TVDW 25/07/2010 - Autopulver - By leaving Rome I found my home (2000)

Om dan toch nog een Scandinavisch coda te breien aan de vakantie, liet ik me bij mijn eerste joggingronde na de thuiskomst begeleiden door Autopulver. Een groepje uit Oslo dat het maar twee albums uithield en het nauwelijks verder stopte dan enkele halve radiohits (Remedy/Surgery, Kissing like a mainstream of hun powerpop cover van Pet Shop Boys' Being Boring), dus voel je vooral niet schuldig als de naam je niets meer zegt. Ik interviewde hen ten tijde van Vapor Trails (de cd waaruit ook de tvdw komt). Het was de enige keer dat ik over de vloer kwam bij ARS in Kontich, het platenlabel dat Autopulver destijds in België verdeelde maar dat heel de wereld vooral kent van Hithouse en Technotronic. De nu tot tvdw uitgeroepen song vond ik toen een echt wereldnummer. En nu, tien jaar later, eigenlijk nog steeds.

(voor de song: zie 'comments')

TVDW 18/07/2010 - Peter Wolf (with Neko Case) - The Green Fields of Summer (2010)

Twee weken Noorwegen, dus een Noorse artiest die met de tvdw gaat lopen? Mmm, nog niet nee, we blijven trouw aan ons principe: de song die in een tijdspanne van een week de meeste indruk nalaat, krijgt de nominatie. Dus geen Lindstrom, Thomas Dybdahl, Kings of Convenience, Lene Marlin, Jagga Jazzist, Edvard Grieg of geen - god beware - Dimmu Borgir of Alexander Rybak. Noorwegen ging nota bene in het verleden al wel lopen met een tvdw, met A-ha en Datarock.

In onze tweede week Noorwegen bepaalden de kinderen onbewust de spelregels, door steeds maar weer stukken uit "The Green Fields of Summer" te zingen, en te vragen om de song nog eens te horen. Dat hij qua genre (country! in Noorwegen!) en tekst prima aansloot met de vakantie zelf, was een leuke bonus; met de nominatie als logische volgende stap. En zo speelt The Wolfman het mooi klaar om op amper 3 maanden tijd twee tvdw's in de wacht te slepen (voor de eerste: zie 18/04/2010). Beide komen uit 's mans laatste album.

(zie 'comments' voor de track zelf)

TVDW 11/07/2010 - Bachman Turner Overdrive - Looking out for # 1 (1975)

Drie weken zonder ipod, het kan best. De afgelopen 2 weken Noorwegen en 1 week Denemarken stonden garant voor bijna 5000 kilometer op de teller, maar geen ipod action. Wel wat radio, dat wel ja, om vast te stellen dat countrymuziek - Amerikaanse en inheemse - in Noorwegen ontzettend populair is. En dat de Noorse programmasamenstellers bizarre kronkels maken. Het station Radio Norge leverde bijvoorbeeld een leuke kruising op tussen wat Classic 21 en Joe FM hier brengen, maar dan wel met bijvoorbeeld 2 keer een song van Aerosmith, Dire Straits of Supertramp in twee opeenvolgende uren. Raar. En toen we in week twee in het Hallingdal zaten, vond ik een Noors radiostation dat een mix bracht van erg stevige metal en ouwe blues. Ook raar.

De tvdw moest dan wel komen uit de twee cd's die ik mee had om aan het eind van de vakantie aan onze Deense vrienden Jens en Annick te overhandigen. "Looking out for # 1" is altijd al een favoriet van me geweest. Een leuk bossa ritme dat bewijst dat het Canadese BTO heus wel meer was dan het stotterende (en in campagnes van Amerikaanse presidenten opduikende) "Out ain't seen nothing yet". Net zoals Randy Bachmans vorige groep, The Guess Who, ook heus wel meer was dan "American Woman", maar dit terzijde.

Een korte file aan een tunnel op een bergweg, met zicht op Noorwegens mooiste fjord, de Geiranger. Lekker zonnetje, raampje naar beneden, BTO schuift voorbij op de cd, de volumeknop gaat omhoog en de Noor die voor me uit zijn wagen stapt, waagt zelfs een klein danspasje. De tvdw staat meteen vast.

(zie comments voor de track zelf)

TVDW 04/07/2010 - Robyn - Fembot (2010)

Het moet snel gaan, want het Hoge Noorden roept. Vannacht vertrekken we voor twee weekjes Noorwegen en een streepje Denemarken. De keuze voor de tvdw is niet meer dan logisch, die nieuwe Body Talk Pt 1 plaat blijft in de ipod kamperen en bevat nauwelijks zwakke plekken. In tegenstelling tot Kylie's nieuwste single, die weer volgeplakt is met effectjes en laagjes, klinken de songs van de Zweedse Robyn opvallend spaarzaam - met enkele lekkere synthlijntjes en de vocal heerlijk vooraan in de mix. Daarenboven had de blonde meid al een van de beste singles van 2009 (Dream On, samen met Christian Falk) én van 2007 (With Every Heartbeat, samen met Kleerup) op haar naam staan, en vielen ook haar gastvocals op de laatste Royksopp in de smaak.

Als extraatje, omdat we inderdaad stilaan naar de 40 graden kruipen, nog een streepje Maastrichts - afkomstig van de cd die met mijlenverre voorsprong de meeste draaibeurten kreeg in de afgelopen maanden.

(beide tracks: in de 'comments' te vinden)