TVDW 18/12/2016 - Thelma Houston - Any way you like it (1976)

De hoogtepunten van de discojaren worden vaak geassocieerd met Chic, terwijl de komst van die groep in feite net de teloorgang van het genre inluidde. De eerste twee, superieure platen van Chic (die eind 1977 en 1978 verschenen) zorgden voor een eindeloze stroom copycats en maakten dat disco plots overal opdook, zelfs (en vooral) bij artiesten die het genre enkel zagen om hun slabakkende carrière nieuw leven in te blazen.

De mooiste jaren van disco vielen dus net voordien, tussen pakweg '74 en '77, te rapen - en kregen hun definitieve, uitgekristalliseerde vorm bij Chic. In 1976 bracht Thelma Houston bijvoorbeeld "Any Way you like it" uit, waarvan de titeltrack het deze week tot tvdw schopt. De plaat is bekend om de mijns inziens definitieve versie van Don't Leave Me This Way, de song die oorspronkelijk van Harold Melvin & the Bluenotes was. De openingstrack is echter even goed.

Ook even snel een eindejaarslijstje aan deze post toevoegen? Meer dan ooit hield ik me dit jaar bezig met het kopen en beluisteren van oudere vinylplaten, dus dit lijstje is verre van representatief. Het zijn gewoon de platen uit 2016 die ik met plezier beluisterde:

Pretenders - Alone
Paul Simon - Stranger to Stranger
Blood Orange - Freetown Sound
ABC - The Lexicon of Love part 2
The Feeling - The Feeling
The Heavy - Hurt & the Merciless
Anderson Paak - Malibu
Turin Brakes - Lost Property

Over de eindeloze stroom popartiesten die ons dit jaar ontvielen nog even: natuurlijk lagen Toots Thielemans, Glenn Frey en Prince me nauw aan het hart, maar het heengaan van Maurice White, het opperhoofd van Earth Wind & Fire, vond ik nog het ergst. Ik vrees trouwens dat het de komende jaren niet veel beter zal zijn. Magere Hein begint nu meer en meer met de zeis te zwaaien in de verzameling van popartiesten waarmee wij, en niet onze ouders, opgroeiden...