TVDW 10/04/2005 - Daniel Powter - Bad Day (2005)

Enige TVDW's terug kloeg een of andere onverlaat erover dat mijn selectie te obscuur was en dat de geselecteerde songs nooit op de radio te horen vielen. Wel, pak aan, schoelie: dit keer gaan we voor de song die vorige week het meeste airplay kreeg in België (enkel StuBru blijkt 'm nog niet helemaal te hebben opgepikt, alle andere radiostations wel). Wie is Daniel Powter? Een Canadees, geboren in de afgelegen Okanogan vallei in British Columbia en naar eigen zeggen opgegroeid met Motown, Duran Duran en Prince op de stereo. Op zijn titelloze debuut-cd telt amper tien songs, maar barst van het potentieel. Eerste single Bad Day, gretig opgepikt door haast alle Belgische radiostations en een hit in wording, is slechts het topje van de ijsberg, want ook de rest van de plaat is prima. Naast Pete Thomas, vaste drummer bij Costello, duikt nog een klinkende naam op in de kleine lettertjes: die van producer Mitchell Froom, een man met een erg herkenbare manier om platen te produceren. Zijn werk voor Crowded House (vorige week nog te gast in deze TVDW's), Costello, Los Lobos en Suzanne Vega (waarmee Froom lange tijd getrouwd was) is steeds gekenmerkt door een warme, aardse productie. Op het debuut van Powter verrast hij echter met een uitgesproken commerciële productie. Hij laat wat extra gloss toe, wat de songs ten goede komt. Omdat Powter keyboard speelt, worden heel wat van zijn songs voortgedreven door de piano. Vandaar dat we bij de tragere songs al eens aan (het beste) van Elton John moesten denken. Ook de instant toegankelijkheid van Robbie Williams is een referentie, al hebben de teksten van Powter meer diepgang dan zijn heerlijk vluchtige popnummers doen vermoeden. Markantste element op de cd blijft echter de stem: zoetgevooisd, lekker in het oor klinkend, maar evenzeer met een gemeen trekje en erg indrukwekkend in de hogere regionen, als falset. Erg fijne cd. En meteen het bewijs dat we met deze TVDW's gerust mainstream durven gaan.