TVDW 11/12/2016 - Neal Casal - One Last Time (1995)

Ik doe graag mee aan denkspelletjes rond muziek. Typisch, ietwat cliché voorbeeld is de "10 platen naar een onbewoond eiland" invalshoek, the desert island albums. Of: de 10 beste live-platen. Een ander spelletje dat ik intussen ook al afgerond heb (en op cd gebrand, zowat twintig jaar geleden) is "Het Museum Van", naar analogie van de gelijknamige serie die jarenlang op Studio Brussel liep. Nog een ander voorbeeld: de Mission To Mars reeks van muziekvriend Piet, en waarvan thuis ook een mooi reeksje cd's staan. Nu heeft Commander Piet een nieuwe opdracht voor zijn select clubje medereizigers: 15 songs selecteren rond plaatsnamen; steden of landen die in songs vermeld worden of waaraan je muzikale herinneringen hebt.

Ik ben er de afgelopen weken even zoet mee geweest. Altijd leuk om in een onbewaakt moment er even over na te denken en dan een argumentatie voor deze of gene song neer te pennen. En om nog eens albums boven te halen die al te lang onder het stof bleven liggen. Zoals "Fade Away Diamond Time", het debuut van Neal Casal. Tien jaar terug leverde dat al een tvdw op, nu een tweede. Logisch, want in de sector gitaarrock is het een van mijn favoriete platen. Casal werd na een handvol soloplaten ingelijfd door Ryan Adams om deel uit te maken van diens begeleidingsgroep The Cardinals.

Ik keek net even op Casals website en leerde dat de man de laatste jaren met nog wel meer schoon muzikaal volk geassocieerd werd. Zo is hij intussen vast lid van de band rond Chris Robinson (zie Black Crowes) en speelde hij gitaarpartijen bij The Jayhawks en zelfs op de laatste plaat van Vetiver (die vorig jaar bij mijn favorieten hoorde). Soit, erg plezierig om deze week - in het kader van Piets nieuwe opdracht Trip Around the World - dat geweldige debuut van Casal nog eens boven te halen. Of hij de selectie van 15 songs gehaald heeft (en met welk nummer dan wel?) zal je hier niet lezen. Classified!