TVDW 25/11/2012 - Aztec Camera - Pianos and Clocks (1993)

Na zo'n quiz (- zoals de voorbije Detroit Breakdown Volume 9) treedt er bij mij altijd een tijdelijke aanval van muziekmoeheid in. Maar de tvdw-trein, die raast natuurlijk wel voort. Deze week had ik kunnen putten uit de vele leuke fragmenten van de quiz. Maar ik ga voor een song van "Dreamland", het album dat Roddy Frame maakte samen met Ryuichi Sakamoto. Pianos and Clocks heeft alles wat de songs van Frame zo groots maken: smaakvol arrangement, ontroerende tekst, een erg melodieuze zanglijn.

hierbij alvast de akoestische versie:
http://www.youtube.com/watch?v=aAy2QwIOtp4

TVDW 18/11/2012 - Cody Chesnutt - I've been life (2012)

"I push my seed in her bush for life
It's gonna work because I'm pushin' it right"

Hmm. Waarover zou die man het toch hebben? 

Wat een geweldig opwindende single was dat The Seed 2.0 van The Roots toch. Zang, gitaar (en de song zelf) kwamen van Cody Chesnutt, die met "Landing on a hundred" net een geweldig album afleverde. Het is vooral een inktzwarte plaat, waar de soul van afdruipt, en die zonder omwegen teruggrijpt naar de begin-jaren-zeventig sound van Curtis Mayfield en Marvin Gaye. Broeierig, spannend en blacker than black.

December bijna voor de deur. Ik ben intussen al wat aan het sleutelen aan een eindejaarslijstje. Veel blanke gitaartoestanden zullen er dit jaar in zitten, blijkbaar. Er ontbrak nog een streepje zwart. Dat is bij deze rechtgezet. 

TVDW 11/11/2012 - Calexico - Splitter (2012)

Iemand fan van The XX? Sorry, maar dat soort van holle hipheid weet me echt niet te boeien. Zo spaarzaam, koel, koud - 't is alsof je naar het gezoem van een lege frigo staat te luisteren. Neen, dan toch veel meer te spreken over dat tweede album dat my man Dela me recentelijk doorschoof, dat van Calexico. Ook al zag ik hen in het prille begin een aardig concert weggeven op Pukkelpop, is mijn relatie tot de groep altijd wat moeilijk geweest. Met name als ze de instrumentale texmextour opgaan, vind ik hen wat té doorsnee. Op de nieuwe plaat "Algiers" staan opnieuw enkele van die wegwerpgtracks. Maar ook een heerlijke track als openingsnummer Splitter - goed voor de eerste tvdw van de groep.

TVDW 04/11/2012 - Lindstrom - Rà-àko-st (2012)

't Is eigenlijk simpel. Hans-Peter Lindstrom is de zoon van Giorgio Moroder. De ene is geboren in Noorwegen, de andere in Italië, maar wat dan nog. Moroder in 1940, Lindstrom in 1973, dus dat kan alleszins kloppen.

Net als Moroder presenteert ook Lindstrom een parcours dat verre van vlekkeloos is. Zijn vorige, begin dit jaar uitgebrachte plaat "Six Cups of Rebel" stonk bijvoorbeeld behoorlijk. Lindstrom had er het onzalige idee om te zingen. Foute boel. Op de nieuwe, opnieuw volledig instrumentale cd "Smalhans" is het echter wel opnieuw goed raak. Zo straf als het titelnummer uit 's mans album "Where You Go I Go Too" uit 2008 is het niet meer, en ook de pop-electro samenwerking (en tvdw) met Christabelle, is ver af. Maar het spat toch weer lekker uit de boxen, dit met laagjes old school synths en sequencers dichtgeplamuurde soundtapijt.