TVDW 08/11/2009 - Jeb Loy Nichols - Sometime Somewhere Somebody (2009)

Bestaat er zoiets als muzikaal gegijzeld worden? Vorige week, bij aanvang van de herfstvakantie, zouden we de kinderen bij de grootouders mogen onderbrengen; twee ervan aan de ene kant van het land, de derde aan de andere kant. Maandag lag Elien nog in haar bed - de transfer zou pas later die dag plaatsvinden - toen ik 's morgens haar kamer binnensloop om de ipod uit haar schuif te halen en naar het werk te vertrekken. Ze schoot wakker en vroeg wat ik aan het doen was. 'Ik neem je ipod mee voor op de trein', waarna ik er schaapachtig aan toevoegde 'Of wil je hem misschien meenemen naar oma en opa?' Big mistake. Ja, dus. Waarna ik zo achteloos mogelijk hem op tafel achterliet, iets als 'Oh geen probleem dan' mompelend. Gevolg: muzikale gijzeling voor de rest van de week. Ik merkte meteen hoe afhankelijk ik van dat ding ben geworden. Ik had natuurlijk mijn walkman kunnen afstoffen en zoeken naar wat cassetjes, maar dat zou wel héél erg old school zijn geweest.
Geen muziek dan? Toch wel. Er waren de eindeloze edits 's avonds, met het oog op de quiz - maar daar viel niet meteen een tvdw te rapen. En dan dook de nieuwe Jeb Loy Nichols nog op; een crimineel onbekend singer-songwriter die bij mij sinds het fenomenale "Just what time it is" uit 2000 een wit voetje heeft. "Strange Faith & Practice heet zijn nieuwe. Ik brandde 'm op cd, zodat ik bij de rit richting kust aan het eind van de week toch een streepje kon luisteren. Weer een typische haardvuurplaat van de man, dit keer met meer uitgesproken jazzy toetsen. De tvdw is het openingsnummer van het album.

http://www.sendspace.com/file/nexh4y