Tuesday, February 06, 2007

TVDW 05/02/2007 - INXS - Guns in the sky (kick ass remix) (1987)


Nog steeds redelijk windstil qua nieuwe releases, laten we het daarom nog een favoriet uit de oude doos hebben. Toen Kick eind 1987 uitkwam, was het meteen de allereerste cd die ik zelf eigenhandig kocht. INXS was toen al een paar jaar lang een persoonlijke favoriet, ik ontdekte hen via The Swing (de new-waverige plaat waarop eerste halve hit "Original Sin" - produced by Nile Rodgers en met Daryl Hall op backing vox) en draaide daarna ook opvolger Listen Like Thieves (de hardste plaat uit hun cataloog) grijs. Kick was natuurlijk de grote doorbraak, en is nu lastig om terug te horen omwille van die vier volledig platgedraaide hitsingles erop. Het album blijft sowieso een mijlpaal in eighties-muziek, mede dankzij de productie van de fabelachtige Chris Thomas. Thomas werd ontgroend als studiohulpje op The White Album van the Beatles en was daarna verantwoordelijk voor een flinke brok rockgeschiedenis, als knoppendraaier bij o.a. John Cale, Roxy Music, Sex Pistols, Pretenders tot Pulp en U2 (al was de samenwerking voor "How to dismantle an atomic bomb" niet bepaald een succes en haalde U2 er nadien Lillywhite bij om tot het finale product te komen). Soit, INXS was in die jaren ook een concertfavoriet: ik herinner me niet enkel de doortocht in Werchter (één van mijn all time favoriete live ervaringen), maar eveneens fijne concerten in Nederland en in de Brielpoort. Aan dat laatste concert hield ik, thanks to my sideman Dela, trouwens een plectrum over van bassist Garry Beers. INXS begon nadien te verslappen, van de op Kick volgende periode blijft enkel Welcome to Wherever You Are overeind als album. Een interview met de mannen kreeg ik nooit, het dichtstbij kwam ik op een soort van persconferentie in Brussel, bij de lancering van de laatste INXS-met-Hutchence, Elegantly Wasted. De TVDW is een remix die niet op Kick stond, maar op de maxi van Devil Inside. Het moet een van mijn - hier komt dat adjectief weer - favoriete remixen zijn: een barokke Carl Orff-achtige intro, daarna, for something completely different, een drumritme dat wat dicht bij James Brown lag (en volledig anders dan de albumversie) en verderop in de song komen nog de gitaarriff van eerst Need You Tonight en dan What You Need voorbij. Tijdens mijn korte loopbaan als DJ in Leuven op de Politika-fuiven startte ik de avond steeds met deze song. Graag had ik er bijverteld dat het publiek meteen volledig uit zijn dak ging, maar dat was niet waar. In het begin van de avond stonden er enkel een handvol verdwaalde eerstejaars in de zaal, met een lauwe pint in de hand onwennig rondkijkend.

http://www.sendspace.com/file/2r9ksq

Labels: , , , , , , , ,

3 Comments:

Blogger DDay said...

Natuurlijk reageerde niemand op die fuiven! Je had natuurlijk de Ben Liebrand mix van Need You Tonight moeten gebruiken!!!

http://podcast.xs4all.nl/upload/singexan-ben_liebrand_-_inxs_-_need_you_tonight.mp3

2:40 AM  
Blogger Koop said...

Euh, thanks voor deze verhelderende commentaar. Lieband: het minste wat je van de man kan zeggen is dat hij "zijn eigen stijl" had, een signatuur sound in de remixen, da's natuurlijk al een hele tour de force in de wereld van mixers. Maar dat ik nu warm loop voor zijn werk, mmmm, niet bepaald en dan druk ik me nog zacht uit. NYTonight mix is bijvoorbeeld erg plattekes. Maar kom, ik had het inderdaad kunnen proberen, op die fuiven. Way back....

2:48 AM  
Anonymous Anonymous said...

In Excess... je moet maar op de naam komen ! Fantastisch gevonden, en net zoals bij U2 : heel kort, krachtig, en op elke affiche zo groot geletterd dat je er niet naast kon kijken... als dat geen super-promo-idee was...!
Ik leerde ze kennen met NYT. Ik was toen een jaar of 17 en net op het hoogtepunt van mijn "uitgaansleven" aan het komen. Ik zag ze in die periode live in Werchter (toen nog T/W), met nog een aantal krakers op de affiche. Fantastisch concert vond ik dat. De gitarist die op z'n skateboard het podium opkwam blijft me wellicht voor eeuwig bij. Het was diezelfde memorabele T/W editie waar Bryan Adams zijn live CD opnam.
Na Kick vond ik er niet veel meer aan. De songs werden zwakker, commerciëler en oppervlakkig. Toch bleef mijn bewondering voor de band en Hutchence heel groot. Als ik nu nog terugkijk naar de DVD van INXS live in Wembley én je ziet de behind the scenes, dan moet je toch zeggen : een waaaanzinnig circus, met een fantastische clown in het midden : Michael Hutchence.
Ik zag INXS voor het laatst aan het werk op Night of the proms (een paar jaren geleden) met Jon Stevens (ik denk dat het zo is) als "nieuwe" lead vocalist. Knap was dat alles, de songs van "Kick" blijven toch echt wel boven alle hun andere werk uitsteken.
En om af te sluiten : als eerbetoon aan deze band spelen wij met ónze band (No Exit) "Original Sin". Voor mij één van de beste songs van INXS, misschien zelfs de beste.
CU, The Orf Man

9:45 AM  

Post a Comment

<< Home