TVDW 26/10/2008 - Echo & the Bunnymen - History Chimes (1999)

Af en toe moet ik 'm nog eens bovenhalen, "What are you going to do with your life". Ook al kwamen er geen hits uit, het is mijn favoriete Echo & the Bunnymen plaat, omwille van de sterk melancholische teneur en omwille van tenminste drie echt grootse songs: Rust, de titelsong en de tvdw. Dichter bij zijn idool Leonard Cohen kwam Ian McCulloch nooit. Aan de plaat hangen ook fijne herinneringen vast, aan mijn eerste van de twee interviews die ik met 'Mac' had.
Ik schoof in een poepsjiek Brussels hotel aan, vlak na Serge Simonart nota bene, om met enige zenuwen - gezien 's mans barse imago - het interview te starten. Maar McCulloch viel erg goed mee, het werd een plezierige babbel. Achteraf schreef hij nog op het hoesje van de promo-cd: "To Johan - Thanks for seeing it".

De tweede keer dat ik Mac interviewde was voor de cd "Flowers" van Echo & the Bunnymen. Heel wat minder qua plaat, maar het interview was nog leuker dan het eerste. Ik herinner me dat we na het eigenlijke interview nog een eind doorleuterden over voetbal. En dat de doorgaans met een enorme 'cool' behepte McCulloch zelfs een mop vertelde. Dat ging zo. Ik droeg die dag een sweatshirt met opdruk Gladiator. Die film met Russell Crowe was net uit, en ik had de shirt gewonnen bij een of andere wedstrijd. Russell Crowe had in die tijd net Meg Ryan afgepakt van Dennis Quaid. McCulloch schetste een fictieve ontmoeting tussen Quaid en een vriend. De vriend zegt dat hij het hele voorval zo jammer vindt voor Quaid. Die antwoordt hem: "No need to. I'm glad he ate her."

Waarna McCulloch even grinnikte en me de hand schudde. Fijne kerel. En wonderlijke song, die History Chimes. Met een mellow melancholy mood die bij deze herfstige tijden past.

http://www.sendspace.com/file/otc7ar

TVDW 19/10/2008 - Traffic - Light up or leave me alone (different mix) (1971)

Dear Mister Fantasy play us a tune
Something to make us all happy
Do anything take us out of this gloom
Sing a song, play guitar
Make it snappy

Zelden tijdens een concert omringd geweest met zovele bekende gezichten als bij Winwood in de AB, afgelopen vrijdag: Diane, Urbain, Tom P, Bata, Patrick D, Serge, Tony Funky Pony en Kris - oh ja, en mijn eigen vrouw, ze waren er allemaal. De meningen achteraf waren erg verdeeld: wie gekomen was om grote solohits als Back in the high life, Valerie en While you see a chance te horen, was eraan voor de moeite. Winwood en zijn ronduit fan-tas-tische band borduurde voort op Nine Lives en Different Light, Winwoods twee meest recente platen. Die hebben meer uitstaans met zijn early seventies werk bij Traffic dan met zijn meer glossy soloplaten van de jaren tachtig en negentig. Veel percussie, fluit, sax en klarinet, en veel Afrikaanse en Braziliaanse ritmes. En lange, erg lange nummers. On top grabbelde Winwood nog heel wat uit zijn Traffic en Blind Faith periode (o.a. dat wonderlijke Can't Find My Way Home), wat nog zorgde voor een extra portie XXL-songs. Was ik de enige die het ironisch vond dat de man "make it snappy" zong?

Hoe dan ook, ik klaagde niet. De solo's van de muzikanten waren erg geïnspireerd, Winwood schudde enkele fabuleuze gitaarpartijen uit de mouw, en de lossere sfeer en interactie binnen de groep had veel weg van een jazzoptreden. Hier amuseerde ik me héél wat meer dan bij het optreden van Herbie Hancock, enkele maanden terug in Gent.

Hoogtepunt van de set was een, jawel, alweer langgerekte versie van Light up or leave me alone, een nummer dat ik nog niet kende. De song was een eerbetoon aan Winwoods onlangs overleden makker bij Traffic, Jim Capaldi, die het nummer destijds (in 1971, op Low spark of high heeled boys) schreef en zong. De tvdw is overigens een alternatieve versie ervan, not available on any official album...

http://www.sendspace.com/file/y2ugt4

TVDW 12/10/2008 - TV on the Radio - Shout me out (2008)

Het moeten niet altijd omstandige argumentaties zijn, en er hoeft niet steeds een greep bij uit het persoonlijk dagboek. Al meld ik wat dat laatste betreft toch snel dat ik afgelopen zondag een fan-tas-tische dag beleefde, 30 km in zee, aan boord van een ouwe roestbak, met Patje naast me. Tweeëntwintig stuks kabeljauw en 6 pladijzen in het bakkie: onvergetelijk!
TV on the Radio's vorige, door Bowie bejubelde plaat is aan me voorbijgegaan. Nu, ik lees dat de nieuwe (Dear Science,) veel meer synths en funky licks bevat - en da's sowieso meer mijn ding. Hoedanook een prachtige plaat; snedig, sexy, arty, bevlogen en nog groeiend bij elke beluistering. "Shout me out" was het eerste nummer dat mijn aandacht trok, maar inmiddels blijkt de hele cd vol met parels te staan.

http://www.sendspace.com/file/uq7lhw

TVDW 05/10/2008 - Aimee Mann - 31 Today (2008)

In de week van mijn verjaardag even plaatsmaken voor een Wiedergutmachung. Constant in de iPod zitten, regelmatig beluisterd worden en toch niet bekroond worden met een tvdw: dat is niet eerlijk. Aimee Mann heeft inderdaad (net als bv. Cut Copy, Donavon Frankenreiter en Jamie Lidell) al héél wat draaibeurten gekregen, maar een tvdw ontsnapte het kind tot op heden keer op keer. Die eerste single "Freeway" is voor mij een van de toppers van het jaar, en ook de full-cd laveert mooi tussen latter day Chrissie Hynde en poppy Joni Mitchell.
Even naar '31 Today' en die mooie maar schrijnende tekst:

I thought my life would be different somehow
I thought my life would be better by now
But it's not, and I don't know where to turn

Snel toevoegen dat de tekst geen parallel vormt met mijn gemoedsgesteltenis. Verjaren is altijd even balans opmaken, beetje zoals nieuwjaar. Nu, voor mij is die nog steeds overwegend positief. En overigens, ook de songtitel komt niet overeen met mijn leven.
Ik ben net 21 geworden.

http://www.sendspace.com/file/1tuis6