TVDW 20/08/2017 - Teddy Pendergrass - Joy (1988)

Geen uitgesproken favorieten deze week, maar heel wat artiesten maakten kans op een tvdw. Mathilde Santing, Valerie Lagrange, The Rainmakers, Sarah Vaughan, The Emotions, Paul Brady of - recenter - Justin Currie zaten allemaal op een bepaald moment in pole position. Maar uiteindelijk kies ik voor de artiest die de week afsloot. Zondag scoorde ik maar liefst vijf platen van Teddy Pendergrass op een rommelmarkt in Breendonk; twee ervan kregen op zondagavond een eerste luisterbeurt.

Het verhaal van Teddy Pendergrass is ongewoon en interessant genoeg om even bij stil te staan. Hij maakte school als zanger en uithangbord van Harold Melvin & the Bluenotes, de groep die onder productie van Gamble & Huff een van de belangrijkst uithangborden van de Philly Soul werd. Pendergrass bleef in zijn solo-carrière aanvankelijk dicht bij de satijnen, breed georchestreerde soul uit Philly, maar maakte in de jaren tachtig een bocht richting meer eigentijdse R&B. Intussen was hij in 1982 betrokken geraakt in een bizar verkeersongeval. Niet enkel versnelde hij met zijn Rolls-Royce op schijnbaar onverklaarbaar reden richting enkele weerbarstige bomen, maar de politie vond op de plaats van het ongeval ook een voormalig hoertje annex travestiet die - op al even schijnbaar onverklaarbare reden - naast Pendergrass in de wagen zat. Leg dat maar eens uit, Ted. Soit, drie jaar later werd de verlamde Pendergrass, gegangmaakt door Ashford & Simpson, het podium opgereden tijdens Live Aid, waar hij een emotionele comeback maakte. In 1988 had hij zijn laatste hit, met het op een new jack swing groove geënte Joy. Een goede tien jaar later stierf hij, amper 59, aan kanker. Een tvdw had de man tot op heden nog niet, al scoorden Hall & Oates helemaal in het begin van deze digitale tvdw's (in februari 2005) een nominatie met Pendergrass' allerbekendste solo-hit, Love TKO.