TVDW 23/09/2023 - War - Slippin' into Darkness (1971)

 

TVDW 976. Ongetwijfeld leverde het de voorbije jaren nog wel eens tvdw's op: onze jaarlijkse bijeenkomst tussen de mannen uit onze familie die mijn achternaam dragen. Het is een klein groepje, dat dit weekend voor de 14de keer op rij samenkwam. Voor wat family bonding en een aantal verrassende activiteiten. Met in deze editie een nice touch: een playlist voor onderweg, samengesteld door PKP-programmator Eppo. Er zaten vele lekkere dingen in (Midlake, ELO, Prefab Sprout, Duke Ellington...) maar de track die het best 'viel', was Slippin' into Darkness, toen we - in ons speciale VIP-busje - met de hele groep terug huiswaarts reden. De donkere nacht in, en weer wat fijne ervaringen en rijker.   

War was een groep met een boeiend parcours. Met Eric Burdon van The Animals maakten ze twee albums - een interessante kruisbestuiving tussen de Britse blanke blueszanger en de zwarte Amerikaanse funkband -  maar ook op eigen kracht blikten ze heel wat klassiekers in. Waaronder deze tvdw.

TVDW 17/09/2023 - Strutt - Front Row Romeo (1976)

 

TVDW 975. Hans, Stefan, Joris en ik vormen al vele jaren een muziekquizgroepje. We doen niet enkel mee aan quizzen, we organiseerden er ook al enkele. Negen om precies te zijn, tussen 2003 en 2012, telkens onder de naam Detroit Breakdown. Beschouw het als een manier om de liefde voor muziek te beleven en te kanaliseren. Een beetje zoals deze blog, maar dan met een hoop nerds erbij, in een aftands zaaltje.

Lange tijd trokken mijn ploeggenoten aan mijn mouw voor een tiende editie, maar ik hield de boot af. Wat teveel organiserend gedoe, vond ik - ook al had ik de quizavond zelf altijd wel plezant gevonden. Dat argument van 'teveel gedoe' viel grotendeels weg, eenmaal we Djingel Djangel hadden ontdekt. Platenwinkel-annex-café Djingel Djangel bleek immers ook een klein podium te hebben, en was al actief in het muziekquizcircuit. De stap richting een uiteindelijke tiende editie van onze quiz was dan ook gauw gezet. Het bleek een fijne avond, afgelopen donderdag. Eentje waarop de elf windstille jaren plots verdwenen als sneeuw voor de zon - en we als vanouds opnieuw plezier maakten met de meest triviale aller hobby's: De Muziekquiz. 

De tvdw heeft daar niet veel uitstaans mee, er dook geen nummer van Strutt op in de quiz. Zou ook moeilijk kunnen, want het betreft een erg obscure band, die amper één album uitbracht en waarvan maar één foto terug te vinden. "Classic soul & funk grooves from these proto disco giants / Chicago masterpiece reissued on 180 g vinyl" - zo leest de sticker op de hoes. Nou, giants zijn Strutt nooit geworden, en de groep kwam daarenboven uit New Jersey. Maar op "Time Moves On", hun enige plaat, staan wel enkele serieuze lappen, die ergens tussen funk, soul en disco huishouden. De tvdw is een goed voorbeeld, met een groove die af en toe, in beste Bohannon-traditie, een toonhoogte naar boven schakelt. 

TVDW 10/09/2023 - Alexander O'Neal - What Is This Thing Called Love? (1991)

 

TVDW 974. 't Is een genre dat misschien wat onderbelicht is op deze blog: nineties R&B. Nu ik "All True Man" in huis heb (gescoord tijdens mijn recente trip naar Berlijn), richt ik graag de schijnwerpers op Alexander O' Neal, een heavyweight uit het genre.

O'Neal miste zijn afspraak met de (pop-)geschiedenis begin jaren tachtig, toen Prince 'm uiteindelijk niet meenam in The Time (hij werd vervangen door Morris Day). Maar de man uit Mississippi haalde alsnog zijn gram met zijn eerste drie soloplaten, die nadrukkelijk de stempel dragen van Jimmy Jam en Terry Lewis, het producersduo dat aanvankelijk ook in The Time zat en nadien het mooie weer zou maken als producers van onder meer the SOS Band, Janet Jackson en Michael Jackson."All True Man" is de bekroning van hun samenwerking, dankzij de copieuze, gelaagde, gladgestreken productie. 

Het rijk van O'Neal was snel nadien uit. Hij worstelde met een jarenlange cocaineverslaving en deed krampachtige pogingen om in de belangstelling te blijven - bijvoorbeeld middels een gecontesteerde deelname aan de Amerikaanse versie van Big Brother, waarin zijn racistische uitlatingen veel ophef veroorzaakten. Een serieuze smet op zijn carrière. Maar "All True Man"? Dat blijft een dijk van een album.

 

TVDW 03/09/2022 - Joao Donato - Whistle Stop (1969/1973)

 

TVDW 973. Oké, vinyl is al een tiental jaar aan een flinke opmars bezig en de markt is daardoor behoorlijk verzadigd (lees: prijzig geworden). En toch blijf ik me verbazen over de koopjes en geweldige vondsten die je her en der kan vinden - op voorwaarde dat je maar lang genoeg zoekt, natuurlijk. 

Afgelopen week was ik een paar dagen in Berlijn, een stad die binnen Europa bekend staat als een van de interessantste voor vinyl hunters. Deels heeft het die status dankzij de house- en techno-scene, maar ook voor wie buiten die genres vist, valt er veel te rapen. Niet dat ik tijd had om de hele stad vakkundig uit te kammen, het bleef bij een steekproef bij enkele lukraak gekozen zaakjes (en op een vlooienmarkt, waar ik nog de beste spullen wist te scoren).

Een erg knappe vondst bleek alleszins Joao Donato, een Braziliaans pianist uit de jazz en bossa nova, en diens "DeodatoDonato", een intussen classic album, samen met Eumir Deodato opgenomen in 1969 maar pas uitgebracht in 1973. Het was dat album dat ik, als reissue uitgebracht onder de naam "Capricorn", voor amper 5 euro uit de bakken wist te vissen. De tvdw is het heerlijke openingsnummer, een song die zowel te mixen valt met de meest funky nummers van George Benson als met Deodato's versie van Also Sprach Zarathustra of met iets van Lalo Shifrin of Quincy Jones. Donato stierf trouwens anderhalve maand geleden. Hij werd 88 jaar oud.

TVDW 27/08/2023 - Nena - Noch Einmal (1983)

 

TVDW 972. Tweede rendez-vous op het W-Festival in Oostende, je weet wel: dat festival dat zo sterk focust op de eighties dat het soms lachwekkend wordt. Ik bedoel: drie dagen lang dergelijke acts boeken, zorgt soms voor een erg dunne spoeling. Op zondag stond Natalie Imbruglia als voorlaatste act op de affiche. Iemand die een (één) hit had. Op zaterdag had Wet Wet Wet ook al zo'n hoge spot op de affiche, terwijl hun vreselijke set het allerslechtste in soulpop naar boven bracht (incl. een hemeltergende versie van With A Little Help From My Friends). 

Ik was er met name om Earth Wind & Fire te zien. Ook dat is natuurlijk a sign of the times: met de oorspronkelijke EW&F heeft de groep niet meer veel uitstaans. Al McKay is het enige originele lid dat nog overblijft, maar de man is niet van de minste: als gitarist verdiende hij zijn sporen bij onder meer Ike Turner en Isaac Hayes, en hij is te horen op zowat alle classics van de band, tot en met het "Raise!"-album. De Earth Wind & Fire Experience - want onder die naam treedt de band op - spetterde van begin tot eind, met uiterst strakke blazerspartijen en een genadeloos afgevuurd spervuur aan hits. 

En toch gaat de tvdw naar Nena, omdat ze met haar band misschien nog het meest potent voor de dag kwam. Een verrassend stevig rockende set, met de 60-plusser vooraan die er nog érg knap uitzag en met songs die duidelijk niet in het eighties synthpop bedje wilden indommelen. Noch Einmal bleef me nog het meest bij, een song die ik haast vergeten was maar die Nena met overtuiging nieuw leven inblies. 

TVDW 20/08/2023 - Yungblud - Lowlife (2023)

 

TVDW 971. Heel wat snippets en kwartoptredens hier en daar gesprokkeld, maar PKP 23 was toch vooral uitkijken naar het optreden van The Killers, dat ik al maandenlang had aangestipt in de agenda. Neen, het stelde niet teleur, maar een schot in de roos was het evenmin. Daarvoor speelde de groep iets teveel op automatische piloot en ging meer dan één nummer ten onder aan teveel bombast (en te weinig song). Aan de pluskant: Brandon Flowers, die indrukwekkend goed bij stem was. En de slimme manier waarop ze als laatste bis de elektronische remixversie van Mr. Brightside (- moet zowat mijn favoriete 12 inch aller tijden zijn) koppelden aan de bekende gitaarhitversie.

Verder zoekend naar tvdw-materiaal tijdens de PKP-driedaagse bleef ik even stilstaan bij Years & Years, wiens uiterst kinky set heel wat mooie momenten bevatte (de cover van "It's a Sin" bijvoorbeeld), en bij Jessie Ware, die een stijlvolle maar redelijk steriele discoset serveerde. 

Tot mijn verbazing vond ik Yungblud nog bij de beste PKP-acts. Niet 100% mijn ding - zijn schooljongenspunkrock is me wat te gimmicky en hij speelt soms erg duidelijk leentjebuur bij Green Day - maar 's mans energieke show was erg, erg overtuigend. En Lowlife is echt wel een fijne song.  

TVDW 13/08/2023 - Asha Puthli - We're gonna bury the rock with the roll tonight (1980)

 

TVDW 970. Asha Puthli is een buitenbeentje in de popmuziek, net zozeer als Nina Simone, Nina Hagen of Betty Davis dat is. Ze is geboren in Bombay en maakte carrière als jazzangeres, actrice en fotomodel. Muzikaal maakte ze uitstapjes naar avant-garde, disco en new wave. En haar song Space Talk uit 1976 werd naderhand zwaar gesampled in hiphop. 

De tvdw komt uit haar album "I'm gonna kill it tonight", het is de slotsong van een plaat waarin Puthli zowel Giorgio Moroder als Kate Bush in herinnering brengt.

TVDW 06/08/2023 - Earth Wind & Fire - Let's Groove (1981)

TVDW 969. Ben jij ook een cijferfetishist? Ik alleszins wel, ik maak soms de gekste gedachtensprongen bij het zien van cijfers. Niet zelden is er een associatie met muziek (- who would have thought?). Mijn favoriete associatie komt naar boven bij het zien - op om het even welke digitale klok - van de cijfercombinatie 07:47. Het doet me steevast denken aan de tvdw van deze week, waarin EW&F-opperhoofd Maurice White op een bepaald moment zingt: "Just move yourself / And glide like a 747". Volkomen triviaal, ik weet, maar zo werkt mijn brein nu eenmaal.

Triviaal, maar de associatie kwam goed van pas toen ik een paar weken solliciteerde bij een radiozender. Ik verwerkte het 07:47 voorbeeld in mijn sollicitatie, verzocht zoon Bram om de brief te verwerken in een lay-out met de hoezen van Blue Monday en Let it Be als model. En kijk, ik werd uitgenodigd voor een gesprek - waarbij ook de 07:47 ter sprake kwam. Bij een tweede gesprek was alles meteen beklonken. En toen ik na afloop huiswaarts reed, hoorde ik Let's Groove. Op het radiostation waarvoor ik as of now mag werken. 

Cijferfetishes, ze leveren al eens wat op.