TVDW 23/10/2022 - Taylor Swift - Anti-Hero (2022)

 

Mensen die hun schouders ophalen bij de naam Taylor Swift of zelfs halsstarrig weigeren om haar nummers te beluisteren - ik begrijp ze niet. 

Bij een eerste beluistering van "Midnights" valt de nieuwe klankkleur meteen op. Niet meer het roestbruine, herfstige pallet, maar een shiny, glossy sound met veel drumcomputers en ijle, gepolijste synths. Het deed me wel eens denken aan de retro-synth nummertjes van The Weeknd. Anti-Hero vond ik meteen de stand-out track. Het blijkt ook de single.

TVDW 16/10/2022 - Strand of Oaks - Galacticana (2021)

 Al eerder gezegd: weinige dingen zijn zo plezant als met wat vrienden aan een muziekquiz meedoen. Ik weet het, een erg nerdy bezigheid om een hele avond over een blad gebogen te zitten en enthousiast songtitels naar elkaar te fluisteren, maar toch. Afgelopen vrijdag was het van dattum in Djingel Djangel. Het werd een redelijk anarchistische, wilde avond - voor zover een quiz wild kan zijn - waarbij we zelfs (warempel!) de eerste plaats wisten weg te kapen. De bijhorende hoofdprijs was in mijn geval "In Heaven" van Strand of Oaks. Eens te meer ben ik vrij laat om deze band te ontdekken, maar soit. Ik hou wel van hun onverdunde Americana, met songs die nu eens Ryan Adams in gedachten brengen en dan weer The War on Drugs.

TVDW 09/10/2022 - Ben Sidran - Enivre d'Amour (1988)

 

Weekendje Oostende achter de rug, waarbij ik zij aan zij met neef Frank aan het 'cratediggen' sloeg en onder meer thuis kwam met een nieuwe aanwinst van Ben Sidran. Eentje van eind jaren tachtig, dus niet uit zijn meest boeiende periode - het klinkt allemaal wat slicker en werd uitgebracht op Windham Hill, ook al een behoorlijk stofvrij label. Maar 't blijft lekker, die laidback, met parlando doorspekte jazz. 

Oh ja, en de titel betekent zoveel als bedwelmd door liefde.

TVDW 02/10/2022 - Tom Scott - Nite Creatures (1978)

 

Ik loop wat achterop, de rek is er wat uit na 925 tvdw's dus ik twijfel hoe lang ik er nog mee verder doe. Ik blijf vooralsnog wel trouw aan het principe, natuurlijk. Afgelopen week viel een lukraak uit de kast gehaalde lp, "Intimate Strangers", in de smaak - en dan met name het funky Nite Creatures.

Tom Scott is geen klein bier. Als jonge snaak bleek hij al een begenadigd speler van diverse blaasinstrumenten. Hij speelde mee op tal van platen van Joni Mitchell (als bandleider van diens L.A. Express), maar was ook een graag geziene gast bij Michael Jackson (je hoort 'm op Billie Jean), Steely Dan, The Blues Brothers en tal van andere artiesten.