TVDW 24/05/2009 - Panic at the disco - When the day met the night (2008)
Ook dat is opvoeden: samen met je dochter naar een video kijken rond Iron Maiden en het maken van hun 'Number of the Beast'. Dat zoiets dan net moet gebeuren in de week dat ze haar Plechtige Communie viert (en ook nog eens 12 wordt), is een leuke samenloop van omstandigheden. Aansluitend heb ik de dag nadien Killers nog eens door de ipod gejaagd, hands down mijn favoriet Maiden-album en een van mijn Desert Island Records.
Fast forward naar modern times. Kunnen bands te slim zijn voor hun eigen goed? Natuurlijk. Je kent ze ook wel: songschrijvers met een bij voorkeur kunstzinnige opleiding die Revolver, Pet Sounds en het werk van Big Star van buiten kennen, die muzikaal buiten de lijntjes kleuren en al eens een literaire quote in hun teksten durven te stoppen. Ik zeg maar wat: XTC, Barenaked Ladies, Jellyfish, Del Amitri, the Divine Comedy: stuk voor stuk voorbeelden van groepen die in hun muziek een overvloed aan geniale invalshoeken, catchy melodieën, clever wordplay en hemelse vocalen stoppen. Maar wereldsucces? Ho maar. Too smart for their own good.
Dit maar om te zeggen dat Pretty Odd van Panic At The Disco ook in dat rijtje thuishoort. Mijn vriend Scott Itter plaatste de cd helemaal bovenaan zijn 'Best of 2008' lijstje. Ik had blijkbaar weer even niet opgelet, want buiten die aardige single Nine in the Afternoon had Panic At the Disco mijn oorschelp vorig jaar niet gehaald. Inmiddels heb ik mijn schade ingehaald, om vast te stellen: inderdaad, erg fijn plaatje.
Over Panic at the Disco zelf nog iets? De groep komt uit Las Vegas, en neen, die blondine op bijhorende foto hoort niet bij de groep. Maar je moet iets doen om lezers te lokken.
http://www.sendspace.com/file/ky6zxe
Labels: Barenaked Ladies, Big Star, Del Amitri, Divine Comedy, Iron Maiden, Jellyfish, Panic At The Disco, XTC
posted by Koop at 6:11 AM
4 Comments:
Met de Maiden reportage bleef ik precies wat op mijn honger zitten. ik heb al betere afleveringen gezien waarin ze de kracht van bepaalde nummers uit de doeken ipv het geblaat van met bruce is er veel veranderd en we zijn op tournee geweest.
't meerendeel van de fragmenten kwamen ook uit de powerslave tour.
Maiden reportage was inderdaad een rap rap samenraapsel, met heel wat minderwaardig beeldmateriaal en wat onnozelheden van Dickinson. Andere afleveringen van Classic Albums waren véél beter.
Maar kom, toch beter dan niks - en Elien keek gefascineerd toe, da's ook al iets...
Het enige Iron Maiden-element in mijn leven is een 'banner' van 'Killers' die ophangt in het repetitielokaal van ZIN (toebehorende aan onze drummer). Vanaf heden zal ik die banner niet snel meer weerzien aangezien er werd besloten om voorlopig verder te doen in dezelfde drummerloze samenstelling waarin ik Steve Wynn op 2 maart 2008 aan het werk zag te Antwerpen. Dat combootje was toen verre van slecht. Misschien wordt het wel een killer.
It was difficult to give this one a chance, because the band does get lumped in with the Fall Out Boy's of the world, but they are much more than that on this disc. It's always great to see that traditional pop music is alive and well, which is something that comes along less frequently all the time. Thanks for telling everyone about a great song, and an excellent CD.
Post a Comment
<< Home