TVDW 22/08/2010 - Squeeze - It's Over (1993)

Hoe een in het sukkelstraatje verzeilde carrière nieuw leven inblazen? Mogelijkheid één: je neemt je hits terug op, in een uitgebeende versie. Suzanne Vega deed het dit jaar met 'Close Up Volume 1'. Vond er maar niks aan. Als ik het schitterende Small Blue Thing wil horen, haal ik dat debuut van weleer wel terug boven, thankyouverymuch. Mogelijkheid twee: nodig een batterij in pinguinpakjes gestoken strijkers uit en go symphonic. Sting deed het dit jaar met - wat een gekunstelde titel - 'Symphonicity'. Vond er maar niks aan. Als ik het schitterende Every little thing she does is magic wil horen, enzovoort.

Squeeze verraste me met mogelijkheid drie: ze namen hun hits dit jaar opnieuw op. Punt. Niks geen extra beats, strijkers, unplugged toestanden of special guests. De leden van Squeeze sleutelden met meticuleuze precisie aan nieuwe, maar haast identieke versies van hun oude songs. Vandaar ook de titel van die nieuwe compilatie: 'Spot the Difference'. Bijzonder redundante oefening, een beetje het muzikale equivalent van wat in de filmwereld Gus Van Sants 'Psycho' was. Maar het werkt wel.

Vanuit Squeeze zijn heel wat lijntjes te trekken naar 'Goed Volk'. Paul Carrack, Jools Holland, Aimee Mann, Costello en Costello-drummer Pete Thomas: ze leverden allemaal hand- en spandiensten aan (of maakten deel uit van) de groep. De kern van Squeeze bestaat echter uit Glenn Tilbrook en Chris Difford, een songschrijversduo dat net als het duo Finn-broers bij Crowded House een carrière lang zoekt naar de song-die-de-Beatles-vergaten-te-schrijven. 'Spot the Difference' toont aan dat ze regelmatig in de buurt kwamen. Pulling Muscles (from a shell), Up the Junction, Hourglass en het overbekende Tempted: het zijn ambachtelijke juweeltjes, zowel in tekst als muziek. Laat It's over, mijn favoriete nummer van Squeeze, nu net niet op dat nieuwe album staan. Reden om 'Some Fantastic Place', de euh fantastische plaat uit 1993 waarop de song prijkt, nog eens uit de kast te halen. Samen met de tvdw-nominatie .

It's Over heeft echt àlles van een perfecte popsong. Die met de deur in huis vallende intro (wie denkt dat ik enkel kick op ellenlange door Trevor Horn gesuperviseerde intro's, heeft het fout). Die twee korte breaks verderop die, als kleine fijne hartaanvalletjes, de song doen opleven. Die brug, waarin de song een u-turn neemt terwijl Wijze Raad ("have confidence, have faith") weerklinkt. Die mooie oneliners. "I can wash her from my hair", niet meteen een tekstflard die we snel bij Lady Gaga terugvinden.

In de comments vind je niet enkel een link naar de tvdw, maar als bonus ook eentje naar "True Colours", de Squeeze-song die het dichtst aanleunt bij het werk van die andere Beatles-epigonen, Crowded House.