Monday, June 22, 2015

TVDW 21/06/2015 - Simply Red - Love Wonders (2015)


Soul is een term die ik ongetwijfeld veel gebruik op deze blog. Je hebt heel wat soorten soulvolle muziek; voor mij kan zelfs een track van, ik zeg maar wat, de Foo Fighters of ZZ Top over de nodige soul beschikken. Qua soul heb je de archetypische tegenstelling tussen de rauwe, ongepolijste soul van een Wilson Pickett of Otis Redding, en de zoetgevooisde soulvariant van pakweg Smokey Robinson, Marvin Gaye of Teddy Pendergrass. Stax versus Motown, om het tot het ultieme cliché te herleiden.

Peu importe, ik hou van beide soulfamilies, en het hoeft geen betoog dat Mick Hucknall in de laatste categorie valt. Ik moet zo meteen eens op de tag Simply Red klikken om het verifiëren, maar het zou me niet verbazen mocht de groep tot op heden nog geen tvdw hebben gescoord. Ten onrechte, want vanaf het debuut wist de groep me te boeien. Hun eerste vier platen zijn en blijven klassiekers - wat een haast foutloze popplaat is nr. 4, "Stars", bijvoorbeeld - al ging het daarna, toegegeven, aardig bergaf.

De nieuwe "Big Love", nummer 11 in de cataloog, is echter een bescheiden return to form en een album dat ik, tot mijn verbazing, blijf draaien. Bij Simply Red bekruipt me weliswaar het gevoel dat ik ook bij Jamiroquai heb (net iets te vaak op veilig spelen, kiezen voor de makkelijke oplossing), maar los daarvan: een erg aangenaam plaatje, dat "Big Love". Eentje waarop Hucknall alle clichés rond hem en zijn groep bevestigt. Ja, hij heeft een ego, groter dan menig artiest. Ja, hij durft als tekstschrijver al eens in gemeenplaatsen te vervallen. Maar als pure soulzanger hoeft hij - tot spijt van wie hem zijn succes niet gunt - van niemand lessen te krijgen. Haast alle songs van de nieuwe plaat, hoe banaal ze soms ook lijken, worden gedragen en van extra's voorzien door Hucknall's subtiele, kristalheldere zanglijnen. Luister ten bewijze naar de op een Sade-ritme drijvende tvdw, een van de minder opdringerige tracks uit "Big Love".

Simply Red is en blijft als een perzik: zoet, met een fluwelen vachtje - en groter dan de bescheiden abrikoosjes van de concurrentie.

Labels: , , ,

2 Comments:

Blogger Koop said...

https://www.sendspace.com/file/qyikbt

2:14 PM  
Anonymous zinnerboy said...

Gek, die verwijzing naar Sade zo helemaal op het einde. Ik heb nog een krantenknipsel met een concertbespreking van Simply Red, toen ze (wellicht de allereerste keer) in België speelden in de Vooruit, net na hun debuut. Zeer gedreven optreden trouwens met een lekker ruw kantje (jaja). De journalist in kwestie maakte toen de vergelijking tussen de gedreven soul van Simply Red (die hij duidelijk meer kon smaken) en de (toen al te) gepolijste soul van Sade, die op ongeveer hetzelfde moment in Vorst had opgetreden (en blijkbaar weinig indruk had gemaakt). Na zoveel jaren maakt Koop het circeltje rond en blijven we zitten met 2 perzikken... Ik mis toch een beetje verfrissende zurigheid.

8:17 AM  

Post a Comment

<< Home