TVDW 23/09/2007 - The Adventures - Send My Heart (1985)

Sommige weken is er geen concurrentie en staat de TVDW onwrikbaar vast, soms, zoals afgelopen week, is het duwen en trekken om een plaatsje te bemachtigen. Ik ben er nog niet helemaal uit of die cd van Bat For Lashes briljant is of gewoon interessant. Ook die nieuwe van Felix Da Housecat is bij momenten erg vermakelijk, vol met vocoders en old school synth effectjes. Dan was er nog World Container, album nummer 11 van de Tragically Hip en verrassend genoeg een van hun allerbeste. Verrassend, want hun laatste drie cd's waren net iets teveel more of the same, vond ik. De nieuwe is echter een voltreffer, een plaat die je meteen bij de ballen grijpt en waarin Gordon Downie weer enkele heerlijk kryptische teksten loslaat (inclusief het namedroppen van zowel Dylan als Freddie Mercury). Dat belooft voor het concert van over vijf dagen. Uiteindelijk waren het toch The Adventures die het meeste luisterbeurten kregen en zich, met warmwaterkruik en tv-dekentje, het langst in mijn oorschelp wisten te nestelen.
Haast alle eighties compilatie-cd's staan keer op keer stil bij de wat platgedraaide classics (don't you want me, shout, karma chameleon, relax... you know the deal). Laat mij een compilatie maken van de echte pareltjes uit de jaren tachtig, en geheid is er een plaatsje vrij voor Send My Heart; misschien wel qua stijl de ultieme song van dat decennium (en niet toevallig pal in het midden, in 1985, uitgebracht). Kristalheldere falsetstem, scherpe, zuinige gitaarriffs à la Burchill, powerdrums met veel echo en een stevig verankerde bass: it was all acceptable in the eighties.
The Adventures kwamen uit Ierland en speelden in de loop van hun vier albums durende carrière samen met o.a. Lloyd Cole en leden van Prefab Sprout en Hothouse Flowers. Hun debuut, waaruit Send My Heart komt, klinkt nog steeds sterk, als muziek die zich tussen The Dream Academy en China Crisis zou kunnen wringen. En Send My Heart zelf? Ach, luister gewoon hoe dat koortje de song na de twee eerste strofes tot op hemelse hoogte bij het refrein hijst... Aaah, pure eighties pop bliss.

http://www.sendspace.com/file/b2usq0