TVDW 27/05/2018 - DubXanne - Can't Stand Losing Dub (2008)

White reggae, Reggatta de Blanc, rock met een reggae-injectie (of andersom): daarvoor stond The Police. Ik vond eerlijk gezegd dat ze geen enkele echt perfecte plaat maakte. Ja, vele verwijzen naar hun laatste, Synchronicity, maar zelfs die heeft met dat ergelijke Mother een dikke joekel van een puist. Ghost in The Machine? Wat donker, schreeuwerig en stuurloos. Zenyatta Mondatta? Ook al is het mijn lievelingsplaat: er staat toch wat vulsel op. Idem met "Reggatta de Blanc" en "Outlandos d'Amour", eigenlijk, al zat daar - for better or for worse - nog wat meer rafelige punkrock attitude in.

Bij een Hamburgs reggaegroepje genaamd Okada ontstond in 2006 het idee om de muziek van The Police te ontdoen van de rockinvloeden en de overgebleven reggae verder te duwen richting dub. Het duurde haast twee jaar om de rechten en goedkeuring van Sting & Co. te verkrijgen, maar in 2008 kwam dan toch "Police in Dub" uit. Ook al koop ik normaal gezien geen cd's meer: toen ik 'm zag liggen in de kringloopwinkel, kocht ik hem toch maar meteen (samen met dat geweldige "Mine is Yours" van Cold War Kids, trouwens). 't Is echte dub, dus voor de liefhebbers, maar met het zonnige weer van de voorbije dagen was het leuk om een paar keer loeihard door de car stereo te draaien. De muzikanten van Hamburg lieten zich trouwens op enkele tracks bijstaan door toasters van The Beat, Leftfield en Dreadzone.

PS voor de petite histoire: Andy Summers had er altijd een bloedhekel aan als men de muziek van The Police als 'witte reggae' omschreef. "Witte reggae, dat is UB40." Hij had een punt, natuurlijk.

TVDW 20/05/2018 - Ethel Smith - Tico-Tico (1944)

Doe jezelf een plezier, ga naar Youtube en tik "Ethel Smith Tico-Tico" in als zoekterm. Wat een heerlijk filmpje, toch? Uit de tijd dat rock 'n roll nog moest geboren worden. Ik hou erg van dit soort muziekjes, die zo ver afstaan van de gewone pop, rock en jazz die normaliter op mijn draaitafel belandt. Ethel Smith was een kleurrijke, flamboyante tante en een virtuose op het Hammond orgel. En de tvdw zelf? Dat is in oorsprong een Braziliaans folklore-lied, onder meer ook opgenomen door Charlie Parker en Dalida.

TVDW 13/05/2018 - Paul Simon - Flowers never bend with the rainfall (1965)

Een van de weinige muzikale pluspunten in een donkere week, de debuutplaat van Paul Simon. Vele songs nam hij nadien opnieuw op, samen met Art Garfunkel, met I am a Rock en The Sound of Silence als bekendste. Er staan ook enkele onverholen Dylan-achtige nummers op, maar dat zijn zeker niet de beste. De tvdw is wel nog een mooitje.

So I'll continue to continue
to pretend
My life will never end
And flowers never bend
With the rainfall

TVDW 06/05/2018 - Vangelis - (Theme from) Chariots of Fire (1981)

Weinig zin om met tvdw's bezig te zijn in de week dat je schoonmoeder overlijdt. Maar deze leek me wel gepast: het was een liedje dat ze blijkbaar steevast te horen kreeg als ze met opa op vakantie ging naar Tenerife. Enkele weken geleden liet ze weten dat ze dit wel op haar begrafenis wilde horen. En zo geschiedde. Rust zacht, Maria.