TVDW 05/01/2009 - Tracy Chapman - Smoke and Ashes (1995)
The monday blues. Na een vakantie van ruim twee weken doet dat toch even pijn, zo terug gaan werken. En zou die nieuwe radiozender enig soelaas bieden bij de rit heen en terug, vroeg ik me af? Proef op de som leverde weinig opzienbarends op. De nieuwe MNM zou stouter en gedurfder zijn dan Donna, toeterde gisteren nog iemand op het journaal, terwijl op de achtergrond Regi en Leki (blijkbaar ingehaald als losvaste medewerkers van de nieuwe radiozender) aan de champagne lurkten. Afgaande op mijn staalkaart van 2 x een half uur is daar weinig van te merken. De muziek sloot akelig dicht aan bij wat Donna vroeger draaide. Walk this way, The Levellers, Kat De Luna, John Scatman, Tina Turner, Lionel Richie, Nathalia, Roxette, Anouk, Sugababes en Beyoncé - halo, waar is dat vernieuwende? Beste track by far was dat lekker vette Dance Wiv Me van Dizzee Rascal & Calvin Harris.
Zat het gedurfde misschien in de interventies van de omroepers van dienst? Ik heb niets tegen de - toegegeven - indrukwekkende vlotheid van Peter van de Veire en Dave Peters. Maar de gimmicks waarmee zij het verschil moesten maken met 'de oude Donna', waren niet bepaald om van achterover te vallen: presenteren met een dosis helium door de strot, het opbellen van een achtjarig luisteraartje en een interview-quizje met Bart Goor. Geeuw.
Trouwens, had ik al gezegd dat ik vroeger in de lagere school nog les heb gekregen van Regi's papa? Soit, over naar de tvdw. De kerst was een periode om de cd-trommel nog eens te laten draaien. Freedy Johnston kreeg nog eens een draaibeurt, net als Michael Bublé, John Lee Hooker en een verzamelaar van Blue Note. Maar de tvdw gaat naar de favoriete song uit mijn favoriete Tracy Chapman-plaat. New Beginning kreeg een knappe productie mee van Don Gehman (zie ook Mellencamps geweldige Scarecrow-album), en bevat een mystery track die het zelfs in een ver verleden nog schopte tot de soundtrack bij mijn huwelijksmis (!). De tvdw is al even superb als de rest van de cd, met als orgelpunt die glasheldere solo (op 5'00") van Adam Levy, de jazzgitarist die later grote sier zou maken op de platen van Norah Jones.
http://www.sendspace.com/file/mgo6j6
Labels: Freedy Johnston, John Lee Hooker, John Mellencamp, Leki, Michael Bublé, Norah Jones, Regi, Tracy Chapman
4 Comments:
Ik kende deze song niet maar het is opnieuw een bevestiging van de zowel frustrerende als hoopgevende gedachte dat er nog zoveel ongekende muzikale parels te grabbel liggen. Je moet ze enkel weten te vinden. En daar is dit blog een zeer welkome hulp voor, waarvoor mijn aanhoudende dank.
De verwijzing naar 'Scarecrow' is een zeer aangename bijkomstigheid, omdat het zowat een perfecte rockplaat is met één van de beste plaatopeners aller tijden (Rain on the scrarecrow). Honderden keren heb ik dat nummer opgelegd (luchtgitaar spelend - allez in mijn geval met een échte gitaar).
Mochten ze nu eens zo'n nummer draaien op die nieuwe zender. Maar ik vrees : het worden mijn Maten Niet Miljaarde.
Maten Niet Miljaarde - nice one, Zin!
En wie weet schopt een Scarecrowtrack het ook nog ooit tot tvdw, als God het zou believen...
Hmpf. Nooit echt voor Tracy gehad vrees ik. Iets teveel van 'je moet dit goed vinden', ik weet niet, een beetje te afgelikt?
Fijn dat je nog zoveel geloof hebt in de mooie dingen die het leven ons nog zal brengen, maar nu en dan is hetwel een rude awakening, zoals met MnM... Koop toch, wat had je nu verwacht?
Geloof in de mooie dingen - tja, misschien te wijten aan het teveel aan foie gras en kerststronk.
Post a Comment
<< Home