TVDW 02/10/2005 - Tommy Bolin - Savannah Woman (1975)

Eén van mijn favoriete tijdverdrijven is het bezoeken van tweedehandszaken als Troc, de kringloopwinkels of de Koopjeskrant-winkel. Meestal om voor een appel en een ei wat boeken scheef te slaan, of wat leuk speelgoed. Muzikaal valt er zelden iets te rapen in deze winkels, tenzij je op zoek bent naar - flink beduimelde - vinylexemplaren. Qua cd's is de oogst meestal mager, al blijf ik toch wel érg content dat ik een paar jaren terug de moeilijk vindbare cd's "SKY I" en "SKY III" voor een prijsje meegraaide in één van deze winkels. Enkele weken terug was het terug bingo: ik stootte op een cd van Tommy Bolin. Het bleek te gaan, zo leerde websearch later, om 's mans solodebuut "Teaser" uit 1975. En het bleek een goeie gok om de cd mee te nemen. Niet enkel staan er fantastische muzikanten te pronken op het album (Jeff Porcaro, nog voor hij Toto oprichtte, en Narada Michael Walden op drums, en verder o.a. David Sanborn, Phil Collins, David Foster en Jan Hammer) maar ook omdat Bolin er een onwaarschijnlijke diversiteit aan de dag legt. Hij brengt jazzrock, reggae, een ballad die kan wedijveren met wat Elton John in die tijd deed, en wat lichtvoetige gitaarriedeltjes à la JJ Cale. Een verrassing voor mij, die de naam van Tommy Bolin enkel associeerde met Deep Purple (Bolin verving Blackmore op het DP-album Come Taste The Band). Websearch leerde me echter dat Bolin veel meer pijlen op zijn boog had, dan enkel het rammen op gitaar. Zo speelde hij mee bij The James Gang (ter vervanging van Joe Walsh, toen die naar de Eagles vertrok) en, nog veel belangrijker en verrassender, had hij een groot aandeel in het absolute jazzrock-meesterwerk "Spectrum" van Billy Cobham. Dat Bolin ondanks dat alles geen grote naam werd en eerder een cultstatus verwierf, heeft alles te maken met zijn noodlottige leven: in december 1976 stierf hij aan een overdosis. Hoedanook: 1,5 euro voor een trouvaille als dit, this can't go wrong!