TVDW 05/06/2005 - Robert Plant & The Strange Sensation - The Enchanter (2005)

Robert Plant die na honderd-en-één omzwervingen eindelijk thuiskomt; zich verzoenend met de erg lange schaduw die Led Zeppelin werpt over zijn carrière (en de gehele rockgeschiedenis). Dat gevoel krijgen we bij 's mans sterke nieuwe cd "Mighty Rearranger". Het carrière-overzicht "Sixty Six to Timbuktu", een dubbel-cd uit 2003, bewees dat Plant lang heeft gezocht naar de juiste vorm voor z'n solowerk. Wel, de zoektocht is voorbij. Sterk is de cd niet zozeer omdat hij het langverwachte naadloze vervolg zou zijn op de laatste Led Zeppelin-platen. Het album maakt vooral een impact omdat dat verleden prima verzoend wordt met het heden. De songs zijn geen retro-trip, gelukkig verrijkt Plant ze met wat moderne elementen (een drumcomputer, subtiele beats), zonder geforceerd te klinken. De leeuwenkoning - die eeuwige blonde manen, die oerkreet in de strot - heeft daarenboven een geweldige, Zep-waardige groep rond zich verzameld. Clive Deamer mept in het heftige "Freedom Fries" de beeltenis van John Bonham zaliger in de drumvellen; jonge wolf Justin Adams vuurt in diverse songs hetzelfde kaliber loodzware bluesy rockriffs af als Jimmy Page, zonder die te kopiëren. Luister bijvoorbeeld hoe het titelnummer een origineel vervolg lijkt op de bluesstandard "Baby Please Don't Go". De geselecteerde TVDW is een perfect opgebouwde, donkere, sfeervolle, blues die na pakweg vier minuten wordt stilgelegd, nadat Plant nog één keer het refrein fluistert: She's leading the man who's beating the drum
And love is all around her on the road to the sun...... waarna de blieps & beats het overnemen en de song nog een prachtig, instrumentaal coda meegeven.