TVDW 18/12/2005 - Betty Wright - Shoorah Shoorah (1975)
Misschien zit het in mijn genen of is het afwijking in de hersenen, en het zal zeker ook te maken hebben met het feit dat ik een onverbeterlijk nostalgicus ben, maar wat ik het allerleukst vind aan muziek beluisteren, zijn die momenten waarop plots een nummer uit lang vervlogen tijden terug opduikt. Een song waarvan ik me niet (meer) kon herinneren dat ik hem vroeger zo goed kende (en zo goed vond), en die dan out of the blue opduikt. Vaak vallen dergelijke momenten niet voor, maar het gebeurt nog, op de radio - maar veel te weinig, god wat kleuren programmasamenstellers toch vaak binnen de lijntjes - of zelfs op cd. Wat dat laatste betreft verdient Hans M aka DDay alle lof, als leverancier van obscure tracks, in één van zijn compilatiereeksen (de F.U.C.K. Holland, F.U.C.K. Germany en Soul Sistaz reeksen). Genieten van heel wat trouvailles en af en toe, als er tussen die obscure parels, een hogerbeschreven onverwachte a-ha erlebnis opduikt, is de pret natuurlijk dubbel. Bij Betty was het alleszins weer goed raak: midden jaren zeventig moet ik dit dus, hoe raar het ook klinkt, als klein ukje al hebben opgevangen (en meegezongen, in fonetisch Engels dan?). En nu, dertig jaar later (!!) duikt het plots terug op. "Shoorah Shoorah" is een heerlijk feel good uptempo soulnummer, geschreven door één van de grote songsmids uit New Orleans, Allen Toussaint, de man die ook "From A Whisper to a Scream" (zie: Elvis Costello) en "Happiness" (zie: Pointer Sisters) schreef. Frankie Miller en the Righteous Brothers hebben blijkbaar ook ooit versies uitgebracht van deze song, zo leert google. Nog wat poptrivia? Betty Wrights bekendste nummer is ongetwijfeld "Clean Up Woman", dat geschreven werd door Clarence Reid, iemand die bij master of How Bizarre Hans M ongetwijfeld beter/ook bekend is als Blowfly, de man die scabreuze coverversies maakt van soulklassiekers: "A spermy night in Georgia", "Hole Man" (in plaats van jawel Soul Man) en "My baby keeps farting in my face" (op de tonen van Raindrops keep falling on my head). Miss Wright verdiende een aardige cent toen ze Color Me Badd voor de rechter sleepte. Deze one-hit-wonders hadden op hun, euh, enige hit "I wanna Sex you up" ongevraagd een nummer van BW in de sample gegooid. En nog over onze Betty: twee jaar terug dook ze opnieuw op, als een van de coaches/producers op "The Soul Sessions", het debuut van een bleekscheet uit Groot-Brittannië van amper zestien. Juist, Joss Stone.
Labels: Betty Wright, Blowfly, Color Me Badd, Elvis Costello, Frankie Miller, Joss Stone, Pointer Sisters, Righteous Brothers
5 Comments:
hoezo? het ging toch dit nummer zijn
Koop, I love you. Maar dat wist je natuurlijk al lang.
Nog even wat Soul Sistaz pluggen:
Soul Sistaz 1
Soul Sistaz 2
Binnenkort op de DB blog: parts 3 & 4!
Dday: teveel de SS's bewierroken, dat KAN niet.
Sham, gezien onze gezamenlijke party experience was het door Don Peit gedraaide T Rauschmiere inderdaad een optie. Zelden een nummer gehoord dat zoveel pussy power bleek te hebben. Maar het blijft natuurlijk een eersteklas schijtnummer, veel te boenke boenke voor deze kerel (though the ladies did like it). Een andere optie was "All Night Long" van Lionel Richie als TVDW, uit de platencollectie van Don Peit. Maar ik vond de "DJ SE hard to find remix with lower pitch outro" nergens....
This comment has been removed by a blog administrator.
Yes, the ladies did like it, en dan nog durven zeggen dat Don Peit niets dansbaars draait.
Die ladies vliegen dan ook in beton. Sorry SE.
Betty Wright ook onlangs ontdekt via een officiële funk soul sisters compilatie.
Overigens, Miss Kittin rulez !
Post a Comment
<< Home