TVDW 30/05/2010 - Langhorne Slim - I love you, but goodbye (2009)

Gek hoe het kan lopen (- zei de boer toen hij meewarig keek naar de eenpotige kip die over het erf liep). Begin jaren negentig troonde Shamrock Nico me in San Francisco mee naar een café waar een blanke bluesboy de ziel uit zijn lijf stond te spelen. Zovele jaren later staat diezelfde muzikant - de genaamde Tommy Castro - als top of the bill te spelen op Duvel Blues, het festival dat in mijn achtertuin plaatsvindt. Castro was uit de VS vertrokken met een handvol net verworven gerenommeerde blues awards op zak - waaronder die voor beste live groep. In Puurs bewees hij zijn grote klasse, hij blies de rest van affiche gewoon wég, met een show waar naast pure blues ook ruimte was voor rauwe soul (Wilson Pickett came to mind) en zelfs een waanzinnig straffe versie van James Browns "Sexmachine". Memorabel.

Naast blues maakte ook electro een kans op een tvdw - maar de nieuwe hype Holy Fuck viel me wat tegen en Belgische nieuwe trots The Vermin Twins zijn me net iets té freaky en repetitief. Dan toch maar de loftrompet blazen over Langhorne Slim, een folkie songsmid uit Pennsylvania. Zijn album 'Be Set Free' weet zich keer op keer naar voren te wurmen in de ipod - altijd een goed teken. Sterke songs die wat in de lijn liggen van de Elvis Perkins die het vorig jaar tot in mijn eindejaarslijstje schopte. De tvdw wordt dan nog gesierd door het mooie lijntje "A bird with clipped wings can still sing but no longer fly".

http://www.sendspace.com/file/sd3bq1

en op youtube, solo:
http://www.youtube.com/watch?v=6tQX4tl-Xps