wat een straffe gitaarsolo. Hoe heerlijk 'cocky' brengt Fieder de tekst - inclusief die stotterende zanglijn (misschien omdat mijn zoontje stottert dat ik hier een boon voor heb). Wat een geweldige productie van Mike Chapman, die net als bij Blondie zorgt voor een machtige mix van gitaren, new wave en powerpop. En die hoes, met dat lekkere wijf in haar spannend wit onderlijfje! Petite histoire: die meid op de hoes was wel degelijk de echte Sharona waarover Fieder zong. Zijn jeugdliefde zou later een immobiliënbedrijf starten aan de westkust (not very rock 'n roll), maar ze was aan zijn zijde toen hij stierf. Pas jaren later stelde ik vast dat niet enkel My Sharona, maar ook de bijhorende langspeler Get the Knack heel wat pareltjes bevatte. Zoals de slotsong Frustrated.

http://www.sendspace.com/file/vijh9k

en als bonus de allereerste demoversie van wat later zo'n classic zou worden. Embryonaal, maar wel boeiend:

http://www.sendspace.com/file/cik4ve

TVDW 14/02/2010 - John Hiatt - Tennessee Plates (1988)

Heren van stand, dat waren het. Strak in het maatpak en met een indrukwekkende staat van verdienste. Ruim twee uur later kon je niets anders dan respect hebben voor zowel Hiatt en Lovett. Hun concert in de AB was uiterst sober - amper drie gitaren op het podium, ik moest denken aan die rockgroepen die per nummer telkens een nieuw exemplaar laten omgorden. En de songs centraal natuurlijk, dat kon moeilijk anders. Beiden lieten heel wat scoringskansen liggen, vele bekendere nummers bleven in de kast. Bij Hiatt bijvoorbeeld geen Cry Love of Slow Turning, twee van mijn absolute lievelingssongs.
In feite keek ik er net iets meer naar uit om Lovett aan het werk te zien, maar aan het eind van de set bleek Hiatt het toch op punten te hebben gewonnen. Iets meer diepgang, iets meer blues & soul. Maar toegegeven, het was nipt.

Hoogtepunt voor mij kwam toen Hiatt - na de AB te hebben vergeleken met een scene uit Elvis' Jailhouse Rock - Tennessee Plates inzette. Damn, ik was vergeten hoe beresterk die song wel was - een moordend ritme en dan die weergaloze tekst, right up there met het allerbeste van Chuck Berry.

I woke up in a hotel and, didn't know what to do
I turned the TV on, wrote a letter to you
The news was talkin' 'bout a dead man upon the interstate
Seems they were lookin' for a Cadillac with Tennessee plates

Well since I left California baby, things have gotten worse
Seems the land of opportunity for me it's just a curse
Tell that judge in Bakersfield my trial'll have to wait
Down here they're lookin' for a Cadillac with Tennessee plates

It was somewhere in Nevada, it was cold outside
She was shiverin' in the dark, so I offered her a ride
Three bank jobs later, four cars hot wired
We crossed the Mississippi like an oil slick fire

If they'd known what we was up to they wouldn't let us in
and now we landed in Memphis like original sin
Elvis Presley Boulevard to the Graceland gates
See we were lookin' for a Cadillac with Tennessee plates

Well, there must have been a dozen of them parked in that garage
And there wasn't one Lincoln and there wasn't one Dodge
And there wasn't one Japanese model or make
Just pretty, pretty Cadillacs with Tennessee plates

She saw him singing once when she was seventeen
And ever since that day she's been living in between
I was never king of nothin' but this wild weekend
Anyway he wouldn't care, hell he gave them to his friends

This ain't no hotel I'm writin' you from
I'm at the Tennessee prison up at Brushy Mountain
Where yours sincerely's doin' five to eight
I'm just stampin' out my time makin' Tennessee plates

Nadat Hiatt had gespeeld, gaf Lovett een beleefd applausje en zei iets als "Prima song, John. Echt een lied over de Amerikaanse droom - twee jongelui die verliefd worden en op reis gaan, waarna de jongeman een deftig beroep kiest."

http://www.sendspace.com/file/n3o0mx

TVDW 07/02/2010 - Joe Jackson - Sunday Papers (1979)

De logica wil dat dit keer David Gray met de tvdw gaat lopen. Zijn concert van afgelopen week was haast zo goed als ik had durven hopen - een straffe band die zijn al even straffe collectie songs prima tot hun recht lieten komen. De twee absolute hoogtepunten van de set (Now and Always en Nemesis) waren echter songs die in studioversie al eerder hun weg naar een tvdw vonden. En mijn derde favoriete Gray-nummer, Life in Slow Motion, zat ook in de set, maar die versie was net iets te bombastisch om me helemaal te overtuigen. Hoedanook een concert dat me nog lang zal bijblijven; in die mate zelfs dat ik Gray bij een volgende doortocht in België opnieuw wil meemaken. Dat vlak na het concert Mr. Blue Sky van E.L.O. door de boxen schalde, maakte het er nog wat mooier op.

De tvdw dan maar terug in de iPod zoeken? Er kwam héél wat voorbij, deze week. De re-issue van Who's Next van The Who, de nieuwe albums van Peter Gabriel, Sade en Josh Rouse, eigen gefabriceerde compilaties van DDay en Dela, en een geweldige verzamelaar van L.T.D., een wat onderschat seventies collectief dat soul en funk à la façon Commodores bracht.

Maar het was Joe Jackson die met de tvdw - zijn eerste - ging lopen. De herontdekking van zijn debuutplaat Look Sharp! was te overweldigend om te negeren. Ik leerde het album kennen tijdens mijn allereerste reis-onder-vrienden naar Spanje. Vijf opgeschoten slungels richting Blanes of Playa De Aro, met in de walkman o.a. An Innocent Man van Billy Joel, Born in the USA, The Queen is Dead en deze Joe Jackson. Alsof het gisteren was, herinner ik me nog wat een overweldigende indruk al die songs maakten: Is she really going out with him, Happy Loving Couples, Fools in Love, het titelnummer - je hoort er de angry young man in, maar ook de getalenteerde, messcherpe songschrijver. Graham Maby, de man die uitgroeide tot vaste bassist van Jackson, zou ik later nog tegenkomen op het al even geweldige Can you Fly? van Freedy Johnston.

http://www.sendspace.com/file/4zyter

Oh ja, wie een aantal Best Of 2009 lijstjes met argumentatie wil lezen (including dat van yours truly en dat van mijn overseas friend Scott), kan surfen naar

http://www.drmusic.org/ReviewoftheWeek.html

TVDW 31/01/2010 - Hot Chip - Slush (2010)

Laat ze maar eerst een paar platen maken en dan zien we wel. Die filosofie durf ik wel eens aan te hangen, als er alweer een nieuwe hype opduikt. Voor elke gehypte groep die ik uitprobeer, zijn er wel drie of vier die ik zo laat schieten. Hot Chip zit intussen al aan het derde of vierde album, maar dit is het eerste dat ik echt deftig een kans geef. Van wat vooraf ging, herinner ik me enkel die paar leuke singles en het feit dat hun "Ready for a fall" het nummer bij uitstek was dat bleef hangen op het feestje, enige tijd terug, van Dela (met Stefan achter de draaitafels).

Nieuwe plaat One Life Stand brengt een genietbare variant op nerdy synthpop for now people, erg melodieus en met analoge synths en de androgyne zang van Joe Goddard vooraan in de mix. Niets wat zou misstaan op een mixtape met New Order, Zoot Woman en Cut Copy. Tenzij dan de tvdw Slush, met grote voorsprong het meest originele nummer van het album en ongetwijfeld het enige dat zoveel verdeeldheid zal zaaien onder fans. Het lijkt wel een kruising tussen Little Drummer Boy en The Lion Sleeps Tonight. Ik vind het fantastisch.

http://www.sendspace.com/file/3m84rt