TVDW 27/03/2022 - Curiosity Killed the Cat - Security Lady (1989)

 

Het blijft een (wat mij betreft) erg aangename vertakking van de soulmuziek: de Britfunk variant die in de jaren tachtig opdook en die onder meer Simply Red, Level 42 en de Blow Monkeys opleverden. Ook Curiosity Killed the Cat hoorde thuis in dat rijtje - zelfs meer dan ik gedacht had. Tenminste, dat blijkt nu ik hun tweede album "Getahead" voor een prikje op de kop wist te tikken. De plaat kreeg de afgelopen week heel wat luisterbeurten, en niet enkel omwille van het openingsnummer Name And Number (- je weet wel, dat nummer dat de groep nog heel wat extra centjes opbracht toen De La Soul het gebruikte voor hun Ring Ring hitsingle). 

Getahead is een opvallend sterke, erg funky plaat - en blijkbaar, zo lees ik op het internet, een pak swingender dan hun debuut. Misschien heeft die grote funkinjectie wel te maken met de namen in de kleine letters opduiken. Het album kreeg Nathan East als producer, de geweldige bassist die op een miljoen andere platen meespeelt, en twee nummers profiteren zelfs van een productie van de grote Allen Toussaint. De blazers die zo prominent aanwezig zijn, zouden de vermaarde Phenix Horns zijn (jawel, die van Earth Wind & Fire). Ik zeg zouden, want alhoewel ze wel degelijk vernoemd worden in het dankwoord, vind ik op google weinig bevestiging. Zelfs op de website van de Phenix Horns zelf staat de collab met CKTC niet vermeld. Raar. Hun inbreng (invloed?) is nog het meest prominent te horen op de tvdw.

TVDW 20/03/2022 - Asaf Avidan - Earth Odyssey (2020)

Ik zocht het even op: al sinds de zomer van 2006 hebben mijn vriend Nico G en ik een fijne traditie. We nodigen elkaar op regelmatige basis uit op een 'cultureel verantwoorde' surprise. Onze tocht startte destijds met de Amerikaanse standup comedy artiest Jackie Mason (die overigens vorig jaar overleed, zo lees ik net) en leidde ons de afgelopen jaren langs toneelstukken, optredens en performances allerhande. 

Afgelopen week was het aan Nico om de uitnodiging te sturen en zo belandde ik, zeer tot mijn verbazing, in de AB voor het uitverkochte concert van Asaf Avidan. Avidan kende ik enkel dankzij de door de DJ Wankelmut geremixte Reckoning Song (One Day).

We kregen een fenomenaal concert, waarin Avidan, zoals hij het na de beginnummers zelf aankondigde, het hele spectrum aan menselijke gevoelens zou bespelen. Plus, zijn songs bleken al even divers. Er zaten een aantal donkere, aan de uitgebeende bluesrock van 16 Horsepower herinnerende folkblues nummers tussen, songs die makkelijk zestig jaar geleden hadden kunnen geschreven zijn en die erg intens gebracht werden. Minstens even boeiend werd het als de man uit een ander vaatje tapte, en beats en synths in zijn songs smokkelde. Samen met zijn slangachtige uiterlijk en theatrale choreografie deed Avidan op die momenten erg denken aan Stromae.

Earth Odyssey was in dit alles een beetje een vreemde eend in de bijt, maar toen hij weerklonk -  als eerste bis - wist ik meteen dat de tvdw vaststond. De song kreeg een breed uitwaaiende, krachtige versie - krachtiger dan de studioversie - die een opwindend orgelpunt opleverde van een onvergetelijke avond.

 

TVDW 13/03/2022 - Icehouse - Stay Close Tonight (1984)

Aardige band, dat Australische Icehouse. In hun beste momenten verwezen ze erg sterk naar Roxy Music. Denk aan hun vermoedelijk bekendste hit, Hey Little Girl, met die stembuigingen in die zwevende zanglijn, die très Ferry klonken. Ook de tvdw, uit hun derde album "Sidewalk" - niet hun beste, mind you - is erg door Roxy Music beademt. Het lijkt wel een song die zo vanop "Manifesto" lijkt geplukt, met die heerlijke, erg nadrukkelijke (fretless?) basslijn.

TVDW 06/03/2022 - Tears for Fears - Rivers of Mercy (2022)

Als er dan nog eens een tvdw uit het lopende jaar komt in plaats van uit het verleden, dan is het er eentje van een eighties band. It figures. Opvallend trouwens om vast te stellen hoezeer Tears for Fears door de jaren heen aan credibiliteit gewonnen heeft. Net als Depeche Mode en tot op zekere hoogte Duran Duran daarin slaagden. 

Het nieuwe Tears for Fears-album "The Tipping Point" staat voor een groot deel in het teken van het overlijden van Orzabal's vrouw en je kan de teksten nauwelijks beluisteren zonder ze tegen het licht van die gebeurtenis te houden. Het is een erg volwassen, doordacht sophisticated pop album geworden, met één track die er wat mij betreft meteen bovenuit uitstak. Rivers of mercy heeft de kwaliteit - zoals nog wel paar andere nummers uit de songcataloog van Tears for Fears - om tegelijk groots en troostend te zijn. 

TVDW 27/02/2022 - Stephen Tintin Duffy - Icing on the cake (1985)

 

Alweer een TVDW uit 1985, ja, het jaar dat naast 1981 een van de scharnierjaren is in mijn muzikale leven. Stephen Duffy heeft heel wat boeiends op zijn cv. Hij stond mee aan de wieg van Duran Duran, zat in het inmiddels ondergesneeuwde eighties indiepop groepje The Lilac Time en schreef songs voor Robbie Williams. Samen met de trombonist van Pigbag (voor wie zich dat bandje nog herinnert) maakte hij een eighties rarity van een plaat onder de titel Dr Calculus. En uit zijn carrière onder eigen naam scoorde hij naast de tvdw nog een tweede hit met Kiss Me. Beide nummers komen uit zijn debuut "The Ups and Downs", waarop onder meer Booker T en bassist Guy Pratt spelen.