TVDW 19/12/2010 - Foreigner - Fool for you anyway (2009)

Ik ben hondstrouw. Zeker als het op muziek aankomt. Duikt er nieuwe muziek op van een artiest die ik als broekventje leerde kennen? Grote kans dat ik het een kans geef - vaak tegen beter weten in. Nieuwe Kim Wilde? Hell, ik weet ook wel dat het kind (dat destijds mijn eerste virtuele lief was - toen de term 'virtueel' nog niet bestond) anno 2010 behoorlijk prefab zal klinken. En toch geef ik dat nieuwe album een kans, vruchteloos speurend naar een schijntje van de charme van haar eerste twee platen. Eindeloos is ze, de lijst van artiesten die bij mij nog steeds, al was het maar voor even, kunnen teren op de credibiliteit, opgebouwd in die jongere rites of passage jaren. Naïviteit, verkleed als foute nostalgie.

Hoort Foreigner ook in dat rijtje thuis? Beslist. Het meesterwerk uit hun cataloog, "4", draaide ik destijds grijs. De straffe gitaarriffs van Mick Jones, de gespierde stem van Lou Gramm - en lyrics waaruit ik als ukkie de belachelijke machissmo nog niet kon distilleren. "4" was voor de groep trouwens een opstap van formaat: producer John 'Mutt' Lange zorgde voor een forse sound (die hij ook zou toepassen op Back in Black van AC/DC of de hitplaten van Def Leppard) en onder de gastmuzikanten vinden we zowel soultoeteraar Junior Walker (- de sax solo op hit Urgent is van hem) als Thomas Dolby (die wat kwam schnabbelen om zijn debuut 'The Golden Age of Wireless te bekostigen).

In de jaren nadien bleef ik Foreigner wel volgen - die hondstrouwheid uit de eerste alinea, weet je wel - ook al ging de kwaliteit van hun platen er langzamerhand op achteruit. Ik heb thuis nog een niet officieel uitgebrachte Best Of die ik kocht op de zwarte markt van, of all places, Kiev. Lou Gramm zegde de groep in 2003 definitief vaarwel, waarna Kelly Hansen als vervanger werd gerecruteerd. Ik bleef fan genoeg om de groep (met Hansen én met Jason Bonham als drummer) in 2006 uit nieuwsgierigheid mee te pikken in de Ancienne Belgique. Het werd een prima concert, met als hoogtepunt het moment waarop Jukebox Hero overging op Whole Lotta Love.

Eind vorig jaar bracht Foreigner een album met nieuw materiaal uit. Grootste verrassing was dat onder de medewerkers ook überhippe producer Mark Ronson (zie Amy Winehouse, Lily Allen, de remix van Dylans 'Most Likely...', en de recente onder eigen naam uitgebrachte aanstekelijke single 'Bang Bang Bang' ) opdook. Een verrassing, maar voor Ronson zelf niet meer dan een logische stap. Hij groeide op met de muziek van Foreigner: Mick Jones is zijn stiefvader. Met Ronson achter de knoppen nam Foreigner een nieuwe versie op van 'Fool for you anyway', een nummer uit het debuut van de groep uit 1976. Ronson verandert weinig aan het origineel, maar voegt met blazers een toets blue-eyed soul toe. Goed genoeg voor de tvdw.