TVDW 23/06/2013 - Edwyn Collins - It's A Reason (2013)

Door omstandigheden een haast muziekloze week achter de rug, maar de nieuwe van Edwyn Colllins gaf ik toch, niet toevallig, een luisterbeurt. Collins kreeg enkele jaren terug een hersenbloeding te verwerken en tracht nu al twee albums lang iets te maken van zijn tweede carrière. De aanval heeft zijn sporen nagelaten, zo mooi als destijds op de hitsingle A Girl Like You uit 1994 croont hij niet meer, maar in de plaats is een breekbare, grofkorrelige stem gekomen. Ook de songs dragen de sporen van het voorval, met veel bespiegelingen over Het Leven (en met een veelal optimistische, vitale toon). Het levert ook nu weer, op de nieuwe plaat "Understated", mooie, soms ontroerend directe songs op. Beetje zoals Warren Zevon op diens muzikale testament The Wind.

PS: dat Collins een tvdw scoort, net in de week dat mijn vader een hersenbloeding kreeg, is een ironie die me vanzelfsprekend niet ontgaat.

http://www.sendspace.com/file/zlezpm

TVDW 16/06/2013 - Foals - Providence (2013)

Ja, ik had kunnen kiezen voor iets uit die plaat van Disclosure (opvallend leuke retrotrip richting de early house van weleer), of ook een track uit de fijne sixtiespop comebackplaat van het Canadese The Grapes of Wrath was een mogelijkheid. Maar ik ga toch maar voor tvdw nummer 2 uit die meest recente cd van Foals. Blijft zich keer op keer naar voor wringen op de iPod, met name dan deze kopstoot van een song, die zich in de allerbeste Muse-traditie een weg baant naar een apocalyptisch, heftig slot.

TVDW 09/06/2013 - Miles Kane - Better Than That (2013)

Akkoord, bijster origineel klinkt het allemaal niet - je hoort er meer echo's in dan in de Grand Canyon. Echo's van T-Rex, The Who, Oasis, The Jam et j'en passe. Maar wat is het aanstekelijk in elkaar gebokst, die retrorock van Miles Kane. Niet alles op tweede plaat "Don't forget who you are" is even sterk, maar als het goed is - zoals op de tvdw - is het meteen heel goed.

TVDW 02/06/2013 - Josh Rouse - Street Lights (2004)

Mijn allereerste concert van Rouse was lang geleden, solo in de AB, daarna was er, een tweetal jaar terug, een trio-bezetting in Gent, en vrijdag het kwartet in de Antwerpse Arenberg. Dat laatste zorgde voor een erg rockerige show, waarbij onder meer de stevig funkjam als uitloper van Come Back in het geheugen gegrift staat. En de vele hoogtepunten in de uitgebalanceerde set - met o.a. Street Lights. Leuke bijkomstigheid: ook de drie vorige tvdw's van Rouse (A lot like magic, It looks like love en Sad Eyes) doken op in de setlist. Dat het concert een cadeautje was voor de net 16 geworden dochter, dat die dochter dan nog eens vanop de eerste rij diep in de ogen van Rouse mocht kijken (en vice versa) en naar huis ging met een (gratis!) t-shirt; dat alles maakte het tot een memorabel avondje.