TVDW 15/05/2005 - I Am Kloot - Over my shoulder (2005)
I Am Kloot is een drietal uit Manchester dat net een nieuwe derde cd “Gods and Monsters” uit heeft, met "Over my shoulder" als eerste single. De song drijft op een bedrieglijk simpele maar bezwerende gitaarriff, klokt af op minder dan drie minuten en zou in een rechtvaardige wereld NU al een fikse radiohit zijn. Oorspronkelijk, bij het debuut in 2000, werd I am Kloot, samen met Turin Brakes en Badly Drawn Boy ondergebracht in de verzamelnaam “New Acoustic Mouvement”. Alsof ze dat label nu van zich af willen schudden, presenteert de groep zich op de nieuwe cd veel feller. Het geluid van I Am Kloot is intrigerend, haast ondefinieerbaar. Het ene moment klinken hun songs als donkere zeemansliederen, dan weer schemert er wat Frans chanson in door, nog elders serveren ze murder ballads met lichtjes surrealistische teksten, al durft het drietal ook schaamteloos romantisch uit de hoek te komen. Enige constante lijkt de ongrijpbare weemoedige dreiging in hun liedjes: elk van hen is gekenmerkt door drama en onderhuidse spanning. De kracht van de groep bleek ook live, afgelopen week tijdens Les Nuits Botaniques. In Brussel serveerden ze een haast perfect opgebouwd concert, met centraal John Bramwell die live, nog meer dan op plaat, met een typisch Britse, wat met de Gallagher-broers vergelijkbare dictie zingt en daarenboven een erg begenadigd gitarist blijkt. O ja, en de groepsnaam heeft geen betekenis, de leden kozen hem naar eigen zeggen enkel om wat mysterieus te klinken. Fijn groepje, fijne TVDW.
Labels: Badly Drawn Boy, I Am Kloot, Oasis, Turin Brakes
5 Comments:
Koop, hoe kan je nu al op 13 mei de TVDW van de 15e posten?
Soit, bestaat er geen manier om op een of andere manier een guest spot te krijgen? Een occasionele AVDW (alternatief vd week)?
"AVDW 15/05 - Weezer - Make Believe"
Let's go back in time, way back. Mei 1994 meer bepaald. Als snotneus travelde ik door de USofA en wat doet een mens als hij op een hotelkamer aankomt: juist, MTV in de achtergrond opzetten.
Geen idee wat voor een bullshit allemaal passeerde, maar bij 1 nummer sloeg mijn hart over: 4 ogenschijnlijke nerds die in een Happy Days-decor - mét dansende Fonz - over Buddy Holly zongen. De lyrics waren niet al te verstaanbaar, maar door die ooh-wee-oohs en stevige gitaren viel alles mooi samen. Bovendien zat er in de song een break, een gitaarnummer met een break, zowaar! Ok, het was misschien geen origineel gitaargeweld, maar de openlijke humor die in de tekst school was een ware verademing. Weezer heette het groepje en bij mijn terugkeer in Belgenland zeurde ik de toenmalige muziekredacteur van Teek (shout out to Tim C.!) de oren van het hoofd om me dat plaatje door te spelen als het ooit zou binnenkomen. 'Nuff said, ook de rest van de plaat was puur goud en kreeg dan ook van mij en de hele muziekminnende wereld een 10/10.
Na het onverwachte succes van hun debuut, bleef het echter een hele tijd angstvallig stil rond Weezer. Rivers Cuomo zou terug naar de universiteit gegaan zijn, een operatie ondergaan hebben om zijn benen op gelijke lengte te brengen en de langverwachte opvolger 'Pinkerton' was veel duisterder dan wat iedereen verwachtte. Toen na jaren platenlabelproblemen het 'Green Album' en 'Maladroit' uitkwamen tussen allerlei Nu Metal-geweld was Weezer overigens al zo goed als vergeten. Ok, Hash Pipe en Island In The Sun passeerden nog wel op StuBru, maar het grote vuur leek uit de pijp.
Maar dan nu, beste mensen. Weezer is back back back. Make Believe barst naar goede gewoonte van de poppy gitaarsongs. Na een eerste maal zeg je 'lekker'. Na 3 keer heeft hij een plaats in je hart verovert. Niet te beschrijven hoe simpel deze deuntjes zijn en hoe banaal de lyrics soms zijn (refrein van My Best Friend is 'You are my best friend/and I love you, and I love you/Yes I do'), maar toch is dit uniek. De single Beverly Hills is voor mij overigens het minst aantrekkelijke nummer op de plaat (ik ben benieuwd wat hij als stoot vd week op StuBru gaat aanrichten). 1 track selecteren is echter onmogelijk, daarom een volledige plaat als AVDW. This Is Such A Pity heeft heerlijke 80s-synthesizers en staccato gitaarkens en toch is dit niet te vergelijken met Franz Ferdinand of Kaiser Chiefs. Hold Me, My Best Friend en The Damage In Your Heart zijn super-romantisch, zonder een moment klef te zijn. Nog eentje: Pardon Me met een sensationele gitaarsolo, sensationeel omdat hij zoals steeds bij Weezer puur functioneel is.
Dit is sunshine gitaarpop uit een rijke traditie die teruggaat tot Chuck Berry en de Beach Boys. Weezer heeft - net als in 1994 - de zomer officiëel geopend!
Jow Dday, bedankt voor de breedvoerige commentaar - ook al heeft hij natuurlijk geen uitstaans met de TVDW. Ik kan je alleen nog maar eens aansporen om een soortgelijke TVDW/AVDW blog op te starten, je hebt alleszins inspiratie en grondstof genoeg om wekelijks een track te selecteren.
Betreffende Weezer: wil je graag geloven (single bev hills featuret een talk box, dus dan heb je sowieso mijn aandacht al) - wel raar dat ik op diverse websites al vernietigend slechte kritieken heb gelezen, maar jouw oordeel staat daar natuurlijk vér boven.
Wat betreft het posten van een TVDW - officiële start van een nieuwe "W" is inderdaad op zondag, maar om praktische redenen doe ik de post inderdaad meestal op vrijdag dan wel op de daaropvolgende maandag. Ligt iemand daar wakker van? Hope not.
Inderdaad leidt deze vorm van "prematuur" posten tot verwarring. Maar echt ervan wakker liggen doe ik niet.
Howdy Belgium. Sorry for posting here but I have no idea where else to start. Thanks for the post on my site and Id love to read yours, if only someone would direct me to a reliable online translator!
Peace to you and yours in beautiful Belgium.
Kid.
p.s. I LOVE your waffles, and of course,Go Cubs!
top [url=http://www.c-online-casino.co.uk/]uk casino bonus[/url] hinder the latest [url=http://www.casinolasvegass.com/]casino las vegas[/url] free no deposit bonus at the best [url=http://www.baywatchcasino.com/]loose hand-out casino
[/url].
Post a Comment
<< Home