TVDW 04/11/2018 - The Human League - Louise (1984)

Zo. We hadden Heaven 17, Depeche Mode en Yazoo (nu ja, Alison Moyet) al afgevinkt, nu was het tijd om The Holy Grail van de synthpop live aan het werk te zien. Nou ja, Human League heeft weliswaar door de jaren heen een erg ongelijk, niet zo kwalitatief hoogstaand parcours afgelegd, maar met name dat "Dare" album is en blijft natuurlijk een van de - zoniet DE - synthpopklassieker bij uitstek. Dat ik in feite nog een grotere boon heb voor het spin-off remix album "Love & Dancing" van The League Unlimited Orchestra, schreef ik al in een andere post, enkele jaren geleden.

Afgelopen woensdag was het dus League Time, in de AB, samen met goede vriend Frank. De setlist was redelijk onevenwichtig en telkens werd afgeweken van de grote hits, merkte je dat de band toch ook wel wat mager materiaal in de catalogus heeft. Maar Love Action zat heerlijk vroeg in de set, en voor de tvdw maakten twee van de hoogtepunten een kans: het met Motown beat voortgestuwde Mirror Man klonk nog altijd fris, daarnaast wist Louise, een van de schaarse ballads van de groep, me wel te raken. Het is een echte story telling song, over het terugblikken op een voorbije liefde - net zoals in dezelfde periode It started with a kiss van Hot Chocolate er eentje was. Phil Oakey bleek nog steeds strak in het pak te zitten en erg goed bij stem te zijn, wat moeilijk kon gezegd worden van de twee dames van middelbare leeftijd die hem flankeerden. Joanne (de zwarte) en Susan Anne (de blonde) zijn er inderdaad nog steeds bij, maar dat ze - zoals het hardnekkige gerucht al jaren wil - niet kunnen zingen, werd pijnlijk duidelijk. Vooral Joanne stond als een weinig stijlvolle lampenkap op het podium, ongecontroleerd met haar armen zwaaiend en wat onduidelijks in de micro wauwelend. Een ontluisterend schouwspel.

De dag nadien beluisterde ik via Spotify "Reproduction", het debuut van Human League uit 1979. Het viel me op dat de groep best een merkwaardige reis maakte, van experimentele en vrij pretentieuze donkere synth wave tot popiconen. Op "Reproduction" staan rare soundscapes van songs, met rare titels als Austerity/Girl One en The Path of least resistance. Mijlenver verwijderd van wat ze, nadat twee leden waren afgescheurd om Heaven 17 te vormen, onder impuls van producer Martin Rushent klaarspeelden op "Dare".