TVDW 29/11/2009 - Thomas Dybdahl - Something Real (2006)

Bestaat zoiets als muziekmoeheid? Dan had ik er vorige week last van. Nauwelijks ipod bovengehaald, weinig cd's opgedolven. Moet de weerslag zijn van de Detroit Breakdown voorbereidingen. Maakt ook dat dhr. Dybdahl uit Noorwegen hier op een diefje een tvdw weet te scoren. Zijn Best Of was de enige plaat die ik, tot twee keer toe, beluisterde afgelopen week. Niet dat de man zijn tvdw zou gestolen hebben. Zijn muziek, een subtiele jazzy variant op wat Kings of Convenience brengt, biedt een mooi antiserum tegen de overdaad aan lawaai. Ik kende Dybdahl eigenlijk nauwelijks, al dacht ik dat muziekminnende Don Bata hem wel ooit aanstipte bij een interplanetaire 'Mission'. Maar de kennismaking beviel me ten zeerste, met Something Real als een van de hoogtepunten - een zacht schuifelend Braziliaans ritme met een hoekig coda.

Oh ja, gisterenavond was er dan nog de langverwachte doortocht van The Tragically Hip in de AB - in aanwezigheid van the usual suspects and then some. De wat rare aanpak van 2 x 1 uur spelen, met half uurtje pauze, werkte wel. Maar het geluid zat lange tijd dwars (een uitzondering in de AB), en het feit dat ik de eerste twee nummers (New orleans is sinking en The Depression Suite dan nog) had gemist, hielp ook niet bepaald om in de juiste stemming te komen. Tweede helft was straffer, en zelden zag ik Gordon Downie zo enthousiast in wisselwerking met het publiek. Persoonlijke hoogtepunten? Ik telde er drie. Coffee Girl, ingeleid met de rake onliner Life's too short for bad coffee, Bobcaygeon en het verrassende ouwertje Fiddler's Green. Volgende weken die cd's van de Hip toch eens terug bovenhalen, was een bedenking die ik meerdere keren maakte.

http://www.sendspace.com/file/d1yck3