TVDW 05/12/2010 - Bola Johnson & His Easy Life Top Beats - Pappa Rebecca Special 1 (1968)

Sinterklaas. Zijn mijter, zijn staf, zijn roede. Kinderen die 'Daar wordt aan de deur geklopt' aanheffen, de evergreen waarin ook de zinsnede "Want al ben ik zwart als roet / ik meen het wel goed" verscholen zit. Aah, de politieke incorrectheid van kinderliedjes.

Wat bracht de Sint? Wel, mij eigenlijk niet zo veel - moet zijn dat ik te stout ben geweest. Ik heb mezelf dan maar getroost door, met de hulp van mijn credit card, de langverwachte nieuwe songs van Thomas Dolby te downloaden - inclusief artwork natuurlijk. Ik heb er meteen ook maar een t-shirt bestelling tegenaan gegooid. Kwestie van Thomas toe te laten zijn kinders te voeden.

Eenmaal in bezit, is het enkel nog zoeken naar een Gewijd Ogenblik om de songs een eerste keer te beluisteren. Uiteindelijk werd het een prozaisch moment: de dinsdagochtendfile. Stilstaand verkeer tussen Puurs en Antwerpen, sneeuwvlokken, rode stoplichten: best een gepaste omstandigheid om de sfeervolle nieuwe songs op EP's Amerikana en Oceania te ontdekken.

Voor de tvdw maken we een bocht van 180 graden. Van de Engelse kust naar grootstad Lagos, Nigeria. Bola Johnson is een zanger/trompettist die altijd wat in de schaduw stond van Afrofunk-grootheden als Fela Kuti of King Sunny Ade. Hij is een kruising van Afrikaanse versie van Harry Belafonte en James Brown; iemand die met even veel gemak calypso, funk en typisch Afrikaanse stijlen als juju, highlife en palm wine brengt. Niet toevallig is het Vampisoul, wat mij betreft het mooiste platenlabel ter wereld, dat voor eerherstel zorgt door Bola's haast onvindbaar vinylwerk uit de sixties op te delven, proper te maken en aan een (dubbel-)cd toe te vertrouwen. Zoals steeds bij het Huis van Vertrouwen Vampisoul, krijgt het geheel een prachtig verzorgde packaging en boeiende liner notes. Zo lezen we over de tvdw:

a masterpiece that blends comedy and funk: Papa Rebecca is at home, relaxing in his armchair, when there's a knock on the door. He opens the door and is confronted by a beautiful woman, and he's totally wowed. "Jesus! She's a woman, I love the baby, the madam... Look at her shoes, her wrapper, her wig." Then he goes into a nine-minute comedy monologue (...) ending with a 'Never trust a woman' conclusion over the funkiest drum and guitar pattern in the Bola locker.

Volgende week: eindejaarslijstje!