TVDW 31/12/2023 - Smokey Robinson - Can't Fight Love (1981)

 

TVDW 990. Vermoedelijk al wel eens eerder vermeld, maar ik laat mijn kinderen regelmatig willekeurig een plaat uit de kast trekken, om zo mezelf soms te verrassen (- en de platencollectie zelf te herontdekken). Ze maken er dan een sport van om de plaat op te leggen zonder dat ik mag kijken, zodat ik de artiest in kwestie moet raden. 

Deze week belandde de grote Smokey Robinson op die manier nog eens op de platendraaier. Toegegeven, niet met zijn beste album - daarvoor is "Being With You" net iets te sugary, iets waar Smokey sowieso een handje van weg heeft, en te gedateerd klinkend. Maar bij de eerste track van de b-kant spitste ik toch de oren. Vooral dan omdat de song zo sterk lijkt op Shake Your Body van The Jacksons. Uncanny, zoals dat dan heet in het Engels. Catchy song, though - en rond de 4 minuten grens voorzien van een straffe break. Goed voor een tvdw. Op naar 2024!

TVDW 24/12/2023 - Bongos Ikwue - Eche Une (1978)

TVDW 989. Veel tvdw's uit Nigeria hebben we nog niet gehad. Keziah Jones maakte misschien op een blauwe maandag wel eens kans, maar zelfs hij haalde er geen binnen. Sade scoorde er wel eentje, maar zij was toch meer Brits-Nigeriaans, niet? 

Nu gaat Bongos Ikwue met de eer lopen. Niet dat ik 'm kende, maar binnen Afrika en met name binnen Nigeria blijkt deze man toch heel wat aanzien te hebben. Ik vond het vooral fascinerend om ietwat lukraak een album uit de uitverkoopbakken te graaien - gratis dan nog (zie het verhaal van vorige weken) - en er vervolgens meerdere malen met plezier naar te luisteren. Ikwue maakt langerekte laidback afrojazz, zoals goed hoorbaar op Eche Une. Een erg fijne ontdekking.

TVDW 17/12/2023 - Candi Staton - Summer Time With you (1976)

 

TVDW 988. Vorige week had ik het over de (dertigtal) gratis platen die ik scoorde in een Antwerpse platenzaak. Er zat ook eentje bij van Candi Staton, die ik deze week met veel plezier ontdekte. Staton dook in de jaren negentig natuurlijk op via de samenwerking met The Source, en hun classic You Got The Love. Haar debuutalbum "Young Hearts Run Free", met de gelijknamige grote hit, blijkt ook een erg lekkere plaat, waarop Ray Parker Jr en muzikanten uit de band van Stevie Wonder meespelen. Er staat tot mijn verbazing een nummer op dat later door Tiga erg zwaar gesampled werd in zijn hit You Gonna Want Me, maar het echte juweeltje is toch deze sensuele Summer Time With You. Het nummer is trouwens geschreven door Ollie Brown, zelf niet meteen de minste. Als drummer hoor je hem onder meer op Ghostbusters van Ray Parker Jr. en op enkele songs op Michael Jacksons "Bad"-album, als percussionist zelfs op het "Black & Blue"-album van de Stones. Ollie had zelf in de jaren tachtig nog een hitje met Breakin' (There's No Stoppin' Us Now) als Ollie and Jerry.

TVDW 10/12/2023 - Spandau Ballet - I'll Fly For You (1984)

 

TVDW 987. Wel wat muziek deze week hoor, met onder meer een Antwerpse platenzaak die een groot deel van haar uitverkoopbakken plots gratis (!) weggaf. Even langsgaan leverde me toch een dertigtal plaatjes op, de ene al wat experimenteler (- een Japanse en Braziliaanse compilatie) dan de andere. Of een muziekquiz in de Djingel Djangel waar we als Detroit Breakdown aantraden. Plezierig as always.

Maar eerlijkheidshalve moet de tvdw toch naar Spandau Ballet gaan. Een groep die, net als soortgelijke new romantics-groepen van begin jaren tachtig, niet bepaald hoog scoort op de credibiliteitsschaal - een blik op de foto hierboven verklaart veel - maar bij mij toch steeds een wit voetje had. Het concert van frontman Tony Hadley, afgelopen week in de Roma, kwam veertig jaar nadat "True" uitkwam. Er was dat jaar geen album dat ik meer draaide. Dat is zelfs geen gok, ik turfde in die tijd elk album dat ik draaide, dag na dag. 

Fijn om die hits van weleer nog eens te horen voorbijkomen, al was Tony's band nogal rudimentair - en miste ik een sax in de bezetting. In de setlist hadden best nog een drietal nummers uit Spandau's eerste periode gemogen, maar de cover van Queen's Somebody To Love en de gelegenheids-bis Santa Claus is Coming to Town waren erg aardig. Ik stond nog het meest te genieten van I'll Fly For You, een nummer dat ik haast vergeten was (het komt uit "Parade", een van de albums die ik raar genoeg nog niet heb) en dat een jazzy, bij momenten haast Sade-achtige uitvoering meekreeg.

TVDW 03/12/2023 - The Who - Call Me Lightning (1968)

 

TVDW 986. We zijn bijna aan duizend tvdw's, en dit is nog maar de eerste voor The Who. Eigenlijk kàn dat niet. Ik heb (nochtans) altijd een flinke boon gehad voor de band. Ik stond als ukkie gefascineerd te kijken naar een live-concert van de band op tv (Rockpalast, WDR). Ergens begin jaren tachtig moet dat geweest zijn. Daltrey, sexy frontman, zwiepend met zijn microfoonsnoer, en Townsend, vervaarlijk molenwiekend terwijl hij de power chords aansloeg. Van legendarische wildeman Keith Moon was toen al geen sprake van, hij had een paar jaar geleden het loodje gelegd.

The Who is een groep met vele gedaanten, wat ik nogmaals vaststelde toen ik deze week een dubbele verzamelaar van hen draaide, die de periode 64-74 bundelt. Op die platen een cover van Heatwave, een bewijs dat er een directe link is tussen The Who en de angry young men van de punkrock (- en met name met The Jam, die in begin ook nummers uit de Motown-stal coverden). Op andere nummers als Substitute hoor je hoe Townsend met zijn prachtige tekst ook duidelijk knipoogt naar Smokey Robinson. Er was ook nog The Who met de branie van de working class heroes, later gekopieerd door Oasis. En The Who die powerpop avant-la-lettre bracht en zo de weg vrijmaakte voor The Smithereens en honderden andere groepjes.

Altijd leuk om op die compilaties de oren te spitsen als de nummers die je (nog) niét kent, voorbijkomen. Zo vond ik Call Me Lighting (Lightening geschreven op mijn Franse persing) wel wat hebben, met die happy-go-lucky samenzang en de korte, opvallende bassolo van Entwistle.