Sunday, November 23, 2008

TVDW 23/11/2008 - Dido - Northern Skies (2008)



Ontroering is het nuchtere denken dat even een adempauze neemt.

Bram Vermeulen besteedde ooit 10 minuten van mijn interviewtijd terwijl hij specifieerde dat we beter niet over ontroering spraken maar over beroering, maar dit terzijde.
Deze week liet ik me tot mijn eigen verbazing ontroeren door de nieuwste cd van Dido. En dat terwijl ik tot op heden Dido had afgedaan als een melige huisvrouwenvariant van Chris De Burgh. Maar ik moet schoorvoetend terugkomen op mijn alweer al te snelle beoordeling. Die nieuwe cd is echt prachtig, met minstens drie nummers die me kunnen - daar komt dat woord weer - ontroeren. Luister naar de tvdw, het machtige en van weemoed druipende sluitstuk van de plaat, met een instrumentaal coda van haast drie minuten.
Misschien heeft de mellow mood wel iets te maken met het jaargetijde. 't Is overigens niet de enige zacht knetterende muziek die ik deze week beluisterde. Donderdag was het nog eens genieten van de herontdekking van Another Page, dat album dat Christopher Cross begin jaren tachtig opnam met de muzikanten van Toto. En vandaag, zondag, vulde Bon Iver de huiskamer. Terwijl het buiten sneeuwde en binnen de kleinste dochter een tekening maakte en ophoudelijk tetterde, met het goudgeel vlammende haardvuur op de achtergrond. Dichter bij een afbeelding van een kerstplaat kwam ik nooit.

http://www.sendspace.com/file/mvo2ox

Labels: , , , , ,

8 Comments:

Blogger Shamrockske said...

vlammend haardvuur?

2:48 AM  
Blogger Koop said...

te catalogeren onder: dichterlijke vrijheid

2:50 AM  
Blogger Shamrockske said...

oef. ik dacht al dat mijne alzheimer weer opspeelde

2:53 AM  
Anonymous Anonymous said...

Heb een zwak voor zangeressen met een weemoedige stem. En de bijhorende foto roept onvermijdelijk en in willekeurige volgorde de woorden 'onschuld' 'schapenwollen tapijt', 'blokhut' 'wij tweeën, hier samen' 'vlam' en 'haardvuur' op.
5 jaar geleden deed ik mijn toen 10-jarige dochter op haar verzoek 'Life for rent' cadeau en ik heb dat exemplaar ook wel eens en zonder tegenzin in mijn lader gestoken. Ondertussen ging ze (mijn dochter dus) een ganse evolutie, die tot zeer recent inhield dat de (nochtans gevarieerde) CD-verzameling van papa absolutely not done was (m.u.v. Wolfmother, die wat mij betreft dan weer een miskoop was). Maar kijk, enkele weken geleden kwam ze mij spontaan naar de CD van Bon Iver vragen... Op 6 december gaat ze er naar kijken in de Vooruit. Zonder 'boring dad' uiteraard. Ik kan dan nog eens naar de CD luisteren. Die werd opgenomen in een blokhut, wellicht bij vlammend haardvuur.

6:11 AM  
Blogger Koop said...

Zo weet ik meteen wat me in mijn hoedanigheid van boring dad te wachten staat, over enkele jaren.

Blokhut for Rent.

6:15 AM  
Blogger DDay said...

Jongens, jongens, hoor die midlife-crisis naderen. Koop, ik hoop dat je je meligheid vrijdag even aan de kant zet, hoor :-p

1:39 AM  
Blogger Koop said...

dday: C U when you get there, broekventje.

2:16 AM  
Anonymous Anonymous said...

Ik heb geen dochter van 10, laat staan 15, maar ik ben altijd een fan van dit fragiele meisje geweest.

En heb haar zelfs live gezien in Vorst Nationaal in 2004. Ik vond dat toen memorabel concert, wat een presence !

Ik heb de nieuwe CD nog niet gehoord, ben benieuwd.

P. Leno

2:02 PM  

Post a Comment

<< Home