TVDW 24/01/2021 - Machiavel - Relax (1980)

 

Je weet het natuurlijk nooit met die hiphoppers en hun niet aflatende zoektocht naar melodielijnen en ritmes om te samplen of te kopiëren? Zou het kunnen dat Big Boi en Andre 3000 daar in Atlanta, bij het maken van wat zou worden "Stankonia", naar Machiavel luisterden? Luister naar de tvdw en leg het naast So Fresh, So Clean. Hoor je wat ik hoor? 

Trouwens best een fijne plaat van Machiavel. Eerste die ik van hen hoorde, vorige week, maar ze beviel me wel - met die rare mix van progrock en Police-achtige reggae.

TVDW 17/01/2021 - The Doors - L' America (1971)

 

We zijn al ver in de 800 tvdw's en merk nu pas dat ik nog nooit iets van de Doors heb gepost. Hoe kan dat nu? Nu ja, ik heb het al vaak gezegd: met die regel van "nummer dat afgelopen week het meest bleef hangen" aan te houden, vallen vele favorieten of iconische bands soms gewoon uit de boot. 

Ik heb nochtans altijd wel een boon gehad voor deze groep, misschien wel een erfenis van mijn studentenjaren. Binnen de Pol&Sok-gemeenschap werd een groep als de Doors natuurlijk op handen gedragen, ja, zelfs zowat vijftien jaar nadat ze hun laatste plaat uitbrachten. 

Correctie, de laatste plaat mét Jim Morrison erbij. LA Woman was dat, en ook de tvdw komt eruit. Het is altijd mijn favoriete Doors-plaat geweest (al moet ik er vlotjes aan toevoegen dat ik niet alle platen van a tot z ken, hoor). De reden dat ik net nu toch - eindelijk - met een tvdw kom, heeft te maken met een geweldig pakket platen mocht ontvangen net voor Kerst, uit Salt Lake City. In één klap werd mijn collectie Doors-platen vervolledigd. Nou moe! Ik zal de volgende weken nog wel zoet zijn met het stelselmatig ontdekken ervan.

TVDW 10/01/2021 - Spearhead - Gas Gauge (2001)

 

Corona en lockdown en thuiswerk, het heeft wat repercussies op mijn muziekconsumptie - en dus ook op de tvdw's. Podcasts en recente releases die ik normaal via Spotify beluister, staan al maanden zowat op nul. Een positiever gevolg is het feit dat ik sinds kort lid ben van enkele besloten Facebookgroepen. Sommige ervan zijn om vinyl te kopen of verkopen, andere zijn nog meer nerdy en draaien gewoon rond het posten van nummertjes (via Youtube-links). Soit, het is een leuk tijdverdrijf om tijdens het thuiswerk af en toe rond te spelen.

Afgelopen week werd in een van die FB-groepjes het thema "Drive" geopperd, waarna alle leden favoriete nummertjes posten rond rijden, auto's, automerken etc - je kan het je al voorstellen. Bij mij leidde de denkoefening onder meer tot dit nummer. 

Michael Franti van Spearhead is een van de weinige getuigen van mijn jaren als freelance-muziekjournalist. 't Is te zeggen, ik heb uit al die jaren maar één foto van mezelf, terwijl ik een popartiest interview. De foto hangt in een kadertje tegen de muur van mijn bureau. Je ziet er mij aan de ene kant van een tafeltje, en Franti aan de andere. De foto is genomen door mijn vriend Hendrik in de Brusselse Beursschouwburg, waar Franti promotie kwam voeren voor zijn derde soloplaat "Stay Human". Ik herinner me nog dat ik een flink deel van de interviewtijd spendeerde aan Gas Gauge. Dat ik dat zo'n absoluut fantastisch nummer vond, en hoe hij het voor elkaar kreeg om zo'n weergaloze tekst in elkaar te knutselen. Zovele jaren later blijf ik bij mijn standpunt. De  muziek is weliswaar wat gedateerd, zeker met die R&B vrouwen op de achtergrond, maar tekst zegt alles over Black Lives Matter, lang voor die term werd uitgevonden, en toont wat een meester-verteller Franti wel is.

TVDW 03/01/2021 - Monty Alexander - Ripe Banana (1978)

 

Weinig woorden aan vuil maken, aan die jaarwende. Even een open deur intrappen en zeggen dat het in 2021 beter moet - en klaar. On with the show! Deze hier maakte afgelopen week het meeste indruk. "Cobilimbo" was een lukraak meegegraaide plaat die onverwacht sterk bleek te zijn, met een aanstekelijke mix van calypso, jazz en reggae. Ook Monty Alexander zelf blijkt geen kleine jongen: de in Jamaica geboren pianist wordt vaak vergeleken met Oscar Peterson en speelde naast Herbie Hancock op Quincy Jones' "Smackwater Jack" album. Op "Cobilimbo" combineert hij eigen composities met avontuurlijke covers van nummers van Jimmy Cliff en Bob Marley. Njammie!