Als we kans zien om nog eens tegen de stroom van de Goede Smaak in te roeien, doen we dat natuurlijk. Rob Thomas is niet bepaald de meest geliefde artiest in de rockgeschiedenis. Hij is zelfs de trotse bezitter van een heuse "hate site", een van die rare abberaties van de internetrevolutie en normaliter toch enkel weggelegd voor de allergrootsten (check: www.angelfire.com/rock/fearhispenis/). Thomas mag dan al een fout verleden hebben als frontman van het grunge light groepje Matchbox 20 en zijn huidige hitsingle Lonely No More mag dan al onwelriekend veel gemeen te hebben met de formulematige commerciële spullen van Enrique Iglesias en Ricky Martin, maar wie Rob Thomas’ eerste soloplaat een kans geeft, wordt meer dan eens aangenaam verrast. Rob Thomas is dan ook voor geen gat te vangen. Met Matchbox 20 bracht hij vervelende, gezwollen grungerock à la 3 Doors Down, maar niet vergeten: ook “Smooth”, die spectaculaire comeback-hit van Santana, werd door hem geschreven en ingezongen. Solo-cd Something To Be is duidelijk bedoeld als staalkaart van Thomas’ songschrijvertalent. Testosteron-rock, aanstekers-in-de-lucht ballades en enkele popnummers die wel van Sting hadden kunnen komen: het staat er allemaal op. Geholpen door de perfecte productie van Matt Serletic (zie ook Collective Soul) en met Wendy Melvoin (zie Wendy & Lisa) als gitariste op alle songs, is het resultaat, de twee occasionele uitschuivers even buiten beschouwing gelaten, een onverwacht fijne plaat. Absolute topper (en vandaar een logische TVDW) is het dreigende, donkere "I Am An Illusion", een mooi voorbeeld van hoe vorm en inhoud perfect kunnen samenvallen in een song. De tekst - vervreemding, vertwijfeling, waanbeelden - vindt een equivalent in de muziek: een bijzonder zware, rollende baslijn, en halverwege de song een diepe, manische blazerspartij die stampend en snuivend binnen komt geschoven.
Labels: 3 Doors Down, Collective Soul, Enrique Iglesias, Matchbox 20, Ricky Martin, Rob Thomas, Sting, Wendy and Lisa
