TVDW 10/04/2016 - Macklemore & Ryan Lewis - St. Ides (2016)

Bass in da house! Donderdag samen met my man Dela concertje van Marcus Miller bezocht. Fijne avond, met een erg muzikaal concert dat perfect op het kruispunt tussen jazz en funk lag en met ondermeer versies van Miles Davis' Jean-Pierre en The Temptations' Papa was a rolling stone als straffe momenten. Hoogtepunt was een uitgesponnen versie van Gorée, een nummer over slavenhandel in Afrika, door Miller zelf uitvoerig ingeleid.

Dag nadien nog meer aandacht voor funky bass, toen ik "Mother's Milk" nog eens beluisterde - samen met "Freaky Styley" en "Californication" vermoedelijk mijn favoriete plaat van de Red Hot Chilli Peppers.

Maar de tvdw gaat toch maar lekker naar Seattle, en naar de plaat die ik afgelopen week het meest beluisterde. Het langverwachte "This unruly mess I've made" is een taaie brok voor wie warmgemaakt werd door Downtown (die single die haast zo geweldig in elkaar stak als Ronsons Uptown Funk). Het full-album bevat met Dance Off en het erg naar GangStarr refererende Buckshot nog wel enkele party anthems, maar Macklemore bewijst toch vooral ook meer te zijn dan een hitparadesnoepje. De man heeft echt wel wat te vertellen, getuige lange, evocatieve tracks als Light Tunnels, Kevin en White Privilige II. De beste song van het album (en vandaar tvdw, natuurlijk) is het voorzichtig ingekleurde St. Ides. Een beetje een hiphop versie van Springsteens My Hometown (trouwens ook een tvdw, ooit); een terugblik op de geboorteplaats van weleer en alles wat daaraan vasthangt. Bij Macklemore is dat dan alcoholverslaving (St. Ides is het merk van een drankje). Erg mooi, hoe de man zijn understated raps neerlegt over een spaarzaam gitaarlickje.