In 2001, tijdens hun moeilijke periode waarbij de ene na de andere middelmatige plaat uitkwam en de groep geen aansluiting wist te vinden met de muziekscene van het moment, bracht Simple Minds "Neon Lights" uit, een album met covers. Bedoeling was om de fans te laten horen waar de groep in de beginjaren hun inspiratie vandaan haalde. De selectie songs was opzienbarend, voor wie de groep kent van de stadium fillers uit New Gold Dream en de drie hitalbums die daarop volgden.
Een van de tracks op Neon Lights was For Your Pleasure, titelsong uit het tweede album van Roxy Music. Die invloed van de early glamrock lijkt wat bizar voor wie luistert naar pakweg Sanctify Yourself of Up On The Catwalk. Maar de invloed van Roxy Music wel erg duidelijk aanwezig op Calling Your Name, uit Simple Minds' tweede album "Real To Real Cacophony", een song die wel érg knipoogt naar RM. Real to Real is een album waarop de band nog duidelijk zoekende is en waarop niet elk experiment even geslaagd is (getuige bijvoorbeeld de overbodige instrumentale sketches). Maar als het wél lukt, zoals in het felle Changeling, het ijskoude Factory, het pulserende Premonition en de tvdw, is het wel raak.
Nog wat weetjes? Gary Numan was eerst aangezocht om de plaat te producen (dàt was interessant geweest). En toen Bowie in de aanpalende studio stond op te nemen, wilden Jim en Charlie hem vragen om saxofoon te komen spelen - maar ze durfden niet. Groot was hun verbazing toen Bowie de jonge Britten even later zelf vroeg om backing vocals te zingen, op een van de tracks van het Iggy Pop album "Soldier".
Labels: Roxy Music, Simple Minds