TVDW 25/08/2013 - George Benson - Inside Love (1983)

Altijd al een favorietje geweest, deze ultra slick track van George Benson. Uit de periode dat hij aansluiting zocht bij de Lionel Richies en Michael Jacksons van begin jaren tachtig - een uiterst verzorgde productie (dit keer niet van Quincy Jones maar van Arif Mardin en Kashif) en een batterij top knotch studiomuzikanten die ook het mooie weer maakten op "Thriller" (... en zovele decennia later op "Random Access Memories" van Daft Punk).



TVDW 18/08/2013 - Travis - Boxes (2013)

Helemaal niet slecht, die nieuwe plaat "Where you stand" - al maakt die gereserveerde omschrijving ook duidelijk dat het allemaal eerder onder "gewoon goed" valt, en niet onder subliem. Hoe mooi vele van de nummers ook zijn, ze zijn tegelijk erg braaf en missen wat avontuurlijkheid. Het is soms Echo & The Bunnymen light, dan weer The Verve zonder pathos, en nog elders Keane zonder commerciële slagkracht. Een van de uitzonderingen is Boxes, al was het maar omwille de sobere maar doeltreffende tekstuele invalshoek.

http://www.youtube.com/watch?v=zewhl70Olfg

TVDW 11/08/2013 - George Duke - 'Scuse me Miss (1977)

Alweer een grote seigneur die van ons afscheid neemt. Weinigen die zoveel lekkers wisten te brengen op het kruispunt tussen fusion jazz en funk als de grote Duke. Hij was vaste keyboardspeler bij Zappa, maakte enkele straffe platen met bass-beest Stanley Clarke en tussen zijn onder eigen naam uitgebrachte albums zijn vooral degene uit de seventies de moeite. Ze houden zich op in het midden tussen Earth Wind & Fire, Bootsy Collins en Tom Browne. De tvdw is uit "From me to you", je hoort er Stanley Clarke op bass, Mike Sembello op gitaar en de sublieme Leon 'Ndugu' Chandler op drums.

TVDW 04/08/2013 - Mayer Hawthorne - The stars are ours (2013)

Beetje gevleid hoor, deze tvdw, want het was de enige plaat die ik hoorde afgelopen week. Nu ja, Mayer had al een tvdw op zak en is goed thuis in blue eyed soul, dus die nieuwe cd "Where does this door go" moest wel oké zijn. Toch? Bwoah, hij viel me wat tegen. Het klinkt allemaal  meer urban en street - de invloed van Pharell die producertje speelt - en 't gaat wat weg van de heerlijke soul tributes op vorig album. Enige lichtpunt is de lichtvoetige tvdw, die wel erg dicht tegen Steely Dan aanschurkt.